Kości długie
Kości długie (łac. ossa longa) to jedne z najważniejszych kości w organizmie człowieka. Przeważnie odpowiadają za lokomocję i sprawność motoryczną, jak również warunkują ostateczny wzrost
Strona główna » Układ kostny
Kości długie (łac. ossa longa) to jedne z najważniejszych kości w organizmie człowieka. Przeważnie odpowiadają za lokomocję i sprawność motoryczną, jak również warunkują ostateczny wzrost
Kości śródstopia (łac. ossa metatarsalgia) tworzą śródstopie (łac. metatarsus), czyli część stopy znajdującą się między palcami a stępem. Są to kości długie, niewielkich rozmiarów. Często
Kręg (łac. vertebra) to podstawowa jednostka tworząca kręgosłup każdego człowieka. Posiada charakterystyczną budowę, która może delikatnie różnić się w zależności od lokalizacji. Kręgi znajdziemy w
Kosteczki słuchowe (łac. Ossicula auditora) to najmniejsze kości znajdujące się w uchu środkowym. Są ze sobą stawowo połączone i biorą udział w prawidłowym słyszeniu. Tymi
Kręg szczytowy to pierwszy kręg szyjny. Charakteryzuje się specyficzną budową, w tym brakiem trzonu. Jego budowę anatomiczną opisuje się zatem zawsze odrębnie. Jak zbudowany
Staw piszczelowo-strzałkowy (łac. articulatio tibiofibularis) ściśle łączy kość piszczelową i kość strzałkową. Na połączenie tych obu kości składają się również więzozrost piszczelowo-strzałkowy oraz błona międzykostna
Żuchwa (łac. mandibula) jest największą i najmocniejszą kością twarzy. Stanowi dolny odcinek części twarzowej czaszki, poza tym łączy się z obiema kośćmi skroniowymi. Ta nieparzysta
Spojenie łonowe (łac. symphysis pubica) znane jest jako połączenie miednicy i posiada je każdy człowiek bez względu na płeć. Spojenie łonowe – budowa Powierzchnie spojeniowe
Okostna (łac. periosteum) to włóknista, silnie unerwiona i unaczyniona błona, która bez większego trudu daje się oddzielić od swojego kostnego podłoża. Powierzchnia istoty kostnej nigdy
Kość sitowa (łac. os ethmoidale) jest bardzo lekką, nieparzystą kością czaszki kształtu mniej więcej sześciennego. Rozwój Kostnienie kości sitowej jako kości zastępczej odbywa się na
Kości długie (łac. ossa longa) to jedne z najważniejszych kości w organizmie człowieka. Przeważnie odpowiadają za lokomocję i sprawność motoryczną, jak również warunkują ostateczny wzrost
Kości śródstopia (łac. ossa metatarsalgia) tworzą śródstopie (łac. metatarsus), czyli część stopy znajdującą się między palcami a stępem. Są to kości długie, niewielkich rozmiarów. Często
Kręg (łac. vertebra) to podstawowa jednostka tworząca kręgosłup każdego człowieka. Posiada charakterystyczną budowę, która może delikatnie różnić się w zależności od lokalizacji. Kręgi znajdziemy w
Kosteczki słuchowe (łac. Ossicula auditora) to najmniejsze kości znajdujące się w uchu środkowym. Są ze sobą stawowo połączone i biorą udział w prawidłowym słyszeniu. Tymi
Kręg szczytowy to pierwszy kręg szyjny. Charakteryzuje się specyficzną budową, w tym brakiem trzonu. Jego budowę anatomiczną opisuje się zatem zawsze odrębnie. Jak zbudowany
Staw piszczelowo-strzałkowy (łac. articulatio tibiofibularis) ściśle łączy kość piszczelową i kość strzałkową. Na połączenie tych obu kości składają się również więzozrost piszczelowo-strzałkowy oraz błona międzykostna
Żuchwa (łac. mandibula) jest największą i najmocniejszą kością twarzy. Stanowi dolny odcinek części twarzowej czaszki, poza tym łączy się z obiema kośćmi skroniowymi. Ta nieparzysta
Spojenie łonowe (łac. symphysis pubica) znane jest jako połączenie miednicy i posiada je każdy człowiek bez względu na płeć. Spojenie łonowe – budowa Powierzchnie spojeniowe
Okostna (łac. periosteum) to włóknista, silnie unerwiona i unaczyniona błona, która bez większego trudu daje się oddzielić od swojego kostnego podłoża. Powierzchnia istoty kostnej nigdy
Kość sitowa (łac. os ethmoidale) jest bardzo lekką, nieparzystą kością czaszki kształtu mniej więcej sześciennego. Rozwój Kostnienie kości sitowej jako kości zastępczej odbywa się na
Najpopularniejsze w zdrowie