Trening Buergera

Trening Buergera jest to forma ćwiczeń stosowana w rehabilitacji osób z miażdżycą tętnic kończyn dolnych lub z chorobą Buergera. Polega na naprzemiennym wykonywaniu ćwiczeń czynnych powodujących niedokrwienie i przekrwienie kończyn dolnych poprzez zmianę ich pozycji.

Choroba Buergera

Choroba Buergera to zakrzepowo-zarostowa choroba zapalna tętnic i żył kończyn. W jej przebiegu obserwuje się okresy remisji oraz zaostrzeń. Zwykle dotyczy mężczyzn w wieku od 20 do 40 roku życia, zwłaszcza nałogowych palaczy (około 90% wszystkich przypadków). W chorobie Buergera wyróżnia się następujące stadia:

• I – stadium ostre, zapalne. Występuje tu proliferacja komórek śródbłonka, obserwuje się również obfite nacieki komórkowe obejmujące całą ścianę naczynia;
• II – stadium pośrednie, zakrzepowe. Dominuje tu wewnątrznaczyniowy zakrzep;
• III – stadium zmian późnych (zwłóknienia). Następuje rozrost tkanki włóknistej, a zwłóknienie obejmuje tętnicę, towarzyszącą żyłę oraz nerw.

Objawy

Do najpopularniejszych objawów choroby Buergera zalicza się:

• objaw Raynauda;
• chromanie przestankowe;
• niedokrwienie rąk i stóp (a tym samym uczucie chłodu w tych okolicach);
• mrowienie w obrębie zajętej chorobowo kończyny;
• zapalenie żył powierzchownych;
• zaburzenia naczynioruchowe.

Fizjoterapia

Fizjoterapia ma na celu usprawnienie krążenia obocznego, rozszerzenie naczyń, polepszenie ukrwienia kończyn, obniżenie wzmożonego napięcia mięśniowego wokół naczyń, zmniejszenie dolegliwości, poprawę tętna oraz poprawienie krążenia w chorej kończynie na drodze odruchowej.

Leczenie ruchem (kinezyterapia) jest nie do zastąpienia przez żadne leki i środki farmakologiczne. Na poprawę krążenia krwi wpływa przede wszystkim systematyczność pacjenta w wykonywaniu ćwiczeń. Powoduje to zmniejszenie obrzęków, parestezji, dolegliwości bólowych czy kurczów. Zaleca się wykonywanie ćwiczeń czynnych wolnych oraz ogólnousprawniających.

U osób chorych zauważa się wydłużony czas fazy podporu podczas chodu, co związane jest z osłabieniem mięśni łydek. Należy więc zwrócić uwagę na ten problem układając plan terapii dla danego pacjenta. Chorzy powinni bezwzględnie unikać aktywności o znacznej intensywności, np. treningów siłowych, kolarstwa górskiego czy sportów walki. Bardzo skuteczne wydają się być treningi marszowe na bieżni przy kącie nachylenia 12 stopni oraz prędkości przesuwu 3,2 km/h. Dystans wskazany do pokonania przez pacjenta określa się indywidualnie na podstawie wyników testu marszowego, ponieważ każdy trening musi być indywidualnie dobrany.

W warunkach uzdrowiskowych z kolei szczególny nacisk kładzie się na ćwiczenia ruchowe w środowisku wodnym. U pacjentów bez owrzodzeń stosuje się kąpiele kwasowęglowe lub kąpiele wirowe kończyn dolnych w celu zwiększenia ukrwienia skóry. Korzystnie wpływa również borowina, która ma działanie bakteriostatyczne, regenerujące oraz przeciwzapalne.

Skupiając się na zabiegach fizykalnych (stosowanych jako uzupełnienie terapii u osób chorych na chorobę Buergera) należy zwrócić uwagę na:

• galwanizację anodową;
• jonoforezę z histaminy, jodku potasu lub siarczanu magnezu;
• naświetlanie promieniowaniem podczerwonym;
• metodę TENS.

Trening Buergera

Na trening Buergera składają się 3 fazy: niedokrwienia, przekrwienia oraz relaksacji (odpoczynku).

• Niedokrwienie – wywołuje się w leżeniu tyłem z uniesionymi i podpartymi pod kątem 45 stopni kończynami. Wykonuje się zgięcie i wyprost w stawach skokowych do 1,5 min., nie przekraczając 2/3 liczby powtórzeń wywołujących chromanie. Inna szkoła mówi o uniesieniu prostych kończyn dolnych do kąta 90 stopni, a następnie wykonywanie krążenia stopami oraz zgięć i wyprostów w stawach skokowo-goleniowych, aż do zmęczenia mięśni.
• Przekrwienie – obejmuje siad ze spuszczonymi w dół podudziami. Można wykonywać ćwiczenia z fazy niedokrwienia lub pozostać w przyjętej pozycji siedzącej przez 2-3 minuty.
• Relaksacja mięśni kończyn dolnych (odpoczynek) – polega na przejściu z siadu do pozycji leżenia tyłem z wyprostowanymi kończynami dolnymi. Wykonuje się głębokie oddechy, pacjent ma za zadanie w jak największym stopniu rozluźnić mięśnie. Faza trwa 2-3 minuty.

Cykl ten powtarzany jest 3-4 razy. Trening Buergera zaleca się stosować 3 razy dziennie.

	Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej...
	Spirulina 100% naturalna Spirulina platensis – alga o niebiesko-zielonej barwie. Dostarcza kompleks niezwykle ważnych składników odżywczych, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wspomaga regulację metabolizmu … Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Bogacz K., Szczegielniak J., Fiodorenko-Dumas Ż., Ryniak A., Czarniecka B., Matelonek D., Zastosowanie fizjoterapii w chorobie Buergera” Rehabilitacja 4/2017.