Leczenie osteoporozy – fizykoterapia i balneoterapia

Leczenie osteoporozy fizykoterapią i balneoterapią wykazuje znaczne korzyści. Dziedziny te w medycynie znajdują coraz większe uznanie. Osteoporoza jest coraz częściej występującą jednostką chorobową, która dotyczy przede wszystkim kobiet.

Leczenie osteoporozy

Aktualnie brak jest jednolitych poglądów i kryteriów do stosowania zabiegów fizjoterapeutycznych u osób z osteoporozą, jak też kwalifikowania ich na leczenie uzdrowiskowe. Na podstawie badań i obserwacji wyróżniono jednak zabiegi szczególnie korzystne przy danej jednostce chorobowej.

Zabiegi mają na celu pobudzenie mechanizmów odbudowy kości, rozluźnienie mięśni, zapobieganie ich zanikowi, uśmierzanie bólu. Dodatkowo usprawniają ruchowo oraz wspomagają korygowanie powstałych wad postawy.

Fizykoterapia

• galwanizacja – przy słabym i średnim natężeniu, przez 10-20 minut codziennie lub co 2 dni. Zaleca się od 10 do 20 zabiegów w serii. Stosowana jest w związku z bólem napiętych mięśni;
• jonoforeza – czas trwania zabiegu 20 minut, wykonywana codziennie lub co drugi dzień, 10-20 zabiegów w serii. Zaleca się zastosowanie 1-2% chlorku wapnia spod anody. Elektrodę czynną umieszcza się nad miejscem przyczepu mięśni chorobowo zmienionej kości, a elektrodę bierną przeciwlegle;
• diadynamik – o natężeniu 1-3 mA, najlepiej o konfiguracji DF-CP, codziennie lub co 2 dni, 10 zabiegów w serii, a następnie tydzień przerwy. Stosuje się na napięte mięśnie, przy czym elektrody umieszcza się wzdłuż przebiegu mięśni;
• prądy interferencyjne – natężenie 0-100 Hz, czas trwania zabiegu 10-15 minut, codziennie lub co 2 dni, 10-15 zabiegów w serii. Znaczne korzyści zauważa się stosując prądy interferencyjne naprzemiennie z diadynamikiem. Zwykle wykonuje się je w przypadku osteoporozy powikłanej złamaniem;
• ultradźwięki – natężenie 0,2 W/cm2, seria zawiera od 6 nawet do 15 zabiegów, w zależności od potrzeb;
• magnetoterapia – indukcja 15 mT, częstotliwość 10 Hz, codziennie (nawet do 3 razy dziennie) po 12 minut, stosując zmienne pole magnetyczne o przebiegu trójkątnym. Wykorzystuje korzystny wpływ zmiennego pola magnetycznego na procesy demineralizacji kości w przebiegu osteoporozy.

Balneoterapia

Zaleca się stosowanie peloidoterapii, o temperaturze 37 stopni Celsjusza. Jeden zabieg powinien trwać od 15 do 20 minut i należy go wykonywać co drugi dzień. Jedna seria zawiera 10-15 takich zabiegów. Zaleca się kąpiele zawiesinowe całkowite lub częściowe. Farmakologiczne właściwości borowiny związane są z zawartością substancji biologicznie czynnych (między innymi hormonów).

Balneoterapia w leczeniu osteoporozy obejmuje także krenoterapię. W toku kuracji pitnej w obecności zasadowicy ilość wapnia zjonizowanego stopniowo obniża się, a wraz z tym maleje wydalanie go przez nerki. Wzrasta natomiast odkładanie się soli wapnia w tkance kostnej. Dodatkowo krenoterapia zmienia gospodarkę mineralną w ustroju człowieka. Spośród zasadniczych składników wód wodorowęglanowych alkalicznych zawierających wapń i magnez na uwagę zasługują wody zawierające fluor, krzem, bor i radon, jako wspomagane leczenie osteoporozy.

Inne metody

W leczeniu niefarmakologicznym istotną rolę odgrywa dieta. O odczynie zasadowym może odgrywać wspomagającą rolę w leczeniu osteoporozy. Do pokarmów z przewagą odczynu zasadowego zaliczamy między innymi:

• zupy jarzynowe;
• owoce (z wyjątkiem śliwek czy żurawiny);
• lody;
• budyń;
• galaretki żelatynowe;
• mleko;
• masło;
• dżemy;
• miód;
• soki owocowe;
• oleje.

Przy każdym posiłku należy użyć wyłącznie jednego z następujących produktów:

• mięso;
• jaja;
• chleb;
• przetwory zbożowe;
• sucharki;
• ciasta;
• ryż;
• makaron.

Należy bezwzględnie unikać orzechów ziemnych czy włoskich, ponieważ stosunek kwasów tłuszczowych Omega 6 do Omega 3 jest niekorzystny. Mogą one zaburzać równowagę między tymi kwasami, a jest ona istotna dla zachowania zdrowia układu szkieletowego. Prozapalne działanie kwasów Omega 6 może pogłębiać problemy z kośćmi. Wysokie spożycie tego rodzaju kwasów (znajdujących się w dużych ilościach w orzechach ziemnych i orzechach włoskich) w stosunku do kwasów Omega 3 może hamować wchłanianie wapnia, co negatywnie wpływa na mineralizację kości.

Nie należy zapominać, że bardzo korzystna jest kinezyterapia oraz masaż leczniczy. Celem kinezyterapii jest utrzymanie prawidłowej siły mięśniowej i właściwego zakresu ruchów. Odpowiednie ćwiczenia są dobierane w zależności od stopnia zaawansowania choroby.

Masaż klasyczny z kolei normalizuje stan pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego. Przykładowo, głaskanie głębokie stosuje się po kinezyterapii celem uaktywnienia drenażu w tkankach położonych powyżej zmian chorobowo zmienionej kości.

	Kwas hialuronowy na stawy i skórę Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej...
	Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Chwieśko Z., Chwieśko S., Sierakowski S., Kita K., Lewandowski B., Fizjoterapia i balneoterapia w leczeniu rehabilitacyjnym osteoporozy, Nowa Medycyna, 3/2004.
2. Wroniak M., Parzychowska J., Rękas A., Charakterystyka i porównanie wartości żywieniowej orzechów i otrzymanych z nich olejów, Postępy Nauki i Technologii Przemysłu Rolno-Spożywczego, 3/2016.