Szukaj

Tkanka łączna luźna

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Tkanka łączna luźna (inaczej: tkanka łączna wiotka) to podstawowy rodzaj tkanki łącznej właściwej, występujący niemal w całym organizmie człowieka. Wypełnia przestrzenie między narządami, otacza naczynia krwionośne i nerwy, a dzięki swojej miękkiej i elastycznej budowie pełni funkcje podporowe, odżywcze oraz obronne. Odgrywa kluczową rolę w procesach regeneracyjnych i gojeniu tkanek, co ma znaczenie zarówno w fizjologii, jak i w praktyce klinicznej, zwłaszcza w fizjoterapii.

Tkanka łączna luźna

Co to jest tkanka łączna?

Tkanka łączna to szeroka grupa tkanek występujących w organizmie człowieka, które różnią się budową i funkcją, lecz mają wspólne pochodzenie. Wywodzą się z mezenchymy, czyli zarodkowej tkanki łącznej. Ich charakterystyczną cechą jest obecność istoty międzykomórkowej, w której znajdują się włókna białkowe oraz komórki o różnym stopniu aktywności.

Wyróżnia się trzy główne grupy tkanek łącznych:

  • tkankę łączną właściwą;
  • tkanki wyspecjalizowane o swoistych funkcjach;
  • tkanki szkieletowe, do których należą tkanka chrzęstna i tkanka kostna.

Tkanka łączna właściwa może występować w kilku odmianach, z których najważniejsze to tkanka łączna luźna oraz tkanka łączna zbita.

Tkanka łączna luźna – charakterystyka

Tkanka łączna luźna to najmniej zróżnicowany, a zarazem najbardziej rozpowszechniony typ tkanki łącznej w organizmie człowieka. Nie tworzy samodzielnych narządów, lecz pełni funkcję wypełniającą i podporową. Otacza narządy, wnika w ich wnętrze, łączy je ze sobą oraz towarzyszy naczyniom krwionośnym i nerwom.

PFS 2025
PFS 2025

Pod względem budowy składa się z komórek i istoty międzykomórkowej, która zawiera galaretowatą substancję podstawową oraz trzy rodzaje włókien:

  • kratkowe – niedojrzała postać włókien klejodajnych. Są one bardzo cienkie, mają zdolność wybarwiania się solami srebra, dlatego też czasami nazywa się je włóknami srebrochłonnymi;
  • klejodajnewłókna kolagenowe, tworzące długie i rozwidlone pęczki składające się z cieńszych, pojedynczych włókien. Charakteryzują się ponadprzeciętną giętkością i wytrzymałością, niemal nie poddają się rozciąganiu;
  • sprężyste – elastyczne, stanowią w rzeczywistości jednorodnie rozgałęzione niteczki łączące się w siateczkę. Składają się z elastyny, w związku z czym są wyjątkowo sprężyste. Mogą rozciągać się nawet do 150% swojej pierwotnej długości.

Dodatkowo w tkance łącznej luźnej znaleźć można liczne elementy komórkowe, przede wszystkim takie jak fibrocyty i ich dojrzałą postać, czyli fibroblasty. Przypisuje się im zdolność do produkcji włókien tkanki łącznej. Pozostałymi komórkami, które są obecne w tkance łącznej luźnej są: komórki plazmatyczne, komórki tuczne, histiocyty, komórki mezenchymy, a nawet pewne ilości komórek tłuszczowych.

Tkanka łączna luźna – funkcje

Tkanka łączna luźna pełni w organizmie każdego człowieka niezmiernie ważne funkcje. Przede wszystkim:

  • stanowi stabilne i wytrzymałe mechaniczne podparcie oraz zapewnia elastyczność – tworzy rusztowanie dla innych tkanek i narządów. Dzięki obecności włókien kolagenowych, elastycznych i siateczkowych zapewnia sprężystość i wytrzymałość mechaniczną;
  • transportuje substancje – istota podstawowa tej tkanki zawiera płyn tkankowy, który umożliwia wymianę substancji odżywczych, gazów i produktów przemiany materii między krwią a komórkami;
  • uczestniczy w obronie immunologicznej – zawiera komórki odpornościowe, takie jak makrofagi, komórki tuczne i plazmatyczne, które biorą udział w reakcjach obronnych organizmu;
  • wypełnia przestrzeń między narządami – występuje w wolnych przestrzeniach między komórkami miąższowymi, w warstwie brodawkowatej skóry właściwej, w błonach śluzowych i podśluzowych, a także w torebkach narządów i ich przegrodach;
  • umożliwia właściwy dostęp naczyń i nerwów do narządów wewnętrznych.

Bez tkanki łącznej niemożliwe byłoby życie. Jest niezbędnym elementem utrzymującym spójność i funkcjonalność całego organizmu. Łączy, chroni i koordynuje pracę poszczególnych struktur. Dzięki niej możliwe jest prawidłowe działanie narządów, ich wzajemne oddziaływanie oraz zachowanie równowagi wewnętrznej organizmu, czyli homeostazy.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
  2. Silverthorn D., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Sklep Fizjoterapeuty
Kubek dla Fizjoterapeuty

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Materiały znajdujące się na Portalu Fizjoterapeuty są chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania w jakiejkolwiek formie bez uprzedniej zgody autora.