Chód koszący (hemiparetyczny) występuje u pacjentów z niedowładem spastycznym, połowiczym pochodzenia mózgowego (po udarze mózgowym z porażeniem połowiczym, wiąże się więc z uszkodzeniem dróg piramidowych). Wciąż jest sporym problemem na oddziałach neurologicznych, jednak postępujący rozwój fizjoterapii przyczynia się do minimalizowania tej dolegliwości.
Analiza chodu
Analiza chodu ma zastosowanie zwłaszcza w dolegliwościach związanych z kręgosłupem i kończynami dolnymi. Fizjoterapeuta ogląda chód zarówno z przodu i z tyłu, jak i z boku. Ocenia przy tym miednicę, biodra, kolana, stawy skokowe i stopy.
Warto przy tym pamiętać, że typ chodu zależą po części od wieku, płci, nastawienia i odczuć pacjenta, tożsamości etnicznej czy wykonywanego zawodu. Niektóre patologie jednak widać wyraźnie, dlatego stosunkowo sprawnie można wystawić wstępną diagnozę.
Zobacz również: Cechy chodu fizjologicznego.
Należy również wspomnieć, że wyróżnić można kilka poziomów zaburzeń chodu:
- obwodowy – np. przy chorobie zwyrodnieniowej stawów, miopatiach i neuropatiach;
- centralny – np. przu udarze, chorobie Parkinsona czy ataksji móżdżkowej;
- najwyższy – np. podkorowe zaburzenia równowagi lub czołowe zaburzenia chodu.
Zobacz również: Pionizacja pacjenta i nauka chodzenia.
Chód koszący – jak wygląda?
Chód umożliwiają zachowane ruchy w stawie biodrowym (chory zatacza półokręgi). Przy tym zauważa się brak zgięcia w stawie kolanowym oraz końsko-szpotawe ustawienie stopy.
Spastyczność utrudnia, bądź uniemożliwia ruchy w stawach. Właśnie ona powoduje wspomniane ustawienie stopy, a także wtórnie przeprost w stawie kolanowym (tzw. ułożenie Wernickiego-Manna).
Pacjent wykonując wykrok chorą kończyną zatacza nią łuk („kosi”), ponieważ jest ona objęta niedowładem spastycznym. Pochyla się przy tym na stronę zdrową (obserwujemy boczne zgięcie tułowia), stąd nazwa dolegliwości. Warto wspomnieć, że przy spastyczności kończyna górna często jest przywiedziona i zgięta w stawie łokciowym. Nie ma zatem właściwego balansu kończyn górnych.
Modulacja odruchu Hoffmanna
Jest objawem neurofizjologicznego procesu nerwowej kontroli ruchu funkcji kroczenia. Na podstawie wyniku tego badania można kwantyfikować prawidłowy i zaburzony neuromechanizm chodu człowieka.
Badanie powtarza się sześciokrotnie dla każdego z sześciu kolejnych odstępów czasowych całego cyklu jednego kroku tą samą kończyną.
U osoby zdrowej występuje naprzemiennie wzrastanie (w fazie podporu) i obniżanie (w fazie wymachu) amplitudy odruchu Hoffmanna. Wskazuje to na występowanie zstępującego z ośrodków ponadrdzeniowych naprzemiennie występującego torowania i hamowania presynaptycznego biegunów motoneuronów rdzenia kręgowego.
U pacjenta z poudarowym niedowładem połowiczym występuje zaburzenie neuromechanizmu modulacji odruchów Hoffmanna. Zaburzenie polega na osłabieniu zstępującego hamowania presynaptycznego motoneuronów rdzeniowych po stronie niedowładu.
Ten patologiczny neuromechanizm leży u podstaw obserwowanego u hemiplegika chodu koszącego.
Polecane produkty:
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Kiwerski J., Rehabilitacja medyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
- Wieczorowska-Tobis K., Borowicz A., Fizjoterapia w geriatrii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011.
