Leczenie otyłości musi być wszechstronne. Powinno obejmować zarówno zmianę stylu życia (odpowiednia dieta, codzienna aktywność fizyczna, ograniczenie używek), psychoterapię i edukację pacjenta, fizjoterapię (zabiegi fizykalne, masaże, kinezyterapia) jak i leczenie uzdrowiskowe.
Otyłość
Otyłość to przewlekła choroba metaboliczna charakteryzująca się nagromadzeniem w nadmiarze tkanki tłuszczowej do poziomu zagrażającego lub uszkadzającego zdrowie. Wyróżnia się otyłość brzuszną (głównie u mężczyzn) i pośladkowo-udową (głównie u kobiet).
Leczenie otyłości
Celem leczenia otyłości jest:
- poprawa zaburzeń metabolicznych;
- profilaktyka ponownego wzrostu masy ciała;
- modyfikacja stylu życia;
- zapobieganie wystąpieniu kontuzji i powikłań związanych z otyłością.
Dieta
Plan dietetyczny musi zostać indywidualnie dobrany do pacjenta. Osoby cierpiące na otyłość często posiadają współistniejące choroby czy dolegliwości. Cztery najczęściej stosowane diety w leczeniu otyłości to:
- śródziemnomorska;
- niskoenergetyczna;
- cukrzycowa;
- wysokowapniowa (w osteoporozie).
Zobacz również: Osteoporoza – kto jest narażony?
Celem leczenia dietetycznego jest spowodowanie ujemnego deficytu kalorycznego przy uniknięciu niedoborów ważnych składników odżywczych. Liczbę kalorii zmniejsza się o około 30%, co w praktyce daje nawet do 800 kcal mniej niż w dotychczasowej diecie pacjenta.
Kinezyterapia
Aktywność fizyczna jest podstawą leczenia otyłości. Zaleca się trening o charakterze aerobowym (tlenowym), zarówno sportowy (jazda na rowerze czy łyżwach, piesze wędrówki, bieganie, pływanie, aerobik), ale i obejmujący wszelkie rodzaje aktywności wynikające z życia codziennego (szybkie chodzenie, wchodzenie po schodach, prace fizyczne w gospodarstwie domowym, aktywna rekreacja).
Idealnie dobrany treningu ogólnokondycyjny w przypadku otyłości powinien:
- mieć średni lub niski poziom intensywności określany za pomocą tętna treningowego;
- cechować się efektywnym zużyciem tlenu przez pracujące mięśnie (w tym przez mięsień sercowy);
- angażować duże grupy mięśniowe;
- być cykliczny;
- charakteryzować się możliwością długotrwałego wykonywania wysiłku bez przerw.
Zobacz również: Wpływ aktywności fizycznej na organizm człowieka.
Ważne jest zwiększenie wydatku energetycznego poprzez zwiększenie częstości ćwiczeń do 5-7 razy w tygodniu. Należy również stopniowo wydłużać czas wykonywania ćwiczeń wytrzymałościowych i aerobowych nawet do 90 minut.
- Aerobowy trening wytrzymałościowy – zwykle ma postać interwałową lub ciągłą (u osób dobrze tolerujących wysiłek);
- Trening oporowy – zwykle ma formę obwodu ćwiczebnego. Taki trening stacyjny musi być poprzedzony minimum 5 minutową rozgrzewką i zakończony 5 minutową relaksacją. Początkowe obciążenie jest tak dobierane, aby pacjent mógł wykonać 10-15 powtórzeń wykorzystując 30-50% maksymalnej siły mięśniowej.
Odpowiednio i regularnie prowadzony trening daje pierwsze efekty już po 4-6 tygodniach. Pełny efekt leczniczy (wzrost wydolności ogólnoustrojowej) uzyskuje się po około 4-6 miesiącach. Po uzyskaniu efektu leczniczego nie należy zaprzestawać aktywności fizycznej, ponieważ może nastąpić powrót do patologicznego stanu. Zaleca się dalszą aktywność w celu podtrzymania wyników.
Fizykoterapia
Uznaje się, że znaczną korzyść w przypadku leczenia otyłości wykazuje:
- magnetoterapia;
- kriostymulacja ogólnoustrojowa w komorze;
- hydroterapia.
Kąpiele perełkowe czy masaż wibracyjny szczególnie dobrze wpływają na stan chorego. Zabiegi takie trwają zwykle około 15-20 minut i jest ich 15 w jednej serii.
Balneoterapia
Leczenie uzdrowiskowe często jest bardzo dobrym rozwiązaniem w przypadku otyłości. Wykorzystuje się dodatkowo lecznicze cechy klimatu, wody zdrojowe czy możliwość terenoterapii.
Wskazane zabiegi balneologiczne:
- kąpiele solankowe – o stężeniu soli minimum 1,5% i nie przekraczającym 6%. Zabieg wykonuje się 3 razy w tygodniu po 20-25 minut. Jedna seria zawiera od 10 do 12 kąpieli;
- kąpiele siarczkowo-siarkowodorowe – stężenie dobierane jest indywidualnie do pacjenta biorąc pod uwagę stadium schorzenia;
- kąpiele radonowe – o temperaturze 36-37 stopni Celsjusza przez 10-20 minut;
- sauna fińska – zwracając szczególną uwagę czy pacjent nie posiada żadnych przeciwwskazań;
- krenoterapia;
- terenoterapia.
Bibliografia
- Plewa M., Markiewicz A., Aktywność fizyczna w leczeniu i profilaktyce otyłości, Endokrynologia. Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii, 1/2006.
- Lewandowska A., Rola Rehabilitacji w profilaktyce i leczeniu otyłości, Rehabilitacja 4/2013.
- Osiński W., Nadwaga i otyłość. Aktywność fizyczna w profilaktyce i terapii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2016.
Polecane produkty:
|
Jagody Acai - szczupła sylwetka i młodość
charakteryzują się wysoką zawartością składników odżywczych oraz antyutleniaczy, które mają zdolność eliminacji wolnych rodników (powodują one uszkodzenie komórek w organizmie, uwidaczniając oznaki starzenia się), zwiększa odporność organizmu jak i pomaga Zobacz więcej... |
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
