Szukaj
Szukaj

Pozycja anatomiczna – osie, płaszczyzny i ruchy

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Pozycja anatomiczna jest to ustawienie człowieka, do którego odnoszą się osie ciała, kierunki ruchu, płaszczyzny ciała i położenie struktur anatomicznych. Anatomiczna pozycja używana jest m.in. w atlasach anatomii. Dzięki niej specjaliści z zakresu medycyny komunikują się między sobą, aby za pomocą specjalistycznego nazewnictwa, często po łacinie, opisywać struktury anatomiczne.

Pozycja anatomiczna - osie, płaszczyzny i ruchy

Pozycja anatomiczna

Pozycja anatomiczna to taka, w której osoba znajduje się w pozycji stojącej z głową skierowaną na wprost. Kończyny dolne ustawione blisko siebie, stopy w lekkiej rotacji zewnętrznej. Z kolei kończyny górne wyprostowane, swobodnie zwieszone wzdłuż tułowia, stroną dłoniową ręki skierowane ku przodowi. Oczy są otwarte i zwrócone do przodu.

Oglądana osoba wykazuje neutralny wyraz twarzy i ma zamknięte usta. Ponadto palce stóp są wyprostowane, a stopy złączone. W tak przyjętej pozycji można rozpocząć opisywanie poszczególnych elementów ludzkiego ciała za pomocą osi i płaszczyzn.

Zobacz również: Prawidłowa postawa ciała.

Osie ciała

Wyróżnia się 3 podstawowe osie ciała, które przecinają się wzajemnie pod kątem prostym:

  • oś pionowa/długa (łac. axes verticales) – przebiegająca z góry na dół;
  • oś pozioma/poprzeczna (łac. axes transversales) – biegnąca prostopadle do pionowej;
  • oś strzałkowa (łac. axes sagittales) – przebieg prostopadły do obu powyższych.

Najdłuższą osią jest oś pionowa, zwana również długą. Przebiega ona bowiem z góry w dół, czyli od szczytu głowy, aż po palce u stóp (kończąc się w punkcie równej odległości pomiędzy stopami ustawionymi w pozycji anatomicznej ciała).

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Płaszczyzny ciała

Płaszczyzny ciała przecinają się pod kątem prostym i dzielą ciało człowieka w różnych kierunkach. Wyróżnia się płaszczyzny takie jak:

  • płaszczyzna strzałkowa (łac. planum sagittale) – wyznaczona przez oś strałkową i pionową. W efekcie dzieli ludzkie ciało na 2 połowy: prawą oraz lewą;
  • płaszczyzna czołowa (łac. planum frontale) – wyznaczona przez oś poprzeczną i oś pionową. W efekcie dzieli ona ludzkie ciało na część przednią i tylną;
  • płaszczyzna poprzeczna (łac. planum transversale) – określona przez oś poprzeczną i oś strzałkową. W efekcie dzieli ona ludzkie ciało na część górną i dolną.

Anatomiczne słownictwo w pozycji anatomicznej

Znajomość anatomicznej pozycji oraz nazewnictwa opisującego lokalizacje danej struktury anatomicznej pozwala uniknąć nieporozumień związanych z odniesieniem się do wybranej partii ciała człowieka, ponieważ w środowisku medycznym na całym świecie używa się nomenklatury łacińskiej. Podstawowe zwroty opisujące pozycję anatomiczną to:

  • górny (superior) i dolny (inferior);
  • przyśrodkowy (medialis) i boczny (lateralis);
  • przedni (anterior) i tylny (posterior);
  • koniec bliższy (proximal) i koniec dalszy (distal);
  • wewnętrzny (internal) i zewnętrzny (external);
  • brzuszny (palmar) i grzbietowy (dorsal);
  • powierzchowny (superficial) i głęboki (profundus);
  • środkowy (central) i obwodowy (peripheral);
  • ipsilateralny, czyli po tej samej stronie np. lewe oko leży ipsilateralnie do lewego ucha oraz contralateralny, po drugiej stronie np. lewe oko jest contralateralnie do prawego oka.

Ruchy anatomiczne

Wykonywanie ruchów w stawach opisuje się następującymi zwrotami, zgodnie z płaszczyznami ciała:

  • prostowanie i zginanie;
  • odwodzenie i przywodzenie;
  • nawracanie i odwracanie;
  • unoszenie i obniżanie;
  • zginanie w bok;
  • obracanie.

Wszystkie te ruchy można opisać w odniesieniu do płaszczyzny ciała. W rezultacie, prostowanie i zginanie odnosi się do płaszczyzny strzałkowej, odwodzenie i przywodzenie do płaszczyzny czołowej, zaś nawracanie i obracanie do płaszczyzny poprzecznej. Ponadto wykonywanie poszczególnych ruchów częściami ciała w odniesieniu do płaszczyzn znalazło zastosowanie w badaniu zakresu ruchomości stawów. W związku z tym zapis wyników takiego badania staje się czytelny dla każdego, bez względu na narodowość i stosowany język.

Zobacz również: SFTR – zakresy ruchów w stawach.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Ignasiak Z., Janusz A., Jarosińska A., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
  2. Wilczyński J., Korekcja wad postawy człowieka, Wydawnictwo Anthropos, Starachowice 2005.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *