Pasmo biodrowo-piszczelowe to jednolita, zgrubiała powięź znajdująca się na bocznej powierzchni uda. Można powiedzieć, że nie jest to oddzielna struktura, lecz zgęstniała część powięzi otaczająca całe udo.
Pasmo biodrowo-piszczelowe – przebieg
Jak wspomniano, pasmo biodrowo-piszczelowe jest zgrubiałą powięzią, która stanowi rozcięgno mięśni takich jak:
Omawiana struktura przyczepia się do kresy chropawej przez przegrodę międzymięśniową oraz do obszaru nadkłykciowego kości udowej (pasma przyczepiają się także do kłykcia). Podsumowując, dolne przyczepy lokalizują się na guzku Gerdy’ego, głowie kości strzałkowej, po czym wplatają się w troczki boczne i brzeg boczny rzepki.
Przyjmuje postać zgrubiałych, włóknistych pasm, niebędących jednak zrostami patologicznymi. Bardzo rzadko w przebiegu struktury może wystąpić kaletka maziowa.
Zespół pasma biodrowo-piszczelowego
Zespół pasma biodrowo-piszczelowego to dolegliwość częsta u biegaczy i kolarzy. Stanowi w tej grupie sportowców drugi najczęściej występujący uraz. Odnotowano także przypadki pojawiające się u kobiet w zaawansowanej ciąży.
Przyczyną dolegliwości są powtarzalne ruchy pasma biodrowo-piszczelowego, które ociera się o zewnętrzną powierzchnię nadkłykcia bocznego kości udowej. Pasmo przemieszcza się w obrębie nadkłykcia podczas zmiany pozycji stawu kolanowego z całkowitego wyprostu do zgięcia około 30 stopni. Powtarzalne ruchy powodują nie tyle tarcie w obrębie pasma biodrowo-piszczelowego, o ile przewlekłe, wzmożone napięcie mięśnia naprężacza powięzi szerokiej lub mięśnia pośladkowego wielkiego. Do innych przyczyn patologii można zaliczyć zwiększoną kompresję bardzo dobrze unaczynionej luźnej tkanki łącznej, która oddziela pasmo od nadkłykcia.
Zobacz również: Zapalenie kaletki krętarza większego.
Zespół pasma biodrowo-piszczelowego objawia się dolegliwościami bólowymi występującymi po bocznej stronie stawu kolanowego. Mają one piekący charakter i wzmagają się podczas biegania, a zwłaszcza przy zbieganiu z górki.
Na poniższym filmie możemy zobaczyć jak ocenia się przykurcz pasma biodrowo-piszczelowego przy pomocy wykorzystywanego w fizjoterapii testu funkcjonalnego znanego jako test Obera:
Konwencjonalne leczenie polega na odpowiednio dobranej fizjoterapii. Najczęściej stosuje się kinezyterapię, masaż poprzeczny (celem przełamania zrostów), masaż tkanek głębokich (tzw. masaż powięziowy) oraz odpowiednio dobrane zabiegi fizykalne (np. falę uderzeniową). Uzupełnieniem terapii jest kinesiotaping. W ramach autoterapii, często stosuje się rolowanie pasma biodrowo-piszczelowego.
Polecane produkty:
|
Wałek igłowy – aplikator wieloigłowy
Wałek igłowy to aplikator przeznaczony do wykonywania masażu na różne części ciała. Wysoka efektywność znalazła zastosowanie w kompleksowej terapii różnych schorzeń, a także profilaktyce ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
- Biernat R., Czaprowski D., Protokół rehabilitacyjny w przypadku „kolana biegacza” (zespół pasma biodrowo-piszczelowego) – studium przypadku, Postępy Rehabilitacji, 3/2012.
Jedna odpowiedź
W mojej opinii można by również wspomnieć o prewencji występowania zespołu pasma oraz kontrowersyjnej kwestii rollowania samego pasma (z jednej strony jest to pasmo powstałe z włókien min. m. naprężacza, co z definicji powinno sugerować, że struktura ta powinna być sztywna żeby spełniać funkcję stabilizacyjną, z drugiej strony jest to powięź, której rollowanie może mieć korzystny efekt terapeutyczny)