Polichromazja (inaczej: polichromatofilia) to zjawisko opisujące niejednorodne zabarwienie krwinek o różnych odcieniach fioletu. Przyjmuje się, że istnieją obszary o różnej intensywności zabarwienia, co wiąże się z nieukończonym jeszcze procesem dojrzewania krwinki i jej przedwczesnym uwolnieniem do krwiobiegu. Badając to, można wiele powiedzieć o stanie zdrowia pacjenta. Odbywa się to na podstawie analizy erytrogramu.
Erytrogram – co to jest?
Erytrogram to szczegółowy opis erytrocytów (krwinek czerwonych) wykonany na podstawie rozmazu krwi po wcześniejszym wybarwieniu go metodą May-Grunwalda-Giemsy (barwienie MGG). W warunkach fizjologicznych u zdrowego człowieka erytrocyt przybiera kształt dwuwklęsłego dysku (krążka), a w jego centrum widoczne jest przejaśnienie. Erytrogram pozwala na ocenę takich parametrów jak:
- wielkość erytrocytów;
- kształt erytrocytów;
- nieprawidłowe zabarwienie erytrocytów;
- pozostałe nieprawidłowości, takie jak ciałka Howella-Jolly’ego będące pozostałościami jąder komórkowych i występujące u pacjentów po splenektomii, czy ciałka Heinza pojawiające się w obrębie krwinek czerwonych w przebiegu talasemii, czy niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
W odniesieniu do nieprawidłowego zabarwienia erytrocytów wyróżnia się następujące patologie:
- hipochromia (inaczej: niedobarwliwość) – opisuje obniżenie zabarwienia ze zwiększeniem przejaśnienia środkowego, co może prowadzić do utworzenia się tzw. leptocytów (ciałka o zwiększonym przejaśnieniu w centrum);
- hiperchromia (inaczej: nadbarwliwość) – opisuje silne wybarwienie erytrocytu z zanikiem przejaśnienia środkowego;
- anizochromia – jednoczesne pojawienie się krwinek czerwonych prawidłowych i w różnym stopniu nieprawidłowych;
- polichromazja – (inaczej: polichromatofilia) – odnosi się do niejednorodnego barwienia się pojedynczych krwinek, przy czym obserwuje się obszary o różnej intensywności zabarwienia w związku z nieukończonym procesem dojrzewania krwinki czerwonej.
Erytrogram jest niedrogim badaniem. Prywatnie kosztuje zaledwie 40 zł.
Polichromazja – przyczyny
Polichromazja świadczy o występowaniu we krwi retikulocytów, czyli niedojrzałych jeszcze form erytrocytów. W szpiku kostnym młode erytroblasty ortochromatyczne pozbywają się jądra komórkowego i stając się retikulocytami, przechodzą do krwiobiegu. Z reguły dojrzałe retikulocyty pozostają w szpiku kostnym przez 3 dni, a we krwi obwodowej są obecne przez 1 dzień. Nazwa „retikulocyt” wywodzi się od struktury podobnej do siateczki. W większości przypadków polichromazja nie jest więc zjawiskiem niepokojącym czy patologicznym, ponieważ we krwi obwodowej każdego człowieka znajduje się pewna ilość retikulocytów, zanim jeszcze przekształcą się one w dorosłą, dojrzałą formę erytrocytów.
Wartość referencyjna bezwzględnej liczby retikulocytów we krwi u osób zdrowych mieści się w przedziale 20 000-100 000/µl. Przy użyciu metod mikroskopowych zliczany jest dodatkowo ich odsetek, który wynosi z reguły 0,5-1,5%.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
|
Spirulina 100% naturalna
Spirulina platensis - alga o niebiesko-zielonej barwie. Dostarcza kompleks niezwykle ważnych składników odżywczych takich jak m.in. białko, witaminy, minerały, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wspomaga regulację metabolizmu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Retikulocyty i ich znaczenie, Sysmex Educational Enhancement and Development, Styczeń 2016.
- Chełstowska M., Warzocha K., Objawy kliniczne i zmiany laboratoryjne w diagnostyce różnicowej niedokrwistości, Onkologia w Praktyce Klinicznej, 3/2006.
