Entezopatia to bolesny, patologiczny proces chorobowy dotyczący przyczepów ścięgnistych mięśni do kośćca. Wynikają z działania zbyt dużych naprężeń i obciążeń. Istnieje wiele entezopatii w obrębie narządu ruchu, jednak najczęściej spotyka się zmiany chorobowe miednicy, łokcia i stopy.
Entezopatia – charakterystyka
Zgodnie z definicją entezopatia jest w dosłownym tłumaczeniu nieprawidłowym obniżeniem echogeniczności entezy. Jest to spowodowane utratą prawidłowej włókienkowej struktury lub pogrubieniem przyczepu ścięgna albo więzadła widoczne w dwóch prostopadłych płaszczyznach i mogącym wykazywać cechy unaczynienia w badaniu dopplerowskim. Pojęcie „entezopatia” należy kojarzyć jako patologiczny proces, a nie określoną chorobę.
Do najczęściej spotykanych entezopatii można zaliczyć:
- łokieć tenisisty;
- łokieć golfisty;
- entezopatię więzadła rzepki (tzw. kolano skoczka), mięśnia dwugłowego uda, mięśnia podkolanowego lub rozcięgna podeszwowego.
Zobacz również: Łokieć golfisty – rehabilitacja.
Przyczyny
Istotą entezopatii jest uwalnianie się z chorobowo zmienionego podłoża chrząstki czy pozbawionej okostnej kości pojedynczych włókien ścięgna. Przemieszczanie się wyrwanych włókien wraz z komórkami chrząstki czy kości w głąb ścięgna powoduje patologiczne kościotworzenie. W efekcie powstają tak zwane entezofity, czyli specyficzne wyrośla kostne.
Objawy
Proces chorobowy osłabia wydolność ścięgien, w wyniku czego mogą one ulec przerwaniu w miejscu połączenia ścięgnisto-kostnego. Dodatkowo występuje ból, który jest ściśle związany z tworzącym się stanem zapalnym.
Do podstawowych objawów entezopatii zaliczamy więc dolegliwości bólowe nasilające się podczas wykonywania określonych ruchów, stan zapalny, ograniczenie ruchomości stawu, osłabienie mięśni oraz niekiedy zaburzenia czucia.
Badaniem z wyboru w przypadku entezopatii jest USG, na którym widać:
- zaburzenie struktury włókienkowej entezy prowadzące do obniżenia jej echogeniczności;
- pogrubienie tkanek wynikające z uszkodzeń włókien kolagenu;
- obecność zmian strukturalnych, np. blizn;
- obecność nadżerek w części kostnej entezy;
- wzmożone unaczynienie w badaniu dopplerowskim.
Z kolei w badaniu MR typowymi objawami entezopatii są:
- obrzęk szpiku kostnej części entezy;
- obrzęk tkanek miękkich.
Entezopatia może stać się źródłem bólu, nawet o charakterze przewlekłym. Efektem tego jest zwapnienie lub skostnienie przyczepu mięśnia.
Warto wspomnieć, że dolegliwość przebiega zwykle w 3 etapach:
- I – dolegliwości bólowe ustępują w spoczynku, natomiast zwiększają się przy ucisku zmienionego miejsca;
- II – ból pojawia się już na początku treningu lub wykonywania określonej aktywności fizycznej i nasila się przy każdym kolejnym ruchu. Może promieniować i utrzymywać się kilka miesięcy;
- III – ból zmusza do rezygnacji z uprawiania sportu. Dodatkowo, na chorym stawie mogą powstać wyczuwalne guzki.
Fizjoterapia przy entezopatii
Podstawą leczenia przy entezopatii jest zwykle farmakoterapia w połączeniu z fizjoterapią. Rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w powrocie do zdrowia oraz do aktywności fizycznej.
W fazie ostrej leczenie polega na schładzaniu zmienionego miejsca oraz stosowaniu stabilizatorów, których zadaniem jest ograniczenie ruchów stawu.
W postępowanie fizjoterapeutyczne włącza się również odpowiednio dobraną terapię manualną oraz masaż. Dalsze postępowanie to również zabiegi fizykalne, np. jonoforezę, falę uderzeniową, ultradźwięki, laseroterapię, diatermię krótkofalową czy magnetoterapię. Korzyści przynosi również dynamiczne plastrowanie, czyli kinesiotaping. Gdy dolegliwości bólowe ulegną zmniejszeniu, można wprowadzić kinezyterapię o charakterze wzmacniającym.
Zobacz również: Kinezyterapia – podział ćwiczeń.
Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi oczekiwanych rezultatów (głównie gdy entezopatia jest już w zaawansowanym stadium) zwykle wykonuje się chirurgiczne odbarczanie ścięgna i jego rekonstrukcja.
Bibliografia
- Sudoł-Szopińska I., Kwiatkowska B., Prochorec-Sobieszek M. (i inni), Entezopatie i zapalenie entez, część I, Etiopatogeneza, Journal of Ultrasonography, 15/2015.
- Dziak A., Tayara S., Urazy i uszkodzenia w sporcie, Wydawnictwo Kasper, Kraków 2000.
Polecane produkty:
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
