Chód tylnopowrózkowy (zwany także sznurowym, ataktycznym, defiladowym czy generalskim) występuje u pacjentów z zapaleniem sznurów tylnych rdzenia kręgowego. Cechuje go dysmetria i nierównomierność kroków. Należy
Chód móżdżkowy to chód na szerokiej podstawie, z szeroko rozstawionymi kończynami dolnymi. Cechuje się znaczną chwiejnością i tendencją do upadania. Występowanie Chód móżdżkowy występuje
Chód parkinsonowski (inaczej mówiąc: małymi kroczkami) jest charakterystycznym objawem choroby Parkinsona. Chory ma trudności w zainicjowaniu i zatrzymaniu chodu. Dodatkowo towarzyszy temu brak fizjologicznych współudziałów
Chód koszący (hemiparetyczny) występuje u pacjentów z niedowładem spastycznym, połowiczym pochodzenia mózgowego (po udarze mózgowym z porażeniem połowiczym, wiąże się więc z uszkodzeniem dróg piramidowych).
Chód spastyczny (kurczowy), jak wskazuje nazwa, cechuje się występowaniem spastyczności w stawach biodrowych i stawach kolanowych. Jest on widoczny u pacjentów z paraparezą spastyczną.
Chód kaczkowaty występuje u pacjentów z niedowładem mięśni obręczy biodrowej i ud, co jest powodem kołysania się na boki podczas chodu lub trudnościami z wchodzeniem
Chód bociani (zwany także brodzącym, kogucim lub końskim) jest patologicznym rodzajem chodu wynikającym z niedowładu mięśni grupy przedniej i bocznej goleni o charakterze uszkodzenia dolnego
Chód paretyczny (niedowładny) występuje u pacjentów z niedowładem obu kończyn dolnych. W efekcie chory porusza się z trudnością, powłóczy nogami, z trudem odrywa stopę od
Chód tylnopowrózkowy (zwany także sznurowym, ataktycznym, defiladowym czy generalskim) występuje u pacjentów z zapaleniem sznurów tylnych rdzenia kręgowego. Cechuje go dysmetria i nierównomierność kroków. Należy
Chód móżdżkowy to chód na szerokiej podstawie, z szeroko rozstawionymi kończynami dolnymi. Cechuje się znaczną chwiejnością i tendencją do upadania. Występowanie Chód móżdżkowy występuje
Chód parkinsonowski (inaczej mówiąc: małymi kroczkami) jest charakterystycznym objawem choroby Parkinsona. Chory ma trudności w zainicjowaniu i zatrzymaniu chodu. Dodatkowo towarzyszy temu brak fizjologicznych współudziałów
Chód koszący (hemiparetyczny) występuje u pacjentów z niedowładem spastycznym, połowiczym pochodzenia mózgowego (po udarze mózgowym z porażeniem połowiczym, wiąże się więc z uszkodzeniem dróg piramidowych).
Chód spastyczny (kurczowy), jak wskazuje nazwa, cechuje się występowaniem spastyczności w stawach biodrowych i stawach kolanowych. Jest on widoczny u pacjentów z paraparezą spastyczną.
Chód kaczkowaty występuje u pacjentów z niedowładem mięśni obręczy biodrowej i ud, co jest powodem kołysania się na boki podczas chodu lub trudnościami z wchodzeniem
Chód bociani (zwany także brodzącym, kogucim lub końskim) jest patologicznym rodzajem chodu wynikającym z niedowładu mięśni grupy przedniej i bocznej goleni o charakterze uszkodzenia dolnego
Chód paretyczny (niedowładny) występuje u pacjentów z niedowładem obu kończyn dolnych. W efekcie chory porusza się z trudnością, powłóczy nogami, z trudem odrywa stopę od
Hercoolios – nowa aplikacja w fizjoterapii
Najpopularniejsze w zdrowie
