Rozluźnianie mięśniowo-powięziowe to metoda fizjoterapeutyczna polegająca na kompleksowej pracy z ludzkim ciałem. Zakłada, że wszystkie tkanki są ze sobą połączone, a w łańcuchu tym kluczowe znaczenie mają mięśnie i powięzi. Mówiąc w skrócie, polega na manipulacji tkanek miękkich, ich rozluźnieniu, wydłużeniu oraz uwolnieniu od wszelkich dolegliwości bólowych.
Rozluźnianie mięśniowo-powięziowe – dla kogo?
Terapia mięśniowo-powięziowa polecana jest zwłaszcza tym osobom, które zmagają się z przewlekłym bólem mięśniowo-powięziowym. Wskazaniami są między innymi:
- siedzący tryb życia, konsekwencją którego jest statyczne, wzmożone napięcie tkanek miękkich i obecność licznych punktów spustowych w ich obrębie;
- ciężka praca fizyczna lub znaczna aktywność sportowa, co powoduje przeciążenia tkanek miękkich i ich zmęczenie;
- uszkodzenia narządu ruchu;
- różnego pochodzenia bóle i dysfunkcje tkanek miękkich, np. entezopatie (w tym łokieć tenisisty i łokieć golfisty);
- przewlekłe bóle głowy;
- bolesne menstruacje.
I wiele innych. Metody z zakresu rozluźniania mięśniowo-powięziowego powinien wykonywać wyłącznie doświadczony fizjoterapeuta lub osteopata.
Akupunktura
Jedną z powszechniej i najdłużej stosowanych metod rozluźniania mięśniowo-powięziowego jest akupunktura. Pod mikroskopem zaobserwowano, że tkanka łączna luźna „owija” się wokół igły do akupunktury w momencie wkłucia, co daje efekt silnego rozluźnienia tkanek, działania przeciwbólowego i zwiększa lokalne ukrwienie. Akupunktura polega na wprowadzaniu do skóry (a w suchym igłowaniu również do mięśni) długich i bardzo cienkich, sterylnych igieł. Umieszczenie ich jest dokładnie przemyślane, igły muszą trafić w tzw. punkty akupunkturowe, zlokalizowane wzdłuż 20 określonych linii w całym ciele. Igły pozostają wkłute 20-30 minut, a liczba zabiegów dobierana jest indywidualnie do potrzeb pacjenta.
Fitness powięziowy
Składają się na niego 4 kluczowe elementy:
- technika recoil – ćwiczenia wykorzystujące przeciwruch, np. z ciężarkami lub wbrew sile grawitacji;
- rozciąganie powięzi – płynne, czynne rozciągnięcia całego ciała, angażujące długie łańcuchy mięśniowo-powięziowe;
- uwalnianie powięzi – z zastosowaniem wałków do masażu o odpowiednim kształcie i stopniu twardości;
- udoskonalanie propriocepcji – zarówno powolne, jak i szybkie mikroruchy.
Fitness powięziowy prowadzony jest w formie 45-60 minutowych zajęć. Do uzyskania efektów ważna jest regularność.
Manipulacja powięzi
Manipulacja powięzi dzieli ciało człowieka na 14 funkcjonalnych segmentów. Każdy zarządza 6 odrębnymi jednostkami mięśniowo-powięziowymi. W metodzie tej wykorzystuje się unikalną nomenklaturę opisującą naturalny ruch. Składa się na to przede wszystkim masaż poprzeczny włókien mięśniowych, przywracający ich elastyczność i poślizg. Przed rozpoczęciem manipulacji powięzi najważniejsze jest wykonanie dokładnego, rzetelnego badania ruchu i palpacji tkanek miękkich.
Zobacz również: Anatomia palpacyjna.
Rozciąganie powięzi
Rozciąganie z jednoczesnym utrzymywaniem trakcji torebki stawowej i powięzi łączy się z powolnymi drganiami i obwodzeniem w różnych płaszczyznach ruchu. Kończyna dolna często jest unieruchomiona specjalnymi pasami, aby jeszcze mocniej pogłębić ten charakterystyczny układ dźwigni. Koncepcja metody zakłada, że pozytywne rezultaty powinno się osiągnąć za pomocą finezji ruchu, a nie siły. Pojedynczy zabieg może trwać od 20 nawet do 120 minut.
Metoda MELT
Metoda MELT wykorzystuje zarówno miękkie wałki piankowe, jak i piłki o różnym kształcie i stopniu twardości. Pacjent uczy się, jak lokalizować miejsca, w których nastąpiło odwodnienie tkanek powięziowych oraz jak i kiedy używać wspomnianych akcesoriów. Głównym celem tej metody jest odbudowa przepływu płynów i polepszenie stabilizacji układu powięziowego. Najczęściej stosuje się ją w leczeniu chronicznego bólu, ale nierzadko i celem poprawy osiągów sportowych.
Terapia mięśniowo-powięziowych punktów spustowych
Podstawą tej metody jest uciskanie (kompresja ischemiczna) konkretnych punktów spustowych zlokalizowanych w obrębie tkanek miękkich, głównie mięśni. Terapeuta wywiera na nie stosowny nacisk za pomocą własnych palców, ręki, a nawet stawu łokciowego. Następnie utrzymuje nacisk aż do momentu, w którym punkt ten przestanie stawiać opór i zacznie „mięknąć”. Podczas terapii można wykonywać powolne ruchy okrężne w momencie utrzymywania nacisku bądź ruchy pulsacyjne. Metoda jest bolesna, ale odznacza się niezwykle wysoką skutecznością. Kluczem jest jednak właściwe zlokalizowanie punktów spustowych.
Polecane produkty:
|
Wałek igłowy – aplikator wieloigłowy
Wałek igłowy to aplikator przeznaczony do wykonywania masażu na różne części ciała. Wysoka efektywność znalazła zastosowanie w kompleksowej terapii różnych schorzeń, a także profilaktyce ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Lesondak D., Powięź bez tajemnic, Wydawnictwo Galaktyka, Łódź 2018.
- Manheim C., Rozluźnianie mięśniowo-powięziowe, Wydawnictwo Medicon, Wrocław 2011.
