Pasmo biodrowo-piszczelowe

Pasmo biodrowo-piszczelowe to jednolita, zgrubiała powięź znajdująca się na bocznej powierzchni uda. Można powiedzieć, że nie jest to oddzielna struktura, lecz zgęstniała część powięzi otaczająca całe udo.

Jak przebiega pasmo biodrowo-piszczelowe?

Jak wspomniano, pasmo biodrowo-piszczelowe jest zgrubiałą powięzią, która stanowi rozcięgno mięśni:

• napinacza powięzi szerokiej;
• pośladkowego wielkiego;
• pośladkowego średniego.

Omawiana struktura przyczepia się do kresy chropawej przez przegrodę międzymięśniową oraz do obszaru nadkłykciowego kości udowej (pasma przyczepiają się także do kłykcia). Podsumowując, dolne przyczepy lokalizują się na guzku Gerdy’ego, głowie kości strzałkowej, po czym wplatają się w troczki boczne i brzeg boczny rzepki.

Przyjmuje postać zgrubiałych, włóknistych pasm, niebędących jednak zrostami patologicznymi. Bardzo rzadko w przebiegu struktury może wystąpić kaletka maziowa.

Zespół pasma biodrowo-piszczelowego

Zespół pasma biodrowo-piszczelowego to dolegliwość częsta u biegaczy i kolarzy – stanowi w tej grupie sportowców drugi najczęściej występujący uraz. Odnotowano także przypadki pojawiające się u kobiet w zaawansowanej ciąży.

Przyczyną dolegliwości są powtarzalne ruchy pasma biodrowo-piszczelowego, które ociera się o zewnętrzną powierzchnię nadkłykcia bocznego kości udowej. Pasmo przemieszcza się w obrębie nadkłykcia podczas zmiany pozycji stawu kolanowego z całkowitego wyprostu do zgięcia około 30 stopni. Powtarzalne ruchy powodują nie tyle tarcie w obrębie pasma biodrowo-piszczelowego, o ile przewlekłe, wzmożone napięcie naprężacza powięzi szerokiej lub mięśnia pośladkowego wielkiego. Do innych przyczyn patologii można zaliczyć zwiększoną kompresję bardzo dobrze unaczynionej luźnej tkanki łącznej, która oddziela pasmo od nadkłykcia.

Zespół pasma biodrowo-piszczelowego objawia się dolegliwościami bólowymi występującymi po bocznej stronie stawu kolanowego. Mają one piekący charakter i wzmagają się podczas biegania, a zwłaszcza przy zbieganiu z górki.

Konwencjonalne leczenie polega na odpowiednio dobranej fizjoterapii. Najczęściej stosuje się kinezyterapię, masaż poprzeczny (celem przełamania zrostów), masaż powięziowy oraz odpowiednio dobrane zabiegi fizykalne (np. falę uderzeniową). Uzupełnieniem terapii jest kinesiotaping.

Bibliografia

1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
2. Biernat R., Czaprowski D., Protokół rehabilitacyjny w przypadku „kolana biegacza” (zespół pasma biodrowo-piszczelowego) – studium przypadku, Postępy Rehabilitacji, 3/2012.

Roller do masażu Piankowy, wysokiej jakości roller do masażu wykorzystywany jest do rozluźniania mięśniowo-powięziowego. Idealnie nadaje się dla osób aktywnych fizycznie. Może posłużyć zarówno przed treningiem w ramach rozgrzewki zwiększając elastyczność więzadeł ... Zobacz więcej...