Szukaj
Szukaj

Złamanie Galeazziego

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Złamanie Galeazziego dotyczy złamania trzonu kości promieniowej w jej 1/3 dalszej części, z jednoczesnym zwichnięciem stawu promieniowo-łokciowego. Wymaga natychmiastowej repozycji stawu oraz ustawienia odłamów kostnych, a następnie unieruchomienia. Po zdjęciu unieruchomienia kluczem w powrocie do pełnej sprawności jest rehabilitacja.

Złamanie Galeazziego

Złamanie Galeazziego – co to jest?

Złamanie Galeazziego (lub inaczej: złamanie typu Galeazzi, Piedmonta, Darrach-Hughston-Milcha, odwrotne złamanie Monteggia) to rzadko występujące złamanie dotyczące 1/3 dystalnej części trzonu kości promieniowej, a więc zlokalizowane w kończynie górnej. Towarzyszy temu jednoczesne rozerwanie torebki stawowej i więzadeł stawu promieniowo-łokciowego dalszego, co z kolei powoduje zwichnięcie tego stawu. Obserwuje się również uszkodzenie kompleksu trójkąta włóknisto-chrzęstnego we wspomnianym stawie. Za przemieszczenie w kierunku proksymalnym i rotację odłamu dalszego kości promieniowej odpowiada głównie działanie następujących mięśni: mięśnia ramienno-promieniowego, mięśnia prostownika kciuka, mięśnia nawrotnego czworobocznego.

Zobacz również: Złamanie kości promieniowej.

Złamanie Galeazziego – objawy

Po złamaniu tego typu obserwuje się przede wszystkim znacznego stopnia niestabilność w stawie promieniowo-łokciowym dalszym. W związku ze zwichnięciem zauważyć można zniekształcenie zarysu stawu. Towarzyszą temu objawy charakterystyczne dla złamań kości czy zwichnięć: silny ból (intensywniejszy podczas prób poruszania nadgarstkiem lub odwracania przedramienia), obrzęk, zaczerwienienie czy ograniczenie zakresu ruchomości w stawie promieniowo-łokciowym dalszym.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Złamanie Galeazziego – przyczyny

Mechanizmem złamania typu Galeazzi jest osiowe działanie siły na przedramię podczas maksymalnego nawrócenia. Może do tego dojść np. podczas upadku, wypadku komunikacyjnego czy nawet uprawiania niektórych dyscyplin sportowych. Złamanie Galeazziego zdarza się jednak bardzo rzadko.

Diagnostyka złamania Galeazziego

Rozpoznanie złamania Galeazziego ustala się na podstawie objawów miejscowych i wykonanego badania RTG. Korzystając z diagnostyki obrazowej, ocenia się jednak nie tylko samo miejsce złamania, ale i całe przedramię z nadgarstkiem oraz stawem łokciowym. Przy złamaniu Galeazziego analizuje się dodatkowo krążenia i unerwienia na obwodzie, ponieważ mogą one zostać znacznie upośledzone. Istnieje wysokie ryzyko zespołu ciasnoty przedziałów powięziowych (compartment syndrome). Jako że zwichnięcie stawu dotyczy uszkodzenia struktur miękkich, poza RTG zaleca się wykonanie rezonansu magnetycznego bądź tomografii komputerowej.

Złamanie Galeazziego – leczenie

Złamanie Galeazziego leczy się poprzez nastawienie zwichnięcia (w znieczuleniu miejscowym) oraz odłamów kostnych – jeśli to konieczne, odłamy kostne zespala się chirurgicznie. Po naprawie uszkodzeń przedramię wraz z nadgarstkiem umieszcza się w unieruchomieniu, najczęściej gipsowym, na okres około 5-6 tygodni. W tym czasie dochodzi do zrostu kostnego. Po usunięciu unieruchomienia rozpoczyna się rehabilitację pod okiem doświadczonego fizjoterapeuty, co jednak zawsze powinno być poprzedzone ponownym wykonaniem zdjęcia RTG, aby ustalić, czy rzeczywiście wszystkie tkanki zagoiły się prawidłowo.

Celem rehabilitacji jest początkowo zmniejszenie ewentualnego obrzęku i bólu związanego z rozpoczęciem wykonywania ruchów ręką. Wdraża się również terapię manualną i ćwiczenia przywracające stopniowo zakres ruchomości w stawie promieniowo-łokciowym dalszym i w innych, okolicznych stawach, które ucierpiały podczas dłuższego unieruchomienia. Poprawa krążenia jest możliwa za pomocą masaży, zabiegów fizykalnych oraz ćwiczeń. Wraz z przywracaniem zakresu ruchomości wdraża się terapię wzmacniającą kończynę górną i przywracającą jej sprawność, zwłaszcza pod kątem motoryki małej.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Babiak I., Małdyk P., Traumatologia narządu ruchu, Warszawski Uniwersytet Medyczny, 2016.
  2. Żyluk A., Złamania dalszego końca kości promieniowej, Wydawnictwo Medipage, Warszawa 2021.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *