Szukaj

Tkanka chrzęstna włóknista

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Tkanka chrzęstna włóknista (inaczej: chrząstka włóknista, tkanka łączna włóknista) zbudowana jest z chondrocytów, czyli podstawowych komórek budulcowych wszystkich rodzajów chrząstek w ludzkim organizmie. Spotkać ją można m.in. w krążkach międzykręgowych czy na spojeniu łonowym. Wyróżnia się ponadprzeciętną wytrzymałością. Jednak przy występowaniu silnych urazów można je uszkodzić, czego przykładem jest choćby dyskopatia kręgosłupa.

Tkanka chrzęstna włóknista (chrząstka włóknista, tkanka łączna włóknista)

Tkanka chrzęstna włóknista – charakterystyka

Tkanka chrzestna włóknista zbudowana jest z chondrocytów, sporej ilości włókien kolagenowych o znacznej grubości, a także mniejszej ilości substancji międzykomórkowej, przez co nie jest tak mocno uwodniona, jak np. tkanka chrzęstna szklista (chrząstka szklista). W fizjologii wyróżnia się chrząstkę włóknistą luźną oraz chrząstkę włóknistą zbitą.

Chrząstkę włóknistą luźna składa się dodatkowo z histiocytów (makrofagów), komórek tucznych, komórek plazmatycznych oraz pojedynczych komórek tłuszczowych. Znajdują się też tutaj granulocyty, które zalicza się zarówno do układu krwionośnego, jak i do układu immunologicznego. Zawarte histiocyty zalicza się do komórek wykazujących zdolność do fagocytozy, przez co należą do makrofagów i wchodzą do układu fagocytów jednojądrzastych.

Tkanka chrzęstna włóknista zbita wyróżnia się natomiast sporą ilością włókien kolagenowych w niewielkiej ilości substancji międzykomórkowej. Włókna te są raczej różnokierunkowe, przy czym mogą układać się regularnie bądź nieregularnie. Warto zaznaczyć, że chondrocyty produkują głównie kolagen typu I i typu I. Są to jedne z najpowszechniej występujących typów kolagenu w ciele człowieka.

Zobacz również: Rodzaje kolagenu.

Patronite
Patronite

Tkanka chrzęstna włóknista w organizmie człowieka

Tkankę chrzęstną włóknistą w największej ilości w ciele człowieka spotkać można w obrębie krążków międzykręgowych, na spojeniu łonowym oraz w chrząstkach śródstawowych. Tkanka zbita nieregularna występuje ponadto w skórze i torebkach różnych narządów wewnętrznych, natomiast tkanka zbita regularna tworzy niektóre więzadła, np. więzadło karkowe. Ciekawostką jest, że w przeciwieństwie do niektórych innych rodzajów chrząstki, tkankę chrzęstną włóknistą nie pokrywa ochrzęstna. Ochrzęstną nazywamy włóknistą błonę pokrywającą od zewnątrz chrzęstne elementy układu kostnego człowieka (oprócz chrząstek stawowych, chrząstek nasadowych i chrząstek włóknistych), stanowiącą przedłużenie okostnej.

Tkanka chrzęstna włóknista – funkcje

Chrząstka włóknista charakteryzuje się wysoką zawartością kolagenu typu I i II, przez co jest bardziej odporna na rozciąganie. Barwi się bardziej kwasochłonnie niż np. tkanka chrzęstna szklista i tkanka chrzęstna sprężysta. Jest wytrzymała na uszkodzenia mechaniczne, zapewniając strukturom, które buduje wysoką stabilność i integralność. Dzięki temu tworzy połączenia ścięgien i więzadeł z kośćmi, spojenie łonowe, krążki międzykręgowe w kręgosłupie i wiele innych struktur, które każdego dnia poddawane są znacznym obciążeniom. Chrząstka włóknista zawsze wiąże się z chrząstką szklistą lub chrząstką sprężystą.

Pozostałe rodzaje tkanki chrzęstnej

W organizmie człowieka wyróżnia się także tkankę chrzęstną szklistą oraz tkankę chrzęstną sprężystą. Tkanka chrzęstna szklista jest wysoce odporna na ścieranie, przez co umiejscawia się w sferach najbardziej narażonych na nie, np. na powierzchniach stawowych. W półprzezroczystej substancji międzykomórkowej znajdują się liczne grupy chondrocytów, pomiędzy którymi znajdują się włókienka kolagenowe, ułożone przeważnie nieregularnie.

Zobacz również: Rekonstrukcja chrząstki stawowej.

Tkanka chrzęstna sprężysta charakteryzuje się natomiast elastycznością, mimo tego, że pod względem budowy przypomina nieco chrząstkę szklistą. Znaleźć ją można w sprężystych strukturach ludzkiego ciała, np. w małżowinach usznych, trąbce słuchowej czy krtani. Tego typu chrząstka nie ma zdolności mineralizacji, nawet z upływem czasu.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Dżygóra W., Podstawy histologii, Wydawnictwo Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze, Jelenia Góra 2015.
  2. Silverthorn D., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Materiały znajdujące się na Portalu Fizjoterapeuty są chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania w jakiejkolwiek formie bez uprzedniej zgody autora.