Ciało migdałowate (łac. corpus amygdaloideum) uznawane jest za część układu limbicznego. To ośrodek mózgowy posiadający bogaty system połączeń aferentnych i eferentnych. Odgrywa rolę przede wszystkim w regulacji zachowań emocjonalnych.
Gdzie leży ciało migdałowate?
Ciało migdałowate jest strukturą położoną w przednio-przyśrodkowej części płata skroniowego. Przylega do części przedniej rogu dolnego komory bocznej. Omawiając jego dokładną lokalizację specjaliści anatomii odnoszą się do jądra ogoniastego – ciało migdałowate leży do przodu od niego. W jego sąsiedztwie wyróżnia się też podwzgórze i hipokampa.
Ze względu an swoje położenie, połączenia anatomiczne i znaczenie czynnościowe, ciało migdałowate jest zaliczane do układu limbicznego, a więc do ośrodkowego układu nerwowego. To struktura niejednorodna zarówno pod względem morfologicznym, jak i histochemicznym czy anatomicznym.
Ciało migdałowate – rola
Struktura jaką jest ciało migdałowate odgrywa niezwykle istotną rolę w procesach emocjonalnych i ich ekspresji, a także w kontrolowaniu czynności narządów wewnętrznych. Ponadto bierze udział w odbiorze bodźców węchowych. Ciało migdałowate składa się z kilku jąder, które tworzą 2 zespoły:
- zespół podstawno-boczny;
- zespół korowo-przyśrodkowy.
Rolą zespołu podstawno-bocznego jest nadawanie emocjonalnego znaczenia bodźcom ze środowiska zewnętrznego przez liczne połączenia korowe z ośrodkami czuciowymi i asocjacyjnymi. Bierze udział również w uczeniu się i zapamiętywaniu emocji przez połączenie z hipokampem. Z kolei zespół korowo-przyśrodkowy odpowiada za ekspresję emocji dzięki licznym połączeniom z ośrodkami wykonawczymi międzymózgowia i pnia mózgu.
Ciało migdałowate wprawdzie odpowiada głównie za regulację procesów o charakterze emocjonalnym i motywacyjnym, ale odgrywa także istotną rolę w modulowaniu autonomicznych, wydzielniczych i behawioralnych odpowiedzi na stres.
Ciało migdałowate – budowa
Jak wspomniano, w budowie ciała migdałowatego wyróżnia się 2 zespoły. Zespół podstawno-boczny tworzą kompleksy jąder: bocznego i podstawnego. Z kolei zespół korowo-przyśrodkowy jest utworzony przez kompleksy jąder: korowego, środkowego i przyśrodkowego.
W budowie tej struktury wyróżnia się liczne połączenia z innymi częściami mózgowia. Do najbardziej znanych połączeń aferentnych można zaliczyć te z opuszką węchową, jądrem pasma samotnego i wzgórzem. Natomiast drogi eferentne biegną do ośrodków podwzgórza i pnia mózgu.
Uszkodzenie ciała migdałowatego
Wszelkie uszkodzenia w obrębie ciała migdałowatego są bardzo wyraźne i odzwierciedlają się zaburzeniami funkcji układu nerwowego i całego organizmu. Najczęściej takim uszkodzeniom towarzyszą:
- agnozja wzrokowa;
- zwiększony apetyt, któremu towarzyszy brak zdolności do rozpoznawania właściwego pokarmu;
- zmienność nastrojów;
- upośledzenie koordynacji;
- nadmierna seksualność.
Pośmiertne badania wykazały, że osoby cierpiące na autyzm wykazują istotnie mniejszą niż przeciętnie liczbę neuronów w części mózgu przetwarzającej emocje. Istnieje więc podejrzenie, że ciało migdałowate odgrywa znaczącą rolę w rozwoju autyzmu.
Polecane produkty:
Omega 3
Olej Omega 3 to czysty, 100% naturalny produkt pozyskiwany z rośliny o nazwie Pachnotka zwyczajna (Perilla frutescens). Tłoczony jest na zimno co sprawia, że zachowuje wszystkie, cenne składniki. Stanowi m.in. wsparcie dla mózgu ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Kozubski W., Liberski P., Neurologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2009.
- Kozubski W., Neurologia – kompendium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.