Niedobór witaminy D jest niebezpieczny, ponieważ jest to bardzo ważna witamina dla naszego zdrowia, wzrostu oraz mocnych kości. Niestety jej brak jest bardzo powszechny. Witamina D w większości wytwarzana jest w skórze, w momencie ekspozycji na promienie słoneczne. Znaczna część żywności zawiera jej bardzo mało, choć zdarza się niekiedy, że pożywienie jest wzbogacone właśnie w tę witaminę.
Co to jest witamina D?
Witamina D to witamina, która jest potrzebna dla zachowania zdrowia. W przeciwieństwie do innych witamin nie musimy dostarczać do organizmu jej z żywnością. Głównym źródłem witaminy D jest nasza skóra, w której pod wpływem promieni słonecznych jest ona wytwarzana. To bardzo korzystne rozwiązanie, gdyż żywność nie jest bogata w tę witaminę, wręcz przeciwnie zawiera jej naturalnie bardzo mało.
Skupiając się na żywności, pewne ilości witaminy D można spotkać w produktach takich jak:
- tłuste ryby (np. sardynki, sardele, śledzie, pstrąg, tuńczyk, łosoś, makrela);
- olej z wątroby dorsza;
- żywność wzbogacona „sztucznie” o tę witaminę (np. margaryna, niektóre zboża, mleko dla niemowląt).
Bardzo mało tej witaminy znajdziemy w mleku, produktach mlecznych (oczywiście za wyjątkiem tych, które są specjalnie wzbogacane). Nie ma co również szukać dużych ilości tej witaminy w żółtkach jaj, wątróbce czy w grzybach.
Witamina D i słońce
Promienie ultrafioletowe UVB, na które jesteśmy narażeni wystawiając nasze ciało na ekspozycję słoneczną, powodują wytwarzanie w skórze witaminy D. Dla osoby o jasnej karnacji około 20-30 minut 2-3 razy w tygodniu w środku dnia wystarcza, aby zaspokoić jej zapotrzebowanie na witaminę D. Osoby z ciemniejszą karnacją i osoby starsze, aby zaspokoić zapotrzebowanie na witaminę D muszą spędzić dużo więcej czasu na słońcu niż te o jasnej karnacji. Ekspozycja ciała na promienie słoneczne nie równa się opalaniu. Ciało musi być odsłonięte, gdyż np. szyba nie przepuszcza w pełni promieni słonecznych.
Są okresy w ciągu roku, gdy dostarczamy zbyt mało witaminy D do organizmu (jeśli chodzi o wytwarzanie witaminy z pomocą promieni słonecznych). Są to miesiące z przełomu października – kwietnia. Wszystko przez to, że pogoda często w tych miesiącach bywa szara, ponura, bez promieni. Ponadto jest zimno, co nie sprzyja „odkrywaniu ciała” i wystawiania go w kierunku promieni słonecznych.
Należy również znać umiar w ekspozycji na słońce. Zbyt długie przebywanie w pełnym słońcu może okazać się szkodliwe oraz może przyspieszyć procesy starzenia się skóry. Ponadto należy wystrzegać się oparzeń słonecznych, gdyż mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia raka skóry.
Zobacz również: Sposoby na oparzenia słoneczne.
Działanie
Główne działanie witaminy D polega na pomocy podczas wchłaniania z jelit wapnia i fosforu. Wapń i fosfor są natomiast potrzebne, aby utrzymać zdrowe i silne kości. Witamina D jest więc bardzo ważna dla mocnych kości. Ponadto odgrywa ona ważną rolę w tkance mięśniowej oraz w ogólnym zachowaniu zdrowia. Istnieją również dowody, że witamina D może pomóc zapobiegać takim chorobom jak:
Niedobór witaminy D
Niedobór witaminy D oznacza, że w zbyt małej ilości dostarczyliśmy ją do organizmu. Ogólnie rzecz biorąc niedobór może wystąpić w trzech przypadkach gdy:
- Ciało ma zwiększone zapotrzebowanie na witaminę D.
- Ciało nie jest w stanie wytworzyć tyle witaminy D ile potrzebuje.
- Witamina D dostarczana z pożywieniem jest niewystarczająca.
Łagodny niedobór witaminy D może powodować objawy takie jak zmęczenie czy ogólne osłabienie czy ból. Bardziej dotkliwy brak może powodować poważne problemy takie jak krzywica u dzieci czy osteomalacja.
Leczenie niedoborów witaminy D może odbywać się za pomocą suplementacji. Niektóre osoby są bardziej narażone na ryzyko niedoboru, a więc zaleca się im stosowanie suplementów diety bogatych w tę witaminę. Dotyczy to głównie:
- kobiet w ciąży;
- kobiet karmiących;
- niemowląt/dzieci (od 6 miesiąca życia do 5 lat);
- osób w wieku 65 lat;
- osób unikających promieni słonecznych.
Lekarz może także zalecić przyjmowanie suplementów z witaminą D osobom z ciemnym fototypem skóry, a także z chorobami jelit, nerek, wątroby.
Zwiększone zapotrzebowanie
Zwiększone zapotrzebowanie na witaminę D może wystąpić w wielu przypadkach. Uznaje się, że znaczna większość społeczeństwa cierpi na niedobór. Są to głównie ludzie:
- którzy bardzo mało przebywają na słońcu są narażeni na niedobór witaminy D lub gdy żyją w krajach, w których częściej pada niż świeci słońce. Są to m.in. kraje w północnych częściach świata m.in. Wielka Brytania;
- którzy przebywają długo np. w szpitalu nie wychodząc na zewnątrz;
- których religia nakazuje zakrywanie większości partii ciała;
- którzy ciągle stosują ochrony przeciwsłoneczne (kremy z filtrem);
- starsi, którzy mają cieńszą skórę niż osoby młode, a więc nie są w stanie produkować tak dużo witaminy D. Stąd są bardziej narażeni na niedobory;
- którzy mają ciemniejszą skórę np. mieszkańcy Afryki, pochodzenia afrykańskiego, z Karaibów i Azji Południowej, gdyż ich ciała nie są w stanie produkować dużej ilości witaminy D, bynajmniej wolniej to ma miejsce niż u osób z jasną karnacją.
Niedobór witaminy D może również wystąpić u osób przyjmujących niektóre leki. Jest także bardziej prawdopodobny u ludzi, którzy odżywiają się według ściśle określonej diety jak np. wegetarianie, lub u osób, które nie jadają ryb.
Objawy niedoboru
Wiele osób nie ma objawów lub tylko takie, które zdarzają się czasami u każdego człowieka. Są to:
- bóle niejasnego pochodzenia;
- zmęczenie
Zobacz również: Zmęczenie – przyczyny i objawy.
W cięższych przypadkach niedoboru objawami u dorosłych są:
- bóle kości, tkliwość – często występują w dolnej części pleców, bioder, miednicy, ud i stóp;
- osłabienie mięśni – co może powodować trudności we wchodzeniu po schodach czy wstawaniu z podłogi lub z niskiego fotela. Niekiedy może doprowadzić też do chodu kaczkowatego.
Ze względu na to, że objawy niedoboru witaminy D są bardzo niespecyficzne i często niejasne, problem nierzadko jest bagatelizowany. Diagnoza jest łatwiejsza do postawienia w momencie wystąpienia już większych problemów np. deformacji kości.
Dzieci z ciężkim niedoborem witaminy D mogą miewać skurcze mięśni, drgawki i problemy z oddychaniem. Problemy te są związane w konsekwencji z niską zawartością wapnia. Ich nogi mogą być w ustawieniu szpotawym (beczkowate). Mogą również skarżyć się na bóle kości, często pojawiające się właśnie w nogach lub bóle mięśni. Ten stan jest znany jako krzywica. Ponadto zauważa się niewielki wzrost oraz opóźnienie wzrostu zębów. Dzieci z niedoborem witaminy D mogą późno ząbkować jeżeli prawidłowy rozwój zębów mlecznych został naruszony.
Diagnostyka
Niedobór można podejrzewać po niespecyficznych objawach w historii choroby czy stylu życia. Proste badanie krwi na poziom witaminy D może dokonać diagnozy. Wyniki badań krwi na poziom wapnia, fosforanów czy funkcje wątroby mogą wskazywać na zmiany związane z niskim poziomem witaminy D. Czasami zdjęcie rentgenowskie jest pomocne, zwłaszcza u dzieci. Obrazuje jak poważny jest problem patrząc na zmiany w kościach m.in. nadgarstka.
Leczenie
Leczenie niedoboru witaminy D polega na podjęciu suplementacji. Jest to forma witaminy D zwana ergokalcyferol lub kalcyferol. Witamina D może być podawana w postaci zastrzyku, jako lek płynny lub tabletka. Lekarz zaleca dzienną dawkę spożycia oraz formę leczenia w zależności od sytuacji, wieku, stopnia niedoboru itp.
- Zastrzyk – jeden mały zastrzyk witaminy D, który powtarza się przez okres 6 miesięcy. Jest to bardzo skuteczna i wygodna metoda leczenia. To najlepsza forma leczenia dla osób, które nie lubią przyjmowania leków doustnie lub mogą zapominać o przyjmowaniu kolejnych dawek leku.
- Wysokie dawki tabletek lub cieczy – są dostępne różne, mocne dawki w zależności od tego jak mają być przyjmowane: codziennie, co tydzień, co miesiąc. To zależy od sytuacji oraz od lekarza prowadzącego.
- Standardowe dawki tabletek, proszków, płynów – są one przyjmowane codziennie przez okres około 12 miesięcy (rok). Tak, aby organizm miał czas uzupełnienia niedoborów. Jest to powolny sposób uzupełniania witaminy D jednak bardzo skuteczny przy łagodnych niedoborach lub w przypadku zapobiegania niedoborom.
Ponadto lekarz może zlecić rutynowe spożywanie witaminy D osobom, z niektórymi chorobami jelit, nerek czy wątroby, osobom o ciemniejszej karnacji oraz przyjmującym niektóre leki.
Suplementy z witaminy D można kupić w aptece bez recepty lub sklepach z suplementami diety. Są one również dostępne na receptę, przystosowane dla pewnych grup ludzi (wg wskazań lekarza). Jeśli nie jesteś pewien, czy powinieneś brać regularnie suplementy z witaminą D lub jaka dawka będzie odpowiednia dla Ciebie, zasięgnij pomocy lekarza.
Zobacz również: Helioterapia – forma leczenia słońcem.
Ostrzeżenia w czasie przyjmowania witaminy D
W pewnych sytuacjach suplementacja powinna być pod nadzorem lekarza. Należą do nich:
- gdy przyjmujemy leki takie jak np. na migotanie przedsionków, mające uregulować pracę serca lub leki stosowane przy wysokim nadciśnieniu krwi, wówczas należy unikać dużych dawek witaminy D;
- jeśli masz inne choroby takie jak: kamienie nerkowe, niektóre rodzaje choroby nerek, choroby wątroby lub choroby związane z hormonami. Musisz zasięgnąć porady lekarza w sprawie przyjmowania suplementacji witaminą D;
- witamina D nie powinna być przyjmowana przez ludzi, którzy mają wysoki poziom wapnia oraz niektóre rodzaje raka;
- przyjmując niektóre leki (zaburzające poziom występowania witaminy D) należy zwiększyć dawkę jej przyjmowania.
Witaminy w dużej dawce nie powinno się przyjmować przez długi czas, gdyż może wywrzeć niekorzystny wpływ na organizm.
Skutki uboczne suplementacji witaminą D
Przyjmowanie witaminy D we wskazanej przez lekarza dawce nie powoduje efektów ubocznych. Jednak bardzo wysokie dawki mogą podnieść poziom wapnia we krwi. Spowoduje to, że mogą pojawić się objawy takie jak m.in.:
- wzmożone pragnienie;
- nudności;
- wymioty;
- częste oddawanie moczu;
- zawroty i bóle głowy.
Jeśli masz takie objawy należy skontaktować się z lekarzem w trybie pilnym, aby poziom wapnia mógł zostać wykryty podczas badania krwi.
Niektóre wytyczne doradzają, że ludzie przyjmujący wysokie dawki witaminy D powinni sprawdzić swój poziom wapnia w ciągu pierwszych tygodni suplementacji. W praktyce jednak nie jest to zwykle wykonywane, chyba, że pojawią się wskazujące na to objawy.
Polecane produkty:
![]() |
Spirulina 100% naturalna
Spirulina platensis - alga o niebiesko-zielonej barwie. Dostarcza kompleks niezwykle ważnych składników odżywczych takich jak m.in. białko, witaminy, minerały, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wspomaga regulację metabolizmu … Zobacz więcej... |
![]() |
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Walicka M., Jasik A., Paczyńska M., Wąsowski M., Tałałaj M., Marcinowska-Suchowierska E., Niedobór witaminy D – problem społeczny, Postępy Nauk Medycznych, 1/2019.
- Grygiel-Górniak B., Puszczewicz M., Witamina D – nowe spojrzenie w medycynie i reumatologii, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 68/2014.
- Walicka M., Czerwińska E., Marcinowska-Suchowierska E., Witamina D – wpływ na kość, Postępy Nauk Medycznych, 3/2012.
3 Responses
Poziom Witaminy D badamy z krwi na zlecenie lekarza rodzinnego lub ginekologa lub na nasz koszt. Powinien wynosić metabolit 25(OH) od 50 do 70 ng/ml, max 100ng/ml. Przy suplementacji wit D koniecznie Wit K2-MK7 („Ukryte terapie” Jerzy Zięba). Polecam książkę. Jestem nią zachwycona, jak każda osoba, której o niej powiedziałam – skuteczna i praktyczna!
czytałem że utrzymanie poziomu właściwego poziomu witaminy w organizmie jest bardzo ważne, czytałem też że dobrym rozwiązaniem są suplementy
Dziekuje