Kaniula to cienka rurka pusta w środku służąca między innymi do uzyskiwania dostępu dożylnego. W przeciwieństwie do igieł, kaniule nie są ostro zakończone. W związku z tym często wykorzystuje się zamienną nazwę „tępe igły”. Potoczna nazwa dla kaniuli to wenflon.
Jak zbudowana jest kaniula?
Stałym elementem kaniul są tak zwane koreczki luer lock. Niektóre z kaniul mają specjalny zatrzask umieszczony na igle, który w automatyczny sposób zabezpiecza jej koniec przed ewentualnym zakłuciem osoby zakładającej kaniulę. Dodatkowo w niektórych typach kaniul umieszczono mechanizm wewnętrzny pod postacią zastawki uniemożliwiającej wypływ krwi. Przykładem takiego cewnika obwodowego naczynia żylnego ze wspomnianą zastawką jest kaniula typu Introcan Safety 3 bez portu górnego/bocznego, mająca także zabezpieczenie przed zakłuciem.
Jak widać, istnieje kilka rodzajów tego przedmiotu. Wybór odpowiedniego zależy wyłącznie od indywidualnych preferencji i zapotrzebowań. U niektórych pacjentów lepiej sprawdzą się kaniule z zatrzaskiem, a jeszcze u innych – z mechanizmem zasuwki. Ważny jest również rozmiar kaniuli. Do szybkiego podawania płynów konieczne będzie użycie kaniuli o dużej średnicy.
Zalety kaniul
Zastosowanie kaniul jest dla pacjenta znacznie mniej bolesne, co wiąże się między innymi z jej tępym zakończeniem. Nie przecina tkanek, lecz rozpycha się w nich, co znacznie zmniejsza ryzyko pojawienia się siniaków.
Kaniula umieszczana jest przy pomocy igły stalowej igły tymczasowo w żyle. Jej dużą zaletą jest możliwość podłączenia od drugiej strony strzykawki bądź kroplówki. Dzięki temu pacjent może otrzymywać lek bez konieczności każdorazowego wyjmowania i wkłuwania się w ciało.
Kaniula – zastosowanie
Przed użyciem kaniuli należy dokładnie zdezynfekować skórę w nakłuwanej okolicy. Czynność należy wykonywać także po dokładnym umyciu rąk, w rękawiczkach jednorazowych. Wenflon wkłuwa się na głębokość około 1/3 i pod kątem 30 stopni. Gdy naciągniemy skórę, nakłucie będzie dla pacjenta znacznie mniej dotkliwe. Następnie wystarczy już tylko wprowadzić kaniulę do żyły i usunąć igłę.
Należy pamiętać, że kaniula również powinna być co pewien czas wymieniana. Za optymalny czas wymiany kaniuli uznaje się 72 godziny. Zazwyczaj zmienia się ją jednak wcześniej, ponieważ długotrwałe utrzymywanie tej samej kaniuli w ciele grozi rozwojem:
- stanów zapalnych żył;
- infekcji;
- czopu, który może zablokować światło wenflonu tworząc skrzep.
Po umieszczeniu kaniuli w docelowym miejscu zabezpieczamy ją koreczkiem i plastrami, jeśli chcemy zapobiec jej przemieszczaniu się. Kaniula znalazła także liczne zastosowania w medycynie estetycznej. Wówczas sposób jej użycia wygląda zupełnie inaczej i zależy od wybranego zabiegu estetycznego.
Kaniula – przeciwwskazania
Nie zawsze kaniula może być zastosowana. Do głównych przeciwwskazań zaliczamy:
- kruchość naczyń krwionośnych;
- małą widoczność żył, np. wskutek otyłości;
- zwłóknienie tkanek, np. spowodowane wielokrotnymi wkłuciami.
Kaniul nie zaleca się zakładać również w przypadku noworodków, zwłaszcza tych urodzonych przedwcześnie. Decyzję o zastosowaniu kaniuli zawsze podejmuje lekarz lub pielęgniarka.
Polecane produkty:
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Dzikowska M., Wojtas K., Kózka M., Budnik-Szymoniuk M., Analiza korzyści użytkowania kaniul obwodowych naczyń żylnych z mechanizmem zapobiegającym wypływowi krwi – doniesienia wstępne, Zakażenia XXI Wieku, 1/2018.
- Machała W., Noori N., Kaniulacje centralne z dostępu obwodowego – PICC, Anestezjologia i Ratownictwo, 12/2018.
- Latos M., Celowość uzyskania obwodowego dostępu żylnego w postępowaniu pielęgniarza ratunkowego, Pielęgniarstwo w Stanach Nagłych, 3/2018.
