Mielopatia to uszkodzenie rdzenia kręgowego wywołane najczęściej zmianami zwyrodnieniowymi. Najczęściej dotyczy odcinka szyjnego, może jednak rozwinąć się także w innych częściach kręgosłupa, np. w odcinku piersiowym.
Czym jest mielopatia?
Mielopatia to schorzenie kręgosłupa, które prowadzi do ucisku rdzenia kręgowego i tym samym do jego niedotlenienia. Następuje zwężenie kanału kręgowego nawet o 30%, w wyniku czego rdzeń kręgowy ulega spłaszczeniu. To z kolei manifestuje się różnymi dolegliwościami ze strony układu nerwowego.
Przyczyny mielopatii
Jak wspomniano, najczęstszą przyczyną mielopatii są zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kręgosłupa szyjnego. Do pozostałych przyczyn schorzenia można zaliczyć także:
- wyrośla kostne;
- urazy kręgosłupa, np. w wyniku wypadków komunikacyjnych;
- zwapnienia tkanek miękkich w obrębie kręgosłupa;
- przepuklinę krążka międzykręgowego;
- podwichnięcia kręgów szyjnych;
- nowotwory w obrębie kręgosłupa i układu nerwowego, np. oponiaki;
- dyskopatie powodujące ucisk na naczynia zaopatrujące rdzeń kręgowy (najczęściej w części szyjnej kręgosłupa).
Wykazano, że mielopatia 2-krotnie częściej dotyczy mężczyzn niż kobiet, przy czym największy odsetek chorych odnotowuje się w średnim i podeszłym wieku.
Jak objawia się mielopatia?
Objawy mielopatii występują zwłaszcza wtedy, gdy naczynia są miażdżycowo zmienione lub współistnieją wady rozwojowe kręgosłupa szyjnego. Występowanie mielopatii świadczy o bardziej nasilonym procesie zwyrodnieniowym kręgosłupa. Początek i przebieg objawów jest różny: nagły (często po niewielkim urazie), nawracający lub postępujący. Objawom bólowym towarzyszą:
- niedowłady wiotkie kończyn górnych;
- niedowłady spastyczne kończyn dolnych;
- skurcze i drżenia mięśni;
- nietrzymanie moczu i stolca;
- ból szyi promieniujący do ramion;
- przymus nagłego oddania moczu;
- wygórowanie odruchów ścięgnistych.
Niekiedy można zaobserwować klonusy czy objaw Babińskiego, ich wystąpienie nie jest jednak regułą. Wszystkie objawy zazwyczaj rozwijają się powoli, ich natężenie zależy także od dokładnego miejsca uszkodzenia kręgosłupa. Niekiedy mogą minąć nawet lata, zanim chory dowie się o swojej dolegliwości.
Na samym początku zauważa się dyskomfort dłoni i stóp, czemu mogą towarzyszyć drętwienie i mrowienie. Już przy pojawieniu się takich objawów powinna zapalić się lampka alarmowa. Należy udać się do neurologa i ortopedy, a po otrzymaniu diagnozy – warto wybrać się na konsultację do fizjoterapeuty specjalizującego się w chorobach kręgosłupa.
Leczenie mielopatii
Najskuteczniejszą metodą leczenia mielopatii szyjnej jest operacja polegająca na eliminacji zniszczonego fragmentu kręgosłupa i zastąpieniu go implantem. Po zabiegu konieczna jest dłuższa rehabilitacja, która zapewni pacjentowi powrót do zdrowia i funkcjonalności. Niezbędna jest również modyfikacja życia codziennego, czyli między innymi:
- unikanie dźwigania ciężkich przedmiotów;
- ograniczenie czynności wymagających wyciągania rąk ku górze, np. wieszanie zasłon czy mycie okien;
- rezygnacja ze sportów skocznych, wymagających amortyzacji (bieganie, skoki wzwyż, jazda konna);
- unikanie gwałtownych, szybkich ruchów głową.
Dodatkowo można się wspomagać fizykoterapią i farmakoterapią. Pacjenci z mielopatią dobrze reagują na przyjmowanie NLPZ i ciepłolecznictwo. Metodą pomocniczą jest kinesiotaping, który gwarantuje lepszą stabilizację odcinka szyjnego i zmniejsza ryzyko kontuzji przy podejmowaniu pierwszych aktywności fizycznych.
Polecane produkty:
|
Igły do akupunktury
Wysokiej jakości igły do akupunktury zostały zaprojektowane z myślą o pacjencie. Posiadają one krótką prowadnicę i niesamowitą ostrość, co pozwala na przeprowadzenie bardzo bezpiecznego zabiegu, a zarazem mniej bolesnego. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Opara J., Orkiszewska-Mokry K., Klinimetria w mielopatii szyjnej, Aktualności Neurologiczne, 10/2010.
- Budrewicz S., Koszewicz M., Koziorowska-Gawron E., Kowalewski K., Słotwiński K., Mielopatia szyjna u pacjenta z chorobą Parkinsona, dystonią i stenozą kanału kręgowego, Polski Przegląd Neurologiczny, 6/2010.
- Kwolek A., Fizjoterapia w neurologii i neurochirurgii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
