Polineuropatia

jest to zespół objawów spowodowanych uszkodzeniem nerwów obwodowych na tle zwyrodnieniowym (polyneuropathia) lub zapalnym (polyneuritis). W przypadku uszkodzenia nerwów o nieznanej przyczynie, mówi się o polineuropatii samoistnej lub idiopatycznej (polyneuropathia idiopathica). Choroba zazwyczaj rozwija się na przestrzeni lat, zdarza się jednak nagłe wystąpienie objawów.

Polineutopatia – przyczyny

Zatrucia zewnątrzpochodne:
– leki;
– alkohol, narkotyki;
– ołów, rtęć, tlenek węgla.

Przyczyny wewnątrzpochodne:
– choroby zakaźne (borelioza, trąd, AIDS);
– zaburzenia metaboliczne (marskość wątroby, cukrzyca, dna moczanowa, niedoczynność tarczycy);
– niedobory (wit. B1, B2, kwas foliowy, białka);
– mocznica;
– uwarunkowania genetyczne.

Gdy polineuropatia pojawi się na skutek uszkodzenia nerwów przez nowotwór, określa się ją jako polineuropatia nowotworowa.

Polineuropatia – objawy kliniczne

Objawy czuciowe:
– osłabienie lub całkowite zniesienie wszystkich rodzajów czucia, szczególnie ułożenia, ruchu, wibracji, czucia głębokiego;
– następcza ataksja (niezborność ruchowa);
– nerwoból występujący na skutek ucisku lub rozciągania (np. objaw Lasequa);
– zaburzenia czucia typu rękawiczki i skarpetki (obejmujące dłonie i stopy).

Objawy ruchowe (późniejsze):
– zmiany występują symetrycznie;
– początek objawów w kończynach dolnych;
– obustronny, wiotki niedowład w częściach dystalnych kończyn;
– jako pierwsze niedowładowi ulegają mięśnie przednie podudzia (porażenie n. strzałkowego, chód brodzący);
– rozszerzenie porażenia na tylne mięśnie podudzia;
-może dojść do zajęcia niedowładem całych kończyn dolnych.

Następuje osłabienie lub zniesienie odruchów. Objawem ze strony autonomicznego układu nerwowego jest nadmierna potliwość oraz pojawiające się owrzodzenia.

Polineuropatia – rozpoznanie

Za pomocą EMG (elektromiografii) można rozpoznać, czy polineuropatia jest aksonalna, czy demielinizacyjna.

Polineuropatia aksonalna – powstaje na skutek zwyrodnienia aksonu spowodowanego uszkodzeniem ciała komórki i/lub jej wypustek.

Polineuropatia demielinizacyjna – wywołana ogniskowym rozpadem osłony mielinowej, wyróżnia się postać:
– pierwotną – powstaje w wyniku wybiórczego uszkodzenia mieliny, z względnym zaoszczędzeniem aksonu;
– wtórną – jest to wolno postępujące zwyrodnienie aksonalne, następuje rozpad mieliny wokół zajętego aksonu, przy dalszym rozwoju choroby może dojść do rozpadu całego włókna nerwowego.

Polineuropatia – leczenie

Sposób leczenia polineuropatii jest związany z rozpoznaną przyczyną jej wystąpienia. Fizjoterapia w polineuropatii obejmuje odpowiednie ćwiczenia oraz zabiegi fizykalne.