Wyrostek żebrowy (łac. processus costalis, inaczej: wyrostek poprzeczny, łac. processus transversus) to jeden z najważniejszych elementów kostnych tworzących kręgi, z których składa się kręgosłup każdego

Jama szpikowa (łac. cavitas medullaris) to pusta przestrzeń wewnątrz kości. Występuje zarówno w szkielecie noworodków, jak i starszych dzieci, osób dorosłych czy seniorów. Pełni bardzo

Więzadło pierścieniowate jest ważną strukturą w obrębie kończyny górnej, odpowiadającą głównie za wzmacnianie i uzupełnianie panewki kostnej stawu łokciowego. Jego wytrzymałość zmniejsza ryzyko m.in. zwichnięcia

Chrząstka nasadowa (łac. cartilago epiphysialis, inaczej: płytka wzrostowa) znajduje się na zakończeniu każdej kości długiej i odpowiada za jej wydłużanie się. Tym samym możliwy jest

Macierz kostna to część organiczna substancji zewnątrzkomórkowej tkanki kostnej wraz z częścią organiczną. Odpowiada ona m.in. za pobudzanie tworzenia nowej tkanki, jak również wpływa na

Ścięgno (łac. tendo, tendon) to włókniste pasmo zbudowane z niezwykle solidnej, wytrzymałej tkanki łącznej właściwej zbitej. Łączy brzusiec mięśnia z jego przyczepami początkowymi i końcowymi,

Esica (inaczej: okrężnica esowata, łac. colon sigmoideum) jest częścią jelita grubego o charakterystycznym kształcie litery „S”. Anatomicznie stanowi przedłużenie wcześniej zlokalizowanej okrężnicy zstępującej. Jej długość

Nadgarstek (łac. carpus) to ogólna nazwa stosowana w anatomii w odniesieniu do 8 mniejszych kości tworzących część ręki wraz z połączeniem dystalnej części kości łokciowej

Ekson (inaczej: sekwencja kodująca) stanowi odcinek genu, w którym odbywa się kodowanie sekwencji aminokwasów w cząsteczce białka. Jest przeciwieństwem intronów, w których takie kodowanie nie