Szukaj

Mięsień biodrowo-lędźwiowy

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Mięsień biodrowo-lędźwiowy (łac. musculus iliopsoas) to nie pojedynczy mięsień, lecz kompleks składający się z mięśni takich jak:

Mięsień biodrowo-lędźwiowy (łac. musculus iliopsoas)

Mięsień biodrowo-lędźwiowy

Omawiana grupa mięśni należy do grupy przedniej mięśnie grzbietowych obręczy kończyny dolnej. Jak wspomniano wcześniej, warto scharakteryzować każdy mięsień z osobna.

Dodatkowo należy wspomnieć, że stale między mięśniem, a łukiem biodrowo-łonowym występuje kaletka biodrowo-łonowa, która czasami łączy się ze stawem biodrowym. Z kolei kaletka biodrowa podścięgnowa nie występuje stale, lecz bardzo często. Lokalizuje się ona wówczas między omawianym mięśniem, a krętarzem mniejszym kości udowej. Również ona często łączy się ze stawem biodrowym.

Mięsień lędźwiowy większy

Mięsień lędźwiowy większy (łac. musculus psoas major) to lekko okrągławy, podłużny mięsień wchodzący w skład tylnej ściany jamy brzusznej. Biegnie on z okolicy lędźwiowej do krętarza mniejszego. Rozpoczyna się on dwiema warstwami. Powierzchowna odchodzi od powierzchni bocznej trzonów XII kręgu piersiowego i I-IV kręgów lędźwiowych, a także sąsiednich krążków międzykręgowych. Z kolei warstwa głęboka odchodzi od wyrostków żebrowych wszystkich kręgów lędźwiowych. Między tymi warstwami znajduje się część splotu lędźwiowego. Przyczepy tego mięśnia można zatem przedstawić następująco:

  • przyczep początkowy (pp) – trzony kręgów Th12, L1-L4 oraz sąsiadujące krążki międzykręgowe, a także wyrostki żebrowe kręgów lędźwiowych;
  • przyczep końcowy (pk) – krętarz mniejszy kości udowej.

Mięsień lędźwiowy mniejszy

Mięsień lędźwiowy mniejszy (łac. musculus psoas minor) leży do przodu od poprzedniego (mięśnia lędźwiowego większego). To mięsień niestały, płaski i wydłużony. Rozpoczyna się na trzonach XII kręgu piersiowego i I kręgu lędźwiowego. Następnie jego włókna biegną ku dołowi i nieco bocznie, przechodząc w długie i płaskie ścięgno. Kończy się ono na powięzi biodrowej, łuku biodrowo-łonowym, który częściowo zresztą wytwarza oraz na wyniosłości biodrowo-łonowej.

Przyczepy mięśnia lędźwiowego mniejszego można zapisać następująco:

  • przyczep początkowy (pp) – trzony kręgów Th12 i L1;
  • przyczep końcowy (pk) – powięź biodrowa, łuk biodrowo-łonowy, wyniosłość biodrowo-łonowa.

Mięsień biodrowy

Mięsień biodrowy (łac. musculus iliacus) posiada trójkątny kształt i grubość około 2 cm. Leży w dole biodrowym, który wyściela. To właśnie w tym miejscu znajduje się jego przyczep początkowy. Otrzymuje on dodatkowe wzmacniające pasma od kolca biodrowego przedniego górnego i dolnego oraz od torebki stawu biodrowego. Mięsień ten biegnie dalej zbieżnie ku dołowi pod więzadłem pachwinowym przez rozstęp mięśni wspólnie z mięśniem lędźwiowym większym, z którym się zrasta. Następnie kieruje się do przodu od stawu biodrowego i kończy wspólnym ścięgnem.

Przyczepy mięśnia biodrowego prezentują się następująco:

Masaż Tkanek Głębokich
Reklama
Patronite
Reklama
  • przyczep początkowy (pp) – dół biodrowy: grzebień biodrowy, oba kolce biodrowe przednie, kresa graniczna;
  • przyczep końcowy (pk) – krętarz mniejszy kości udowej.

Mięsień biodrowo-lędźwiowy – czynność

Wszystkie mięśnie, czyli tak naprawdę mięsień biodrowo-lędźwiowy, silnie zginają udo w stawie biodrowym, a także biorą udział w rotacji zewnętrznej uda w tym samym stawie. Jest to mięsień, który jako zginacz ma najdłuższy zakres działania. Skurcz koncentryczny mięśnia biodrowo-lędźwiowego zazwyczaj przemieszcza kość udową. Jednak przy ustabilizowanej kończynie dolnej może przemieścić także tułów (zgięcie).

Zobacz również: Mięśnie zginacze kończyny dolnej.

Ze względu na swoje specyficzne płożenie może nie tylko wywoływać ruch w stawie biodrowym i stawach kręgosłupa (napięcie izotoniczne), ale także stabilizować pozycję ciała (napięcie izometryczne mięśnia). Będąc w prawidłowej kondycji, mięsień biodrowo-lędźwiowy utrzymuje prawidłową krzywiznę kręgosłupa (głównie lordozę lędźwiową).

Unerwienie

Omawiane mięśnie unerwione są gałęziami splotu lędźwiowego oraz nerwem udowym.

Unaczynienie

Z kolei unaczynienie mięśnia biodrowo-lędźwiowego pochodzi od następujących tętnic:

  • tętnice lędźwiowe,
  • tętnica biodrowo-lędźwiowa,
  • tętnica okalająca biodro głęboka.

Zobacz również: Mięśnie kończyny dolnej – przyczepy i funkcje.

Rozluźnianie mięśnia biodorowo-lędźwiowego

Przykład rozluźniania mięśniowo-powięziowego mięśnia biodrowo-lędźwiowego (część lędźwiowa) możemy zobaczyć na poniższym filmie u jednego z pacjentów Centrum Fizjoterapeuty:



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
  2. Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
  3. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Materiały znajdujące się na Portalu Fizjoterapeuty są chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania w jakiejkolwiek formie bez uprzedniej zgody autora.