Rozcięgno podeszwowe (łac. aponeurosis plantaris) to silne, ścięgniste, szerokie pasmo znajdujące się w obrębie podeszwy stopy. Biegnie od kości piętowej, aż do czubków palców, dzieląc

Więzadło poboczne strzałkowe (inaczej: więzadło poboczne boczne, łac. ligamentum collaterale laterale, skrót: LCL) odpowiada przede wszystkim za stabilizację stawu kolanowego w płaszczyźnie czołowej. Stabilizuje ruch

Ciemiączko (łac. fonticulus) to charakterystyczna struktura anatomiczna występująca u noworodków i niemowląt. Stanowi nieskostniałe, elastyczne połączenie poszczególnych kości czaszki, dzięki czemu możliwe jest w miarę

Więzadło krzyżowe tylne (łac. ligamentum cruciatum posterius – PCL) to istotna struktura stawu kolanowego odpowiadająca za jego stabilność (wspólnie z pozostałymi elementami aparatu więzadłowego, m.in.:

Stopa Mortona (inaczej: stopa grecka) to charakterystyczna budowa anatomiczna stopy ludzkiej, w której drugi palec u stopy jest wydłużony w stosunku do pierwszego i pozostałych.

Czepiec ścięgnisty (łac. galea aponeurotica, ang. aponeurosis epicranialis) to ważna struktura anatomiczna, która niestety jest dość często pomijana w praktyce lekarskiej i fizjoterapeutycznej. Stanowi pewnego

Drogi pokarmowe to inaczej układ pokarmowy, na który składają się następujące odcinki: jama ustna i gardło, przełyk, żołądek, dwunastnica, jelito cienkie, jelito grube, odbytnica, odbyt.

Więzadło karkowe (łac. ligamentum nuchae) znajduje się w górnej części kręgosłupa u każdego człowieka. Odpowiada za stabilizację struktur, wokół których przebiega, a tym samym głównie

Więzadło to inaczej pasmo wytrzymałej tkanki łącznej, mało podatnej na uszkodzenia i rozciągnięcia. Dzięki temu może skutecznie spełniać swoją rolę stabilizującą. Odpowiada za ochronę stawów

Kanalik łzowy (łac. canalicus lacrimalis) to struktura anatomiczna znajdująca się w przyśrodkowej części powieki górnej i dolnej. Każdy człowiek ma dwa kanaliki łzowe w każdym