Mięsień podłopatkowy (łac. musculus subscapularis) jest szerokim, grubym i płaskim mięśniem o trójkątnym kształcie. Należy do grupy mięśni wchodzących w skład stożka rotatorów.
Topografia
Mięsień podłopatkowy wypełnia dół podłopatkowy, który wraz z powięzią go pokrywającą tworzy dla niego zamkniętą komorę kostno-włóknistą. Jest ona otwarta tylko w kierunku stawu ramiennego, gdyż przechodzi tam ścięgno mięśnia.
Do przodu graniczy z mięśniem zębatym przednim, tkanką tłuszczową i tkanką łączną jamy pachowej, a także ze splotem ramiennym oraz naczyniami pachowymi. Od wymienionych struktur oddziela go wyłącznie cienka powięź podłopatkowa. Powierzchnia tylna ścięgna kieruje się do torebki stawowej.
Między górnym brzegiem ścięgna, a wyrostkiem kruczym łopatki leży podścięgnowa kaletka maziowa mięśnia podłopatkowego.
Do przodu ścięgno krzyżuje mięsień kruczo-ramienny i głowę krótką mięśnia dwugłowego ramienia, które zstępują z wyrostka kruczego ku dołowi na powierzchnię przednią ramienia.
Mięsień podłopatkowy – budowa
Przekrój fizjologiczny mięśnia podłopatkowego jest bardzo duży, ponieważ liczne i krótkie włókna mięśniowe odchodzą od pasm ścięgnistych, które z kolei przyczepiają się do kres mięśniowych powierzchni żebrowej łopatki, po czym łączą się z powięzią. Dzięki takiej budowie mięsień jest kilkakrotnie pierzasty.
Zobacz również: Podział mięśni (klasyfikacja, rodzaje).
Mięsień podłopatkowy może dzielić się na 2 lub 3 części w większym lub mniejszym stopniu samodzielne. Czasami występuje dodatkowy pęczek, rozpoczynający się na brzegu bocznym łopatki lub na guzku podpanewkowym. Wówczas przyczepia się on do grzebienia guzka mniejszego.
Należy wspomnieć także, że posiada kaletkę maziową. Jest to podścięgnowa kaletka mięśnia podłopatkowego, położona między brzegiem górnym ścięgna, a wyrostkiem kruczym. Łączy się ona zwykle z kaletką położoną u nasady wyrostka kruczego.
Skupiając się na przebiegu mięśnia podłopatkowego, sięga od dołu podłopatkowego, aż do końca bliższego kości ramiennej. Przyczepy początkowe i końcowe zostały dokładniej omówione poniżej.
Mięsień podłopatkowy – przyczepy
Mięsień podłopatkowy rozpoczyna się na powierzchni żebrowej łopatki oraz na powięzi podłopatkowej. Następnie, jego włókna biegną zbieżnie ku górze i do boku, po czym przechodzą w krótkie, jednak silne ścięgno. Ścięgno to przechodzi pod wyrostkiem kruczym łopatki, zrasta się z przednią ścianą torebki stawowej i kończy się na guzku mniejszym kości ramiennej.
Przyczepy można zatem wymienić w skrócie:
Mięsień podłopatkowy – czynność
Mięsień obraca ramię do wewnątrz, jest zatem antagonistą mięśnia podgrzebieniowego, mięśnia obłego mniejszego i części tylnej mięśnia naramiennego. W ruchu tym równocześnie napina torebkę stawową. Dodatkowo przywodzi oraz cofa wysunięte do przodu ramię.
Zobacz również: Masaż funkcyjny mięśnia podłopatkowego.
Unaczynienie mięśnia podłopatkowego
Unaczynienie pochodzi od tętnicy podłopatkowej, która z kolei odchodzi od tętnicy pachowej.
Unerwienie mięśnia podłopatkowego
Unerwienie mięsień podłopatkowy zawdzięcza nerwom podłopatkowym. W przypadku porażenia nerwu podłopatkowego dochodzi do trudności założenia ręki na grzbiet, czego powodem jest zniesienie obrotu ramienia do wewnątrz.
Polecane produkty:
|
Mata z kolcami
Mata z kolcami została wykonana z materiałów wytrzymałych i odpornych, a zarazem bezpiecznych. Regularnie stosowana w domowym zaciszu, niweluje liczne dolegliwości bólowe. Zobacz więcej... |
|
Mata do akupresury (mata z igłami)
Mata do akupresury posiada specjalne igły. Ma działanie terapeutyczne i wykorzystywana jest na różne okolice ciała w celu zmniejszenia bólów, regulacji napięcia mięśniowego i wielu innych schorzeń. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
