Chód paretyczny (niedowładny) występuje u pacjentów z niedowładem obu kończyn dolnych. W efekcie chory porusza się z trudnością, powłóczy nogami, z trudem odrywa stopę od podłoża.
Rodzaje chodu paretycznego
Na podstawie zaburzonego chodu często można ustalić rozpoznanie. Badanie zaczyna się od obserwacji wejścia pacjenta do gabinetu. Dodatkowo, lekarz powinien polecić mu przejść się normalnym krokiem, na palcach i na piętach.
Zobacz również: Metody analizy chodu.
Herman wyróżnił 15 postaci zaburzeń chodu charakterystycznych dla różnych chorób układu nerwowego. Wśród nich występuje chód paretyczny, a dokładniej jego dwie postacie – paraparetyczny i hemiparetyczny.
Zobacz również: cechy chodu fizjologicznego, fazy chodu
Chód paraparetyczny
Jest znamienny dla niedowładu wiotkiego kończyn dolnych. Polega na podciąganiu i szuraniu stopami przy unieruchomionych na skutek spastyczności stawach kolanowych. Chory porusza się powoli i z wysiłkiem, zwykle podpierając się przy tym laską lub korzystając z pomocy drugiej osoby. Często zgina kończyny w kolanach, niekiedy chwieje się i pada.
Jest charakterystyczny dla obustronnego uszkodzenia dróg piramidowych (najczęściej na poziomie rdzeniowym) lub poprzecznych uszkodzeń rdzenia kręgowego. Bywa także objawem obustronnych zmian w istocie białej mózgu lub rzadziej – w oponiaku przystrzałkowym.
Chód hemiparetyczny
Polega na braku balansowania kończyn górnych. Kończyna dolna, ustawiona końsko-szpotawo, usztywniona w stawie kolanowym wykonuje ruch półkolisty (koszący). Z tego względu często jest utożsamiany właśnie z chodem koszącym. Jeśli kończyna górna jest bardziej porażona niż dolna, to zwykle jest przykurczona w stawie łokciowym i przywiedziona do tułowia.
Pacjent z chodem hemiparetycznym posiada charakterystyczną postawę po stronie niedowładu – ze zgięciem w stawie łokciowym i wewnętrzną rotacją kończyny górnej oraz wyprostowaniem kończyny dolnej. Kończyną dolną chory porusza się z oporem i przerzuca ją po półkolu, by zapobiec zahaczaniu stopą o podłoże. Mimo to, szuranie w niewielkim stopniu występuje. Przez to czubek i zewnętrzna powierzchnia podeszwy buta ścierają się szybciej.
Postawa ta jest charakterystyczna dla torebkowego uszkodzenia drogi piramidowej. To najczęstsza postać zaburzeń chodu w niedowładzie połowiczym.
Zobacz również: Pionizacja pacjenta i nauka chodzenia.
Bibliografia
- Podemski R., Kompendium neurologii, Wydawnictwo Via Medica, Gdańsk 2019.
- Kozubski W., Neurologia, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2016.
- Kozubski W., Neurologia, kompendium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
- Levitt S., Rehabilitacja w porażeniu mózgowym i zaburzeniach ruchu, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
Polecane produkty:
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
