Modic to typ zmian w kręgosłupie, które są bardzo poważną patologią dotyczącą większości osób zmagających się z przepukliną kręgosłupa. Odnoszą się do obrzęku struktur kręgosłupa wywołanego infekcją i stanem zapalnym. Obejmują proksymalne i dystalne części sąsiednich trzonów kręgowych z uszkodzonymi krążkami międzykręgowymi. Zjawisko zostało po raz pierwszy opisane przez Modica, stąd jego nazwa.
Modic – czym jest?
Zmiany typu modic to degeneracyjne uszkodzenia płytek granicznych krążka wciągniętego w proces degeneracyjny. W badaniu rezonansem magnetycznym odpowiednie stopnie uszkodzenia charakteryzują się odmiennym sygnałem w sekwencji T1 i T2 zależnej. Wyróżnia się 3 stopnie zmian typu modic:
- modic I – obniżony sygnał w T1 i podwyższony w T2. Towarzyszy temu ostry lub podostry obrzęk szpiku. Aktualnie typ ten interpretuje się jako odczyn zapalny lub infekcja krążka międzykręgowego, dlatego istnieją kliniczne próby długotrwałej antybiotykoterapii;
- modic II – podwyższony sygnał w T1 i podwyższony lub normalny w sekwencji T2. Zwykle jest to proces przewlekły, w przebiegu którego szpik kostny zastąpiony jest przez tłuszcz;
- modic III – zmiany modic odpowiadają zmianom utrwalonym o typie sklerotyzacji. W obu sekwencjach (T1 – i T2-zależnej) dochodzi do obniżenia sygnału w badaniu MRI.
Żaden ze stopni nie koreluje z dolegliwościami, niemniej mogą być czynnikiem prognostycznym. Stopnie II i III wiążą się przeważnie z uszkodzeniem dysku – przepukliną i chorobą degeneracyjną krążka międzykręgowego. Istnieją doniesienia, że obecność przepukliny krążka międzykręgowego, zmian degeneracyjnych lub zmian o typie modic jest aż 6-krotnie częstsza u osób z bólem dyskogennym, w porównaniu do grupy kontrolnej. Najprościej mówiąc, są to zmiany sygnału rezonansu magnetycznego w trzonach kręgowych, a dokładniej w pobliżu ich płytek granicznych, które dotyczą szpiku kostnego. Przeważnie obserwuje się je w dolnych segmentach odcinka lędźwiowego kręgosłupa i są powszechne wśród populacji cierpiącej na bóle kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym.
Modic – przyczyny
Mechanizm powstawania zmian typu modic wciąż nie został w pełni wyjaśniony. Uważa się, że mogą one tworzyć się wskutek uszkodzeń mechanicznych, w przebiegu których zmiany degeneracyjne krążka międzykręgowego wywołują stopniową utratę miękkiego materiału jądrowego. Głównym czynnikiem ryzyka jest zatem przepuklina kręgosłupa w odcinku lędźwiowym lub przepuklina kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym.
Inna teoria zakłada, że zmiany typu modic tworzą się na podłożu bakteryjnym. Po rozdarciu zewnętrznych włókien pierścienia wokół wyciskanego materiału jądrowego rozwija się przepuklina dysku (potocznie nazywana wypadnięciem dysku lub korzonkami). Tworzy się więc nowa kapilaryzacja i stan zapalny. Poprzez tę tkankę bakterie beztlenowe mogą z łatwością powodować powoli rozwijającą się infekcję o niskiej zjadliwości. Ewolucja zmian typu modic może trwać nawet wiele lat.
Diagnostyka modic
Złotym standardem i najskuteczniejszą metodą obserwacji zmian typu modic w kręgosłupie jest rezonans magnetyczny. Badanie jest nieinwazyjne i jeśli wykonuje się je prywatnie (a nie na NFZ), nie trzeba nawet posiadać skierowania od lekarza.
Modic – leczenie
Istnieje wiele metod terapii zmian typu modic, nie prowadzą one jednak do całkowitego pozbycia się problemu, lecz do zahamowania jego postępu. Jeśli problem ma podłoże bakteryjne, wdraża się antybiotykoterapię. Jeśli natomiast w jego przebiegu obserwuje się przepuklinę kręgosłupa, kluczem jest jej wyleczenie w miarę możliwości – rehabilitacją zachowawczą lub operacją neurochirurgiczną (w zależności od stopnia przepukliny i występujących objawów).
Do metod pomocniczych zaliczyć można np. laseroterapię wysokoenergetyczną, która znacznie przyspiesza procesy gojenia się tkanek. Kluczowa jest też fizjoterapia wzmacniająca gorset mięśniowy, ponieważ po wystąpieniu zmian typu modic struktura beleczek kostnych w kręgach wykazuje niewielkie pęknięcia. Są one czasem nazywane mikrozłamaniami przemęczeniowymi. Celem ćwiczeń jest zapobieganie dalszym złamaniom i osłabieniu kości. Warto też zwrócić uwagę na regularną aktywność fizyczną (pod okiem fizjoterapeuty), zdrową dietę i suplementację wzmacniającą kości. Ważne jest codzienne przyjmowanie witaminy D, witaminy C, kolagenu, kwasu hialuronowego oraz kwasów tłuszczowych Omega 3.
Polecane produkty:
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Radło P., Smętowski A., Tęsiorowski M., Polskie mianownictwo choroby dyskowej lędźwiowego odcinka kręgosłupa, Przegląd Lekarski, 71/2014.
- Wang Y., Videman T., Battie M. Modic changes: prevalence, distribution patterns, and association with age in white men, The Spine Journal, 12/2012.
- Hendrich B., Bladowska J., Sąsiadek M., Znaczenie badań obrazowych w diagnostyce nieurazowych zespołów bólowych kręgosłupa, Polski Przegląd Neurologiczny, 6/2010.
