Zespół Barrégo-Lieou (inaczej: zespół szyjny górny lub zespół szyjno-głowowy naczyniowy) dawniej uważano, że dolegliwości pojawiające się w jego przebiegu wynikają ze zmian zwyrodnieniowych. Dzisiaj jednak wiadomo, że wynikają one ze spadku przepływu krwi przez tętnice kręgowe.
Zespół Barrégo-Lieou – przyczyny
Bezpośrednią przyczyną zespołu Barrego-Lieou jest spadek przepływu krwi przez tętnice kręgowe, co najczęściej wywołuje mechaniczny ucisk naczyń, a także kurcz tętnicy wywołany podrażnieniem włókien współczulnych układu nerwowego. W konsekwencji działania tych czynników dochodzi do niedokrwienia pnia mózgu, móżdżku, płatów potylicznych oraz ucha wewnętrznego. Istnieje jednak teoria mówiąca, że przyczyną może być drażnienie włókien przywspółczulnych, co prowadzi do poszerzenia tętnic i objawów obrzęku tkanki mózgowej.
Zespół Barrégo-Lieou – objawy
Obraz kliniczny zespołu Barrego-Lieou jest mocno zróżnicowany i bogaty. Zaburzenia przepływu krwi w tętnicach kręgowych i tętnicy podstawnej powodują niedokrwienie i zaburzenie funkcji: szyjnego odcinka rdzenia kręgowego, pnia mózgu, móżdżku, ucha wewnętrznego, wzgórza płatów potylicznych i przyśrodkowych części płatów skroniowych. Rzadziej dochodzi do uszkodzenia nerwów czaszkowych. W efekcie w przebiegu omawianego zespołu zaobserwować można:
- zawroty głowy;
- wymioty;
- parestezje w kończynach;
- dolegliwości korzeniowe w obrębie szyi i kończyn górnych;
- niecharakterystyczne zaburzenia widzenia;
- objawy nerwicowo-depresyjne;
- upośledzenie ruchów kręgosłupa;
- bolesność punktów ujścia nerwów potylicznych.
Wszelkie dolegliwości pochodzą z szyjnego odcinka kręgosłupa. Dotyczą zarówno kobiet, jak i mężczyzn, a początek choroby przypada zazwyczaj na okres pokwitania. Ból wykazuje charakter napadowy o stałym nasileniu, jednostronny lub obustronny, obejmujący okolicę karku i potylicy.
Diagnostyka zespołu Barrégo-Lieou
Złotym standardem w ocenie morfologii naczyń krwionośnych jest wciąż angiografia, z kolei metodą wzorcową w określaniu przepływu jest badanie z użyciem przepływomierza elektromagnetycznego. Niestety obydwie metody są inwazyjne i wiążą się nie tylko z niedogodnościami dla pacjenta, ale także z ryzykiem powikłań. Innymi metodami są: angiografia tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego. RTG można wykonać, aby zobrazować kręgi i tym samym wyeliminować podejrzenie innych chorób i schorzeń układu kostnego.
Zespół Barrégo-Lieou – leczenie
Leczenie zespołu Barrégo-Lieou jest trudne i skomplikowane. Nie ma odgórnego schematu, a metody zawsze dobiera się indywidualnie do pacjenta. Udowodniono skuteczność trazodonu, który działa najlepiej przy wcześnie wykrytym schorzeniu. Pomocniczo dobrze sprawdza się proloterapia. Metoda polega na podaniu do tkanek osocza bogatopłytkowego PRP oraz fibryny strukturalnej I-PRF uzyskanych po odwirowaniu własnej krwi pacjenta. Tego rodzaju stymulacja prowadzi do wytworzenia nowych włókien kolagenowych i łagodzi objawy wielu schorzeń, również w przebiegu zespołu Barrégo-Lieou. Pacjenci mogą wypróbować osteopatii.
Polecane produkty:
Mata z kolcami
Mata z kolcami została wykonana z materiałów wytrzymałych i odpornych, a zarazem bezpiecznych. Regularnie stosowana w domowym zaciszu, niweluje liczne dolegliwości bólowe. Zobacz więcej... | |
Mata do akupresury (mata z igłami)
Mata do akupresury posiada specjalne igły. Ma działanie terapeutyczne i wykorzystywana jest na różne okolice ciała w celu zmniejszenia bólów, regulacji napięcia mięśniowego i wielu innych schorzeń. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Dorobisz A., Herfurt W., Zespół kręgowo-podstawny i inne patologie tętnic kręgowych w ocenie dopplerowskiej, Udar Mózgu, 1/2001.
- Stępień A., Kręgopochodny ból głowy, Po Dyplomie.
- Pearce J., Barré-Liéou syndrome, Journal of neurology, neurosurgery & psychiatry.