Zwiększona lordoza lędźwiowa (inaczej: hiperlordoza) dotyczy najczęściej kobiet, choć może rozwinąć się bez względu na płeć. W warunkach fizjologicznych kręgosłup każdego człowieka składa się z naturalnych krzywizn – lordozy szyjnej i lordozy lędźwiowej oraz kifozy piersiowej. Gdy któraś z tych krzywizn ulegnie pogłębieniu, pojawić się mogą liczne patologie takie jak bóle pleców, rwa kulszowa czy sztywność kręgosłupa. Diagnostyką i leczeniem problemu zajmuje się fizjoterapeuta.
Zwiększona lordoza lędźwiowa – przyczyny
Do zwiększenia lordozy lędźwiowej dochodzi najczęściej podczas dysbalansu mięśniowego organizmu oraz wadach postawy. Kręgosłup utrzymywany jest bowiem stabilnie dzięki licznym strukturom mięśniowym. Są to m.in. mięśnie grzbietu, mięśnie miednicy, mięsnie pośladków i mięśni brzucha. Zwłaszcza przy zbyt słabych mięśniach brzucha dochodzi do ciągłego funkcjonowania na przodopochyleniu miednicy, co ostatecznie na dłuższą metę prowadzi do pogłębiania się lordozy lędźwiowej. Nie dzieje się to jednak z dnia na dzień, ponieważ aby zmienić naturalne krzywizny kręgosłupa potrzeba wiele miesięcy i lat nieprawidłowego funkcjonowania.
Do zwiększonej lordozy lędźwiowej predysponują ponadto:
- brak aktywności fizycznej, co prowadzi do znacznego osłabienia mięśni brzucha i całego gorsetu mięśniowego tułowia;
- wady postawy, które obserwuje się już u dzieci – zwłaszcza w przypadku pleców okrągło-wklęsłych i przy skoliozach ryzyko powstania omawianej dolegliwości jest duże;
- otyłość i nadwaga;
- urazy i choroby, takie jak rwa kulszowa, zanik mięśni, stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne, osteoporoza, wszelkie formy dyskopatii.
Udowodniono, że zwiększona lordoza lędźwiowa częściej występuje u kobiet, do czego predysponuje ich naturalna budowa miednicy i postawa ciała. Jednak mimo tego problem ten coraz powszechniej obserwuje się także u mężczyzn.
Zwiększona lordoza lędźwiowa – objawy
Zwiększenie lordozy lędźwiowej może długo przebiegać bezobjawowo, ponieważ organizm człowieka bardzo dobrze adaptuje się do nowych warunków i ma liczne mechanizmy kompensacyjne. Jeśli jednak wskutek zwiększonej lordozy lędźwiowej dojdzie do dyskopatii (ucisku na krążki międzykręgowe, ich odwodnienia, wypuklin czy przepukliny kręgosłupa), pojawiają się objawy typowe dla tych stanów. Są to m.in.
- rwa kulszowa;
- rwa udowa;
- bóle pośladków,
- ból pleców w dolnym odcinku;
- sztywność poranna kręgosłupa;
- pieczenie i mrowienie nogi lub pośladka;
- w skrajnych przypadkach nawet niedowłady mięśniowe w obrębie kończyn dolnych.
Zobacz również: Wypuklina kręgosłupa lędźwiowego.
Reklama Reklama
Hiperlordoza zwiększa ryzyko kręgozmyków, czyli zsuwania się górnego kręgu po kręgu dolnym, co stwarza ryzyko niepełnosprawności, gdy dojdzie do całkowitego zsunięcia się segmentu kręgosłupa i przerwania ciągłości struktur nerwowych. Dodatkowo może pojawić się trudności w wykonywaniu niektórych ruchów, zwłaszcza w dolnej części pleców.
Diagnostyka zwiększonej lordozy lędźwiowej
Przy zwiększonej lordozie lędźwiowej obserwuje się charakterystyczne wygięcie kręgosłupa, często też przodopochylenie miednicy i uwypuklenie brzucha oraz pośladków. Zdarza się jednak, że zmiany zewnętrzne nie są aż tak mocno wyrażone, a mimo tego w obrębie kręgosłupa pojawiają się przepukliny, kręgozmyki, znacznego stopnia hiperlordozy. Dlatego zawsze warto wykonać rezonans magnetyczny (MRI) odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, aby z dużą precyzją przeanalizować ustawienie kręgów, stopień wygięcia kręgosłupa oraz kondycję krążków międzykręgowych. Samą lordozę widać dobrze na RTG. Jednak na badaniu obrazowym jakim jest RTG nie można zaobserwować krążków międzykręgowych, diagnostyka jest więc niepełna.
Na poniższym badaniu obrazowym MRI możemy zobaczyć zwiększoną lordozę lędźwiową u jednej z pacjentek z bólem pleców w dolnym odcinku kręgosłupa, która zgłosiła się do naszego Centrum Fizjoterapeuty w celu podjęcia leczenia pojawiających się objawów.
Zwiększona lordoza lędźwiowa – leczenie
Podstawą leczenia jest fizjoterapia. W przypadku dzieci i młodzieży istnieje szansa korekcji kręgosłupa, czyli przywrócenia mu właściwych krzywizn. U osób dorosłych fizjoterapia nie ma już takiego wpływu na strukturę kręgosłupa. Jej celem jest wówczas przeciwdziałanie konsekwencjom hiperlordozy i zmniejszenie nieprzyjemnych dolegliwości, które odczuwa pacjent. Fizjoterapeuta skupia się na terapii manualnej i doborze ćwiczeń, które odciążą kręgosłup i ustabilizują go. Operacja konieczna jest w skrajnych przypadkach, najczęściej gdy wskutek hiperlordozy dojdzie do znacznego stopnia kręgozmyku lub przepuklin uciskających na nerwy i niereagujących na leczenie zachowawcze.
Polecane produkty:
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Zawadka M., Fijewski A., Gawda P., Bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa a zmiany zwyrodnieniowe, Geriatria, 11/2017.
- Jagucka-Mętel W., Machoy-Mokrzyńska A., Nowicki A., Figeland A., Sobolewska E., Dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowo-krzyżowego wynikające z zaburzenia lordozy lędźwiowej, Pomeranian J Life Sci 2017;63(1):20-23.
