Choroba Dercuma (inaczej: tłuszczakowatość bolesna) stanowi rzadkie, przewlekłe i postępujące schorzenie, manifestujące się występowaniem mnogich, bolesnych tłuszczaków w tkance podskórnej różnych okolic ciała. Choć może rozwijać się u osób w każdym wieku bez względu na płeć, najczęściej diagnozuje się ją u kobiet po menopauzie. Uważa się więc, że sporym czynnikiem ryzyka są zmiany w gospodarce hormonalnej.
Choroba Dercuma – przyczyny
Dokładne przyczyny tego schorzenia wciąż nie zostały w pełni poznane. Sugeruje się działanie na organizm człowieka mechanizmów autoimmunologicznych, zapalnych lub metabolicznych. W rozwoju dolegliwości bólowych prawdopodobnie uczestniczy nerwowy układ współczulny. Powstawanie bólu może wiązać się ponadto z uciskiem tłuszczaków na nerwy i odruchowym uwalnianiem substancji nocyceptywnych (np. substancji P). Stwierdzono około 20-krotnie częstszą zapadalność na tę chorobę wśród kobiet niż wśród mężczyzn, co jest dla niej dość charakterystyczne.
Zobacz również: Nocyceptor.
Choroba Dercuma – objawy
Choroba Dercuma to rzadka choroba manifestująca się nieprawidłową dystrybucją tkanki tłuszczowej, obecnością bolesnych tłuszczaków w tkance podskórnej, powstających w dowolnej okolicy ciała. Nieprawidłowa dystrybucja tkanki tłuszczowej ma najczęściej charakter symetryczny, a zmiany umiejscawiają się głównie na kończynach, obręczy barkowej oraz tułowiu. To właśnie na podstawie obrazu klinicznego lekarz dokonuje rozpoznania choroby Dercuma, diagnostyka ściśle łączy się więc z objawami. Do stwierdzenia choroby należy zidentyfikować:
- bolesne podskórne tłuszczaki, które przebiegają z uczuciem przewlekłego, trudnego do zniesienia bólu. Może towarzyszyć mu uczucie palenia, pieczenia, rozpierania;
- otyłość;
- osłabienie organizmu i wzmożona męczliwość.
Rzadziej u osób obciążonych chorobą Dercuma występują:
- skłonność do nadmiernej potliwości (głównie dłoni);
- poranna sztywność stawów;
- tendencja do powstawania siniaków, teleangiektazje w obrębie kończyn i tułowia;
- napady gorąca;
- nadmierna podatność na infekcje, słaba odporność.
Dodatkowo charakterystycznym objawom nierzadko mogą towarzyszyć zaburzenia psychiczne (takie jak depresja, zaburzenia funkcji poznawczych i koncentracji) oraz zaburzenia neurologiczne (takie jak bóle głowy, padaczka, choroba Parkinsona, otępienie). Cechą charakterystyczną choroby Dercuma są bardzo dotkliwe i niewspółmiernie silne do stwierdzanych zmian w badaniu przedmiotowym dolegliwości bólowe. Zazwyczaj towarzyszy im typowa przeczulica skóry.
Typy choroby Dercuma
W medycynie wyróżnia się 3 typy tej choroby i są to:
- typ I (kostno-stawowy) – zmiany lokują się w największym stopniu w obrębie stawów kolanowych i stawów łokciowych oraz na biodrach. Pacjent z reguły zgłasza stały ból w opisanej lokalizacji;
- typ II (rozsiany) – wyróżnia się zmianami zlokalizowanymi głównie w obrębie tułowia, pach, kończyn (z wyjątkiem lokalizacji typowych dla rodzaju I), pośladków oraz podeszwowych części stóp. Pacjenci zgłaszają ból uogólniony;
- typ III (tłuszczakowatość lub tzw. typ guzkowy) – wiąże się z obecnością wielu miękkich, bolesnych tłuszczaków o średnicy 0,5–4,0 cm.
Rozpoznanie typu choroby Dercuma może wpłynąć na dalsze postępowanie terapeutyczne. Jest to choroba występująca bardzo rzadko. Szacuje się, że dotyczy zaledwie 0,6% społeczeństwa.
Choroba Dercuma – leczenie
Nie udało się jeszcze stworzyć skutecznego protokołu postępowania w przypadku choroby Dercuma. Stosuje się najczęściej farmakoterapię, a więc paracetamol, niesteroidowe leki przeciwzapalne, opioidy. Ich celem jest złagodzenie lub likwidacja dolegliwości bólowych. Współcześnie lekami rekomendowanymi jako leki I rzutu są paracetamol i dekstropropoksyfen. Rzadziej lekarz zleca leki przeciwpadaczkowe. Ostatecznością jest leczenie chirurgiczne, stosowane zwłaszcza przy postępujących zmianach martwiczych.
Polecane produkty:
|
Czarnuszka (Nigella Sativa) w kapsułkach
Czarnuszka siewna to roślina, z której pozyskuje się olej o właściwościach potwierdzonych badaniami. W składzie zawiera m.in. niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), czyli takie, których organizm nie jest w stanie sam wytwarzać i musimy dostarczać Zobacz więcej... |
|
Olej z czarnuszki siewnej w płynie
Naturalny, nierafinowany, tłoczony na zimno olej otrzymywany z nasion czarnuszki siewnej pochodzących z ekologicznych upraw. Wykorzystuje się go przy różnego rodzaju problemach skórnych ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Gutherc R., Jodkowska A., Drożdż K., Bieniek A., Szuba A., Kazuistyka w codziennej praktyce lekarskiej – bolesna tłuszczakowatość kończyn dolnych w przebiegu choroby Dercuma, Post Dermatol Alergol 2010; XVII, 2: 131–134.
- Tubek S., Bolesne tłuszczaki, Medycyna po Dyplomie, 6/2020.
