Szukaj

Układ współczulny

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Układ współczulny (inna nazwa to układ sympatyczny) stanowi większą część autonomicznego układu nerwowego. Zawiera przede wszystkim ośrodki współczulne w rdzeniu kręgowym oraz pień współczulny wraz z jego gałęziami. Ponadto włókna współczulne są głównym składnikiem splotów nerwowego układu autonomicznego.

 

Lokalizacja ośrodków

Ośrodki współczulne występują w rdzeniu kręgowym począwszy od 8 segmentu szyjnego do 2-3 segmentu lędźwiowego. W rezultacie tworzą one w rogach bocznych istoty szarej rdzenia jądro pośrednio-boczne.

Lokalizacja poszczególnych ośrodków w różnych odcinkach części piersiowej i lędźwiowej rdzenia kręgowego jest bardzo złożona. Z jądra pośrednio-bocznego wychodzą włókna przedzwojowe. Biegną one kolejno przez istotę białą, korzenie brzuszne, pnie nerwów rdzeniowych i gałęzie łączące białe do pnia współczulnego. Tutaj kończą się w jego zwojach bądź biegną dalej do splotów układu autonomicznego.

Zobacz również: Strefy Rexeda.

Układ współczulny – budowa

Pień współczulny układa się po obu stronach kręgosłupa od podstawy czaszki do kości guzicznej, gdzie części obu stron łączą się ze sobą tworząc zwój nieparzysty. Pień ten składa się z szeregu zwojów (tzw. zwoje pnia współczulnego) bardzo zmiennych pod względem liczby, wielkości i kształtu. Przeciętna liczba zwojów wynosi 21-25.

Zwoje pnia współczulnego po obu stronach są połączone ze sobą podłużnymi, krótkimi powrózkami nerwowymi – gałęziami międzyzwojowymi. Natomiast gałęzie poprzeczne łączące pnie współczulne obu stron są zmienne i tylko w dolnych odcinkach pnia współczulnego występują bardziej regularnie.

W efekcie wyróżnia się następujące zwoje:

  • szyjne: górny, środkowy, kręgowy i dolny. Ten ostatni łączy się zazwyczaj z 1-2 górnymi zwojami piersiowymi tworząc zwój szyjno-piersiowy;
  • piersiowe – leżą na ogół w sąsiedztwie jednoimiennych nerwów rdzeniowych;
  • lędźwiowe;
  • krzyżowe.

Z pniem współczulnym łączą się również gałęzie pnia współczulnego.

Gałęzie układu współczulnego

Wyróżnia się gałęzie:

tubapay
tubapay
  • łączące – stanowią zespolenia pnia współczulnego z nerwami rdzeniowymi;
  • trzewne i naczyniowe – biegną od splotów klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy lub kierują się bezpośrednio do narządów i naczyń.

Gałęzie łączące odchodzące od nerwów rdzeniowych kierują się przyśrodkowo i wnikają zazwyczaj do odpowiedniego zwoju pnia współczulnego. Wyróżnia się gałęzie łączące białe i szare. Białe zawierają przedzwojowe włókna rdzenne, które rozpoczynają się w komórkach rogów bocznych rdzenia i biegną do pnia współczulnego. Natomiast szare zawierają włókna zazwojowe bezrdzenne, które rozpoczynają się w komórkach zwojów pnia współczulnego i przez nerwy rdzeniowe kierują się ku obwodowi.

Gałęzie trzewne i naczyniowe odchodzą od pnia współczulnego i stanowią unerwienie współczulne naczyń i trzewi. Przeważnie biegną do dużych splotów układu autonomicznego lub do splotów mniejszych, otaczających naczynia krwionośne. Wśród tych gałęzi wielkością wyróżniają się nerwy:

  • trzewne piersiowe: większy i najniższy;
  • sercowe;
  • trzewne lędźwiowe;
  • trzewne krzyżowe.

Nerwy trzewne zawierają przeważnie włókna rdzenne. Jednakże obecne są również włókna zazwojowe bezrdzenne wychodzące ze zwojów pnia współczulnego.

Zobacz również: Układ nerwowy.

Układ współczulny i układ przywspółczulny

Czynność układu współczulnego

Układ współczulny działa przeciwnie do układu przywspółczulnego, ponieważ odpowiada za pobudzenie organizmu i uaktywnia się w stanie wzmożonego czuwania. Układ współczulny powoduje:

  • zwiększenie częstości i siły skurczu oraz zwiększenie szybkości przewodzenia w układzie przewodzącym;
  • rozkurcz naczyń krwionośnych wieńcowych;
  • skurcz większości naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia krwi;
  • rozkurcz mięśni tchawicy i oskrzeli;
  • hamowanie perystaltyki układu pokarmowego;
  • skurcz mięśni zwieraczy przewodu pokarmowego;
  • hamowanie wydzielania gruczołów żołądka i jelit;
  • wydzielanie adrenaliny i noradrenaliny przez rdzeń nadnercza;
  • rozszerzenie źrenicy i szpary powiekowej;
  • zwiększone wydzielanie potu.

Można podsumować, że dawniej czynność układu współczulnego umożliwiała przetrwanie osobników w sytuacjach zagrożenia życia, kiedy konieczne było zachowanie szczególnej uwagi lub ucieczka. Natomiast współcześnie układ współczulny uaktywnia się przede wszystkim podczas wykonywania aktywności fizycznej czy w sytuacjach stresowych i wpływających na zwiększenie produkcji adrenaliny.

Zobacz również: Obwodowy układ nerwowy.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom V, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Materiały znajdujące się na Portalu Fizjoterapeuty są chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania w jakiejkolwiek formie bez uprzedniej zgody autora.