Bark zamrożony (zarostowe zapalenie torebki stawowej)

Bark zamrożony (zarostowe zapalenie toreblki stawowej – łac. capsulitis adhesiva) to bolesne ograniczenie ruchów czynnych jak również biernych w stawie ramiennym we wszystkich płaszczyznach. Może również dojść do całkowitej utraty ruchów w tym stawie. W zamrożonym barku dochodzi do zmniejszenia objętości torebki stawowej, a także rozwijają się zrosty pasm tkankowych w obrębie stawu.

Schorzenie to występuje u około 2% populacji. Najczęściej dotyka ludzi w wieku 40 – 60 lat, pojawia się częściej u kobiet niż u mężczyzn.

Bark zamrożony – przyczyny

Kości, więzadła i ścięgna, które tworzą bark zamknięte są w torebce zbudowanej z tkanki łącznej. Zamrożony bark zaczyna występować podczas gdy w torebce dochodzi zgęstnienia i zostaje ona uciskana co prowadzi do ograniczenia ruch.

Lekarze nie są do końca pewni dlaczego tak się dzieje. Najbardziej prawdopodobne jest, że objawy mogą pojawić się u osób chorych na cukrzycę lub tych, którzy niedawno przeszli złamanie czy unieruchomienie ramienia przez długi okres.

Czynniki ryzyka

Niektóre czynniki mogą zwiększyć ryzyko występowania zamrożonego barku. Są to m.in.:

• wiek i płeć – osoby w przedziale od 40 roku życia i starsi, a zwłaszcza kobiety, bardziej są narażone na pojawienie się zamrożonego barku;
• nieruchomość lub zmniejszona ruchomość – ludzie, u których wystąpiło już unieruchomienie lub ograniczona sprawność ruchowa w barku są bardziej narażeni na ryzyko rozwoju zamrożonego barku. Bezruch może być wynikiem działania wielu czynników takich jak np.: uszkodzenie stożka rotatorów, złamania, uderzenia, po leczeniu chirurgicznym;
• choroby układowe.

Ludzie, u których pojawiają się pewne choroby są bardziej narażone na rozwój zamrożonego barku. Choroby, które mogą zwiększać ryzyko to:

• cukrzyca;
• nadczynność i niedoczynność tarczycy;
• choroby sercowo-naczyniowe;
• gruźlica;
• choroba Parkinsona.

Objawy

Bark zmrożony rozwija się bardzo powoli w trzech etapach, przy czym każdy z nich może trwać kilka miesięcy. Są to następujące etapy:

1. zamrażania – każdy ruch powoduje ból barku, a zakres ruchu zaczyna być ograniczany;
2. zamrożony – ból może zacząć się zmniejszać w czasie tego etapu. Jednak ramię staje się sztywniejsze, a próba wykonania ruchu staje się trudniejsza;
3. rozmrażania – zakres ruchu zaczyna się poprawiać.

U niektórych ludzi, ból może nasilać się w nocy, co prowadzi czasami nawet do zaburzenia snu.

Diagnostyka

Podczas wywiadu lekarz może zapytać o następujące rzeczy:

1. Czy są jakieś ruchy, czynności, które pogarszają objawy lub zwiększają ból?
2. Czy masz cukrzycę lub inne choroby zwiększające ryzyko wystąpienia zamrożonego barku?
3. Kiedy zaczęły się objawy?
4. Czy kiedykolwiek miałeś uszkodzony bark? Jeśli tak, to w jaki sposób?
5. Czy miałeś ostatnio operacje lub okres, w którym ruchy barku były ograniczone?

Z kolei podczas badania fizykalnego lekarz może poprosić, aby poruszać się w określony sposób w celu sprawdzenia kiedy występuje ból i aby ocenić zakres ruchu (aktywny zakres ruchu). Lekarz może następnie poprosić o rozluźnienie mięśni, podczas gdy będzie on samemu poruszał Twoją kończyną (bierny zakres ruchu). Badanie barku dotyczy zarówno czynnego i biernego zakresu ruchu.

Lekarz może zalecić badania obrazowe takie jak promieniowanie rentgenowskie lub rezonans magnetyczny, aby wykluczyć inne czynniki.

Leczenie

Leczenie zamrożonego barku polega w większości na opanowaniu bólu i zachowaniu jak największego zakresu ruchu w stawach jak to możliwe.

Stosuje się farmakoterapię, czyli głównie leki przeciwbólowe, takie jak aspiryna czy ibuprofen (i tym podobne). Mogą one pomóc zmniejszyć ból i stan zapalny związany z zamrożonym barkiem. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać silniejsze leki przeciwzapalne i uśmierzające ból.

Bardzo ważna jest fizjoterapia, ponieważ fizjoterapeuta może nauczyć odpowiednich ćwiczeń, aby odzyskać jak największą ruchomość w barku. Twoje zadanie będzie polegać na regularnym wykonywaniu tych ćwiczeń. Jest to ważne, aby zakres ruchu był na najwyższym poziomie.

Większość przypadków z zamrożonym barkiem najlepiej jest leczyć nieinwazyjnie. Jednak gdy objawy utrzymują się dłużej niż 12-18 miesięcy lekarz może zalecić:

• zastrzyki steroidowe – wstrzykiwanie kortykosteroidów do stawu barkowego może pomóc zmniejszyć ból i poprawić jego ruchomość, zwłaszcza w początkowej fazie;
• ostrzykiwania stawu – wstrzykiwanie sterylnej wody do torebki stawowej może pomóc rozciągnąć tkanki i ułatwić przemieszczanie się struktur stawowych;
• manipulację ramienia – w tej sytuacji otrzymasz znieczulenie ogólne, więc będziesz nieprzytomny i nie będziesz czuł bólu. Lekarz w tym czasie przesuwa bark w różnych kierunkach, aby pomóc rozluźnić uciśnięte tkanki.

Operacja barku jest rzadka, ale jeśli nic innego nie pomogło, lekarz może zalecić operację usunięcia blizny i powstałych zrostów z wnętrza barku. Tego rodzaju operacje lekarze wykonują z dużą precyzją przy pomocy rurowych instrumentów wprowadzonych przez małe nacięcia wokół stawu (artroskopowo).

Bibliografia

1. Kuciel-Lewandowska J., Wierzchowska M., Paprocka-Borowicz M., (i inni), Skuteczność kompleksowej fizjoterapii w zespołach bólowych barku, Annales Academiae Medicae Stetinensis, 3/2010.
2. Korabiusz K., Wawryków A., Niedzielska M., (i inni), Physiotherapy in frozen shoulder syndrome, Journal of Education, Health and Sport, 7/2017.

	Plastry Kinesio Tex Classic Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walceZobacz więcej...
	Plastry Kinesio Tex Gold Finger Print Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia.Zobacz więcej...

Aktualizacja: 4 marca 2020