Artroskopia barku

Artroskopia barku jest często wykonywanym zabiegiem w przypadku różnego rodzaju urazów i kontuzji w obrębie stawu ramiennego. Stanowi także metodę diagnostyczną, ponieważ umożliwia obejrzenie tkanek wewnątrz stawu.

Czym jest artroskopia?

Artroskopia to zabieg operacyjny polegający na wprowadzeniu do stawu endoskopu (specjalnego wziernika) przez niewielkie nacięcie. Zwykle mają one od 5 mm do 1 cm długości. Umożliwia to obejrzenie wnętrza stawu oraz w razie konieczności przeprowadzenie niezbędnych procedur leczniczych. Wówczas wykonuje się dodatkowe nacięcie, przez które wprowadza się narzędzia chirurgiczne.

Powrót do codziennej aktywności zależy od wielu czynników, m.in. aktywności pacjenta, jego wieku oraz schorzeń współistniejących. Także przyczyna artroskopii ma wpływ na powrót do zdrowia. Zwykle jednak okres rekonwalescencji nie trwa dłużej niż kilka tygodni, przy odpowiednio prowadzonej rehabilitacji.

Artroskopia barku

Jak wspomniano wyżej, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta artroskopia może być:

• diagnostyczna – przeprowadzana w celu postawienia właściwego rozpoznania;
• operacyjna – przeprowadzana w celu naprawy uszkodzonych struktur.

W przypadku metody operacyjnej, pacjent zwykle już na drugi dzień może zostać wypisany do domu, ponieważ porusza się samodzielnie, a jego stan nie zagraża życiu ani zdrowiu.

Wskazania

Wskazań do astroskopii barku jest niezwykle dużo. Praktycznie większość kontuzji czy schorzeń może kwalifikować się do wykonania tego zabiegu. Przykładowym celem zabiegu mogą być:

• naprawa uszkodzonych struktur, np. z użyciem implantów (co może zmniejszać niestabilność);
• usunięcie przerośniętej błony maziowej lub ciał wolnych;
• usuwanie lub wygładzanie przerośniętych fragmentów chrząstki stawowej;
• przecięcie lub zmiana położenia ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia w przypadkach jego przewlekłych zapaleń lub niestabilności.

W efekcie artroskopię często wykonuje się w przypadku:

• schorzeń dotyczących głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia;
• uszkodzeń stożka rotatorów;
• ciasnoty przestrzeni podbarkowej;
• barku zamrożonego;
• niestabilności.

Metodyka zabiegu

Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. W pierwszej kolejności układa się pacjenta w odpowiedniej pozycji. Zwykle jest to pozycja półsiedząca lub leżąca na zdrowym boku z ręką podwieszoną na wyciągu. Na czas operacji staw wypełnia się płynem, który ma za zadanie naciągnąć torebkę stawową. W efekcie lepiej widać wnętrze stawu, a czynności medyczne są prostsze w wykonaniu. Wszelkie czynności wykonuje się przez nacięcia, o których mowa wyżej. Ogół czynności lekarze obserwują na monitorze.

Po zabiegu w stawie umieszcza się specjalny dren, którego celem jest odsysanie nadmiaru zbierającej się krwi. Następnie rany pooperacyjne zamyka się pojedynczymi szwami i zakłada opatrunek. Kończynę górną umieszcza się na temblaku. Teraz wystarczy zaczekać, aż rany się zagoją. Szwy zwykle zdejmuje się po 7-10 dniach.

Niezwykle ważna po artroskopii jest fizjoterapia, która przyspiesza powrót do zdrowia. Stosuje się także farmakoterapię, w tym głównie stosowanie leków przeciwbólowych (lub w razie konieczności także przeciwzapalnych, szczególnie na pierwszym etapie po operacji).

Zobacz również: Ból ramienia – fizjoterapia.

Powikłania

Nie należy zapominać, że każda procedura medyczna niesie za sobą ryzyko powikłań. Niezależnie od starań personelu medycznego istnieje pewne ryzyko pojawienia się powikłań, również takich, które nie są typowe dla danego zabiegu lub są niemożliwe do przewidzenia.

W związku z artroskopią może dojść do:

• pojawienia się krwiaków pooperacyjnych;
• uszkodzenia naczyń;
• uszkodzenia nerwów, w tym splotu ramiennego;
• infekcji ran operacyjnych i stawy ramiennego;
• ograniczenia ruchomości w stawie;
• złamania narzędzi w obrębie stawu, co wymaga powiększenia dojścia operacyjnego;
• powikłań związanych ze znieczuleniem.

Ryzyko wystąpienia powikłań zwiększa się u osób z nadwagą i otyłością, chorujących na cukrzycę, nadciśnienie czy pozostałe choroby sercowo-naczyniowe, a także wśród osób palących tytoń.

Jednak zdecydowana większość zabiegów przebiega i kończy się pomyślnie, a rokowania po zabiegu szacuje się na bardzo dobre. Do szybkiego powrotu do zdrowia przyczynia się również wcześnie wdrożona rehabilitacja.

Zobacz również: Rehabilitacja barku – ogólne zasady.

	Kwas hialuronowy na stawy i skórę Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej...
	Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Artroskopia stawu barkowego i przestrzeni podbarkowej, NZOZ Centrum Zdrowia SALUS.
2. Marczyński W., Białecki J., Biologia i biomechanika leczenia obrażeń stawu barkowego, II Międzynarodowe Sympozjum Traumatologiczne, Katowice 2017.