Szukaj
Szukaj

Kość miedniczna (miednica)

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Kość miedniczna (łac. os coxae), nazywana także miednicą, utworzona jest przez trzy, zrośnięte ze sobą kości takie jak:

  1. Kość biodrowa (łac. os ilium);
  2. Kość łonowa (łac. os pubis);
  3. Kość kulszowa (łac. os ischii).

Te trzy kości zrastają się ze sobą w środkowej części kości miednicznej.

Kość miedniczna (miednica)
Ryc.1. Zdjęcie przedstawia kość miedniczną kobiety (po lewej) i mężczyzny (po prawej).

Kość miedniczna (miednica) – budowa

Prawa i lewa kość miedniczna jest największą i najszerszą kością szkieletu. Ponadto pojedynczą kość można opisać jako szeroką, spłaszczoną i nieregularną. Składa się z 3 części, które dopiero u dorosłego tworzą jedną całość, ponieważ w dzieciństwie do okresu pokwitania są one od siebie wyraźnie oddzielone warstwą chrząstki. Wśród połączeń kości miednicznych znajduje się spojenie łonowe wraz ze stawami krzyżowo-biodrowymi oraz więzozrostami miednicy.

Kość miedniczna (łac. os coxae)
Ryc.2. Zdjęcie RTG kości miednicznej jednego z pacjentów naszego Centrum Fizjoterapeuty.

Kość biodrowa (łac. os ilium)

Jest największą częścią kości miednicznej. Składa się z:

  • trzonu kości biodrowej (łac. corpus ossis ilii);
  • talerza talerza kości biodrowej (łac. ala ossis ilii).

Trzon kości biodrowej

Stanowi dolną, zgrubiałą część kości. W rezultacie wytwarza około 2/5 panewki. Na powierzchni wewnętrznej trzonu przyczepiają się górne włókna mięśnia zasłaniacza wewnętrznego. Z kolei na powierzchni zewnętrznej powyżej panewki część mięśnia prostego uda.

Talerz kości biodrowej

Wyróżniamy na nim powierzchnię pośladkową (zewnętrzną) oraz krzyżowo-miedniczną.

Powierzchnia pośladkowa – zaopatrzona jest w trzy kresy pośladkowe:

  • tylną;
  • przednią;
  • dolną.

Kresy pośladkowe oddzielają przyczepy trzech mięśni pośladkowych.

Powierzchnia krzyżowo-miedniczna w części przedniej jest lekko wklęsła i tworzy dół biodrowy, a w okolicy tylnej powierzchnia uchowata służy do połączenia z kością krzyżową. Nieco powyżej znajduje się guzowatość biodrowa, która jest miejscem przyczepu więzadeł i mięśni.

Górny brzeg talerza biodrowego to grzebień biodrowy. Od przodu kończy się on kolcem biodrowym przednim górnym, a poniżej leży kolec biodrowy przedni dolny – do obu kolców przyczepiają się więzadła i mięśnie. Natomiast od strony tylnej grzebień zakończony jest kolcem biodrowym tylnym górnym, a poniżej znajduje się kolec biodrowy tylny dolny.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Kość łonowa (łac. os pubis)

Budują ją:

  • trzon kości łonowej (łac. corpus ossis pubis);
  • gałąź górnej kości łonowej (lac. ramus superior ossis pubis);
  • gałąź dolnej kości łonowej (łac. ramus inferior ossis pubis).

Trzon kości łonowej wytwarza 1/5 panewki. Ponadto od trzonu kości biodrowej oddziela go wyniosłość biodrowo-łonowa.

Gałąź górna kości łonowej kieruje się od trzonu do przodu i przyśrodkowo. Wyróżniamy na niej trzy powierzchnie:

  • tylną
  • górną
  • dolną

oraz trzy brzegi:

  • górny (ostry, tzw. grzebień kości łonowej, przyśrodkowo kończy się guzkiem łonowym);
  • przedni (zaokrąglony);
  • tylny (ostry, tzw. grzebień zasłonowy).

Gałąź górna po stronie przyśrodkowej kończy się powierzchnią spojeniową do połączenia z przeciwległą kością. Z kolei gałąź dolna kości łonowej jest spłaszczona i wąska. Następnie bez wyraźnej granicy przechodzi ona w gałąź kości kulszowej. To ważna struktura, gdyż stanowi miejsce przyczepu wielu mięśni.

Kość kulszowa (łac. os ischii)

Zbudowana jest z:

  • trzonu kości kulszowej (corpus ossis ischii);
  • gałęzi kości kulszowej (ramus ossis ischii).

Trzon kości kulszowej od strony tylno-dolnej tworzy 2/5 panewki. Od dołu zakończony jest on guzem kulszowym – punkt podparcia ciała podczas siedzenia. Następnie w połowie trzonu ku tyłowi odchodzi kolec kulszowy, który oddziela wcięcie kulszowe większe (położone wyżej), od wcięcia kulszowego mniejszego (położone niżej). Do guza kulszowego, jak i do kolca kulszowego przyczepiają się mięśnie i więzadła.

Gałąź kości kulszowej biegnie od guza kulszowego do przodu i przyśrodkowo, przechodząc w gałąź dolną kości łonowej.

Otwór zasłonowy (łac. foramen obturatum)

Otwór zasłonowy ograniczony przez kość łonową i kość kulszową. Do jego ostrych brzegów przymocowuje się błona zasłonowa (membrana obturatoria). Należy wiedzieć, że górno-boczny kąt otworu zasłonowego nie jest zamknięty przez błonę zasłonową. W efekcie tworzy on kanał zasłonowy, ograniczony bruzdą zasłonową i pasmami włókien wspomnianej błony. Przez kanał ten wychodzą z miednicy naczynia oraz nerwy tej samej nazwy.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *