Kresa biała (łac. linea alba) to silne pasmo łącznotkankowe leżące w płaszczyźnie pośrodkowej między mięśniami prostymi brzucha. Jej długość zależy od wysokości ciała, jednak średnią szacuje się na 33 cm.
Kresa biała – przyczepy
Kresa biała przyczepia się u góry do wyrostka mieczykowatego mostka, zaś u dołu do spojenia łonowego.
Poszerza się ona stopniowo od góry do pępka – w okolicy pępka jest mniej więcej dwa razy szersza (ma około 2-2,5 cm) niż u góry (około 1-1,5 cm). Ku dołowi zwęża się ponownie i wreszcie do tyłu od przyczepu końcowego mięśnia prostego brzucha znowu wyraźnie się poszerza tworząc trójkątną blaszkę zwaną przytwierdzeniem kresy białej. Blaszka ta przyczepia się do więzadła łonowego górnego na górnym brzegu spojenia łonowego.
Zobacz również: Mięśnie brzucha.
Budowa kresy białej
Omawiana kresa powstaje ze skrzyżowania włókien ścięgnistych strony prawej i lewej. Włókna ścięgniste blaszki przedniej pochewki mięśnia prostego brzucha przechodzą częściowo w blaszkę tylną strony przeciwległej i odwrotnie. Dzięki temu kresa jest bardzo odporna.
Ze względu na to, że w większej części kresy białej włókna ścięgniste obu mięśni skośnych zewnętrznych brzucha biegną skośnie od góry, zaś włókna obu mięśni skośnych wewnętrznych brzucha skośnie od dołu, w miejscu skrzyżowania powstają małe równoległoboczne otworki. Przez nie przechodzą gałązki nerwowe i naczyniowe. Szczeliny te (stanowiąc miejsca słabszego oporu) mogą czasem powiększać się pod naporem trzewi jamy brzusznej. Właśnie w ten sposób powstają przepukliny kresy białej.
Między rozcięgnowym poszerzeniem kresy białej, a mięśniem prostym brzucha skupia się tkanka tłuszczowa.
Pępek
W obrębie kresy białej znajduje się pierścieniowata przerwa całej warstwy ścięgnistej, którą wypełnia pępek. Jest on blizną po pępowinie – pierwotnym połączeniu ściany brzusznej z łożyskiem.
Pępek leży w linii pośrodkowej poniżej środka, między wyrostkiem mieczykowatym mostka, a spojeniem łonowym. W rzucie na kręgosłup leży on na wysokości krążka międzykręgowego między III i IV kręgiem lędźwiowym oraz około 2 cm powyżej linii łączącej najwyższe punkty grzebieni biodrowych.
Zależnie od grubości podściółki tłuszczowej może on być silniej lub słabiej wpuklony w obręb ściany brzucha. W jego obrębie skóra jest zrośnięta z tkanką blizny.
Kresa biała – funkcje
Główną funkcją kresy białej jest łączenie poszczególnych części mięśni prostych brzucha. Ponadto, od dolnej jej części odchodzą pasma włókniste tworzące:
- więzadło wieszadłowe prącia / łechtaczki;
- więzadło procowate prącia.
Dolegliwości w obrębie kresy białej
Jedną z dolegliwości pojawiających się w obrębie kresy białej jest przepuklina. Jej objawy nie są jednoznaczne, dlatego często bywa mylona z innymi schorzeniami. Przepuklinę można wyczuć jednak palpacyjnie na przebiegu kresy białej.
Dolegliwość ta jest zwykle efektem osłabienia bądź ubytków włókien mięśni brzucha. Innymi przyczynami mogą być:
- choroby, które prowadzą do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, np. zaparcia;
- zaburzenia metabolizmu kolagenu;
- zwiększenie naporu na powięź.
Inną nieprzyjemną dolegliwością jest rozstęp mięśni brzucha w wyniku ciąży. Dokładniej pisząc, jest to rozejście mięśni prostych brzucha na boki w obrębie kresy białej. Przyczyną jest zwiotczenie i poszerzenie kresy białej pod wpływem zwiększonego wydzielania hormonów, m.in. relaksyny. Hormony te sprawiają, że tkanka łączna ulega rozmiękczaniu.
Polecane produkty:
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
- Urbanowicz Z., Podstawy anatomii człowieka, Tom I, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2000.
