Szukaj

Złamanie stawowe

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Złamanie stawowe (inaczej: złamanie przezstawowe, złamanie wewnątrzstawowe) zazwyczaj jest skomplikowane i goi się dłużej, przy czym ryzyko ewentualnych powikłań wyraźnie wzrasta. Może dojść do trwałych ograniczeń w zakresie ruchomości stawu, a także przewlekłych dolegliwości bólowych. Problem może dotyczyć każdego stawu w ciele człowieka, często jednak ma miejsce w przypadku kończyn górnych.

Złamanie stawowe
Ryc. 1. Zdjęcie RTG jednego z pacjentów naszego Centrum Fizjoterapeuty, który zgłosił się na rehabilitację po złamaniu stawowym (złamanie nadkłykciowe kości ramiennej). Zdjęcie w projekcji AP (przód- tył).

Złamanie stawowe – co to jest?

Zgodnie z definicją złamaniami śródstawowymi nazywamy złamania, w których linia przełomu dochodzi do stawu, a odłamana część wchodzi w zakres czynnościowy względnie anatomiczny stawu. Niektórzy autorzy stosują w stosunku do nich zamienną nazwę „złamania wewnątrztorebkowe”, co jest jednak błędem, ponieważ nie każde złamanie wewnątrztorebkowe jest złamaniem przezstawowym, lecz każde złamanie przezstawowe jest złamaniem wewnątrztorebkowym. Do złamań wewnątrztorebkowych, w których szczelina nie przechodzi przez chrząstkę stawową, jest np. większość przypadków złamań szyjki kości udowej czy złamań bliższego końca kości ramiennej.

Złamanie stawowe – przyczyny

Złamania stawowe określane są również jako złamania przezstawowe lub złamania wewnątrzstawowe. Dochodzi do nich podczas urazu bezpośredniego lub pośredniego. W przypadku kończyn górnych bardzo często obserwuje się przezstawowe złamania stawu śródręczno-nadgarstkowego kciuka lub stawu promieniowo-łokciowego dalszego, co jest konsekwencją upadku i podparcia się dłonią celem asekuracji. Bez względu na lokalizację i rodzaj stawu, złamanie tego typu może pojawić się podczas zwichnięcia stawu. Jest to uraz stawowy, w przebiegu którego powierzchnie kości tworzące dany staw ulegają odseparowaniu, czyli tracą kontakt ze sobą.

Złamanie stawowe bardzo często pojawia się przy tzw. złamaniu Collesa, czyli tego pojawiającego się w obrębie nasady dalszej kości promieniowej. Do urazu może dojść u każdej osoby, bez istniejących patologii kostnych. Jednak ryzyko jest znacznie większe u osób po 50. roku życia, zwłaszcza u kobiet, a także u pacjentów z osteoporozą.

Zobacz również: Leczenie osteoporozy.

Złamanie stawowe – objawy

Złamanie stawowe ma klasyczne objawy ogólnej grupy złamań. Są to przede wszystkim:

  • intensywny, ostry ból pojawiający się zwłaszcza podczas prób poruszania kończyną górną w uszkodzonym stawie;
  • ograniczenie zakresu ruchomości stawu w większym stopniu, niż ma to miejsce podczas innego typu złamań;
  • zaczerwienienie i zwiększenie ciepłoty skóry w urazowym miejscu;
  • obrzęk pourazowy.

Dodatkowo jeśli dojdzie do zwichnięcia stawu, zauważyć można zniekształcenie jego zarysu. Podobna sytuacja pojawia się w momencie, gdy złamanie jest przemieszczone.

Diagnostyka złamania stawowego

Złotym standardem diagnostyki złamań (nie tylko złamań przezstawowych, ale wszystkich innych również) jest badanie rentgenowskie. Zdjęcie RTG uwidacznia z dużą dokładnością pozycję powierzchni stawowych względem siebie, głębokość i długość szczeliny złamania, ewentualne przemieszczenia i zwichnięcia stawu, a także lokalizację złamania. Pozwala to na zaplanowanie dalszych działań. Jeśli istnieje podejrzenie zerwania więzadeł lub innego rodzaju uszkodzeń tkanek miękkich, rekomenduje się dodatkowe wykonanie tomografii komputerowej.

MIT
MIT

Złamanie stawowe – leczenie

Podstawową zasadą leczenia złamań stawowych jest odtworzenie warunków biomechanicznych stawu poprzez anatomiczne ustawienie powierzchni stawowej. Tym samym tworzy się najlepsze warunki do natychmiastowego ruchu w stawie drogą fizjoterapii. W wielu przypadkach konieczna jest operacja, podczas której usuwa się krwiaka wewnątrzstawowego i drobne, oderwane fragmenty kostne, nastawia się powierzchnie stawowe oraz zespala odłamy, często z wykorzystaniem przeszczepów kostnych.

Zobacz również: Druty Kirschnera.

Dalszym etapem jest wczesne rozpoczęcie rehabilitacji, jak tylko stanie się to możliwe. Jej początkowym celem jest poprawa ukrwienia kończyny i przywrócenie maksymalnego możliwego zakresu ruchomości w stawie przy pomocy m.in. terapii manualnej.

Na poniższym filmie możemy zobaczyć jak wygląda jeden z elementów terapii manualnej (mobilizacja przy ograniczeniu ruchomości kości promieniowej) na przykładzie jednego z pacjentów naszego Centrum Fizjoterapeuty:

W trakcie prowadzonej rehabilitacji, dąży się również do wzmacniania siły mięśniowej i przywracania właściwej biomechaniki stawu.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Kordasiewicz B., Marczak D., Orłowski J., Pomianowski S., Rylski W., Zakrzewski P., Złamania wewnątrzstawowe kończyn – wprowadzenie, Postępy Nauk Medycznych 6/2007.
  2. Zuckerman J., Egol K., Koval K., Kompendium leczenia złamań, Wydawnictwo Medipage, Warszawa 2012.
Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Sklep Fizjoterapeuty
Kubek dla Fizjoterapeuty

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Materiały znajdujące się na Portalu Fizjoterapeuty są chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania w jakiejkolwiek formie bez uprzedniej zgody autora.