P-LCR (ang. platelet large cell ratio) to parametr oceniany rutynowo podczas morfologii krwi obwodowej. Dotyczy odsetka dużych bądź olbrzymich płytek krwi (trombocytów). Zjawisko to bardzo często wskazuje na różnego rodzaju problemy zdrowotne. Koszt badania morfologicznego, włącznie z analizą P-LCR, wynosi zaledwie 9-13 zł, przy czym rekomenduje się wykonanie go raz w roku bez względu na stan zdrowia.
P-LCR – charakterystyka
P-LCR jest wskaźnikiem określającym odsetek płytek krwi w danej próbce krwi pobranej najczęściej z żyły łokciowej. Może wskazywać na to, czy trombocyty przyjmują odpowiednią formę, a swoim rozmiarem nie wykraczają poza normę. Ogólnie przyjęta norma dla P-LCR wynosi poniżej 30%. Jednocześnie należy sprawdzić inne parametry związane z płytkami krwi, choćby ich średnią objętość, która powinna wynosić od 7,5 fl do 10,5 fl. P-LCR nigdy nie powinien być sprawdzany jako parametr izolowany – ma znaczenie diagnostyczne dopiero po zestawieniu z innymi wynikami morfologii.
P-LCR wysokie
Spore znaczenie mają systematyczne badania kontrolne, rekomenduje się je raz w roku bez względu na ogólny stan zdrowia. Wysokie P-LCR może wskazywać na:
- plamicę autoimmunologiczną;
- chorobę nowotworową;
- anemię;
- stany zapalne toczące się w organizmie;
- alkoholizm;
- sepsę.
Co ciekawe, wysokie P-LCR w przypadku niektórych ludzi może być zjawiskiem całkowicie fizjologicznym. Wówczas nie towarzysza temu żadne inne niepokojące objawy, a pozostałe parametry wychodzą prawidłowo.
P-LCR niskie
Obniżone wartości P-LCR mogą wystąpić w następujących przypadkach:
- przebyta radioterapia i/lub chemioterapia;
- zakażenia wirusowe i bakteryjne, np. odra, mononukleoza;
- choroby śledziony;
- znaczne niedobory kwasu foliowego i/lub witaminy B12.
Bardzo ważne jest, aby nie interpretować poszczególnych odchyleń indywidualnie. Analizy wyników zawsze dokonuje lekarz.
Badanie P-LCR – jak się przygotować?
Ogólne przygotowania do morfologii krwi obwodowej powinny rozpocząć się już dzień wcześniej. Jako że na pobranie krwi należy przyjść na czczo, ostatni posiłek powinno się spożyć do godziny 18:00 dnia poprzedniego, zaś w dniu badania należy zrezygnować ze śniadania. Dopuszcza się jedynie wypicie drobiny wody mineralnej. Dzień wcześniej zabronione jest też spożywanie alkoholu, ponieważ może on wpłynąć fałszująco na wyniki morfologii. Krew do badania najlepiej pobierać w godzinach między 7.00 a 10.00.
Morfologia – pozostałe wyniki
Poza omawianym parametrem w morfologii sprawdza się także wiele innych wskaźników. Są nimi:
- HGB (stężenie hemoglobiny w jednostce objętości krwi) – 11,5- 16,5 g/dL dla kobiet i 13,0-18,0 dla mężczyzn;
- RBC (liczba erytrocytów w jednostce objętości krwi) – 3,80-5,80 106/μl dla kobiet i 4,5-6,5 106/μl dla mężczyzn;
- HCT (hematokryt) – 37,0-47,0% dla kobiet i 40,0-54,0% dla mężczyzn;
- MCV (średnia objętość krwinek czerwonych) – 77,00-93,00 fL dla obu płci;
- MCHC (średnie stężenie hemoglobiny w erytrocytach) – 32,00-37,00 g/dL dla obu płci;
- MCH (średnia zawartość hemoglobiny w erytrocytach) – 27,00- 33,00 pg dla obu płci;
- WBC (liczba leukocytów w jednostce krwi) – 4,1–10,9 K/µl dla obu płci;
- PLT (Liczba płytek krwi w jednostce krwi) – 150-400 tys./mm3.
Zazwyczaj przy diagnostyce stanu zdrowia wykonuje się również inne badania, w tym ocenę stężenia poszczególnych hormonów, poziom witaminy D czy panel wątrobowy / panel nerkowy. Wszystko zależy od samopoczucia pacjenta i tego, czy diagnostyka ma na celu odnalezienie przyczyn dolegliwości, czy może jest prowadzona wyłącznie kontrolnie.
Polecane produkty:
|
Czarnuszka (Nigella Sativa) w kapsułkach
Czarnuszka siewna to roślina, z której pozyskuje się olej o właściwościach potwierdzonych badaniami. W składzie zawiera m.in. niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), czyli takie, których organizm nie jest w stanie sam wytwarzać i musimy dostarczać Zobacz więcej... |
|
Olej z czarnuszki siewnej w płynie
Naturalny, nierafinowany, tłoczony na zimno olej otrzymywany z nasion czarnuszki siewnej pochodzących z ekologicznych upraw. Wykorzystuje się go przy różnego rodzaju problemach skórnych ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Solnica B., Diagnostyka laboratoryjna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2019.
