Mięsień ramienno-promieniowy

Mięsień ramienno-promieniowy (łac. musculus brachioradialis) to najsilniejszy i najbardziej powierzchownie położony na stronie bocznej mięsień w grupie bocznej mięśni przedramienia. Nazwa pochodzi od przyczepów tego mięśnia.

Mięsień ramienno-promieniowy – budowa

Omawiany mięsień posiada nieco wydłużony kształt. W części górnej jest mięśniowy, zaś w części dolnej ścięgnisty. Rozpina się między dolną częścią kości ramiennej, a dalszym końcem kości promieniowej.

Mięsień ramienno-promieniowy rozpoczyna się na brzegu bocznym kości ramiennej, nieco poniżej połowy jej długości oraz na przegrodzie międzymięśniowej bocznej ramienia. Włókna mięśniowe kierują się ku dołowi i w połowie długości przedramienia przechodzą w długie, spłaszczone ścięgno. Biegnie ono wzdłuż przedniego brzegu kości promieniowej i kończy się tuż powyżej wyrostka rylcowatego.

Przyczepy mięśnia można zatem zapisać w skrócie:

• pp: brzeg boczny kości ramiennej oraz przegroda międzymięśniowa boczna, poniżej połowy długości ramienia;
• pk: wyrostek rylcowaty kości promieniowej to przyczep końcowy ścięgna mięśnia ramienno-promieniowego.

Po przyśrodkowej stronie ścięgna przebiega tętnica promieniowa.

Kaletka maziowa znajduje się na przyczepie mięśnia między ścięgnem, a krzyżującymi go mięśniami kciuka, mięśniem odwodzicielem długim kciuka i mięśniem prostownikiem krótkim kciuka.

Czynność

Mięsień ramienno-promieniowy to silny zginacz stawu łokciowego. W położeniu pośrednim (między odwróceniem a nawróceniem przedramienia) zgina staw łokciowy. W zależności od ułożenia przedramienia odwraca lub nawraca przedramię. Tak więc przy nawróconym przedramieniu odwraca je, a przy odwróconym przedramieniu nawraca je do ułożenia pośredniego.

Unerwienie

Unerwienie mięśnia pochodzi ze splotu ramiennego, a dokładniej z nerwu promieniowego. Jedna lub więcej gałązek głównego pnia nerwu promieniowego kieruje się powyżej łokcia do wewnętrznej powierzchni mięśnia.

Unaczynienie

Natomiast unaczynienie pochodzi od tętnicy pobocznej promieniowej i tętnicy wstecznej promieniowej.

Zobacz również: Mięśnie kończyny górnej – podział, funkcje.

Bibliografia

1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.

	Plastry do kinesiotapingu Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej...
	Plastry kinesiotaping Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej...