Stabilizacja kręgosłupa to zabieg ortopedyczny, który ma na celu stabilizację odcinka kręgosłupa objętego procesem chorobowym oraz zniesienie ucisku na struktury okołokręgosłupowe. Zabieg powinien być wykonany dopiero jako ostateczność, gdy metody zachowawcze (w tym odpowiednio prowadzona fizjoterapia) nie pomogą.
Na czym polega stabilizacja kręgosłupa?
Stabilizacja kręgosłupa to operacja otwarta. Polega na rozcięciu skóry i tkanek na wybranym poziomie kręgosłupa, jednak tylko w takim zakresie, aby bez problemu móc zaaplikować implant. Implant wprowadza się pomiędzy trzony kręgów, a jego celem jest zapewnienie odpowiedniej odległości między sąsiednimi kręgami. Umieszcza się go pod kontrolą wzroku, ale i aparatów obrazowych, głównie RTG. Dzięki temu przypadkowe uszkodzenie struktur nerwowych czy naczyniowych jest minimalne. Implant składa się ze śrub i prętów, które je łączą. Dzięki temu wprowadzone implanty automatycznie stają się rusztowaniem. Gwarantuje to dożywotnią stabilność kręgosłupa w tym miejscu.
Cały zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, a podczas operacji pacjent znajduje się w leżeniu na brzuchu. Już następnego dnia rano, po wybudzeniu się pacjenta, miejsce ma pionizacja przy asyście lekarza i fizjoterapeuty. Czas hospitalizacji zależy od stanu zdrowia pacjenta i szybkości gojenia się tkanek, zwykle nie przekracza jednak 6 dni.
Zobacz również: Anatomia kręgosłupa i ból pleców.
Postępowanie przedoperacyjne
Po zakwalifikowaniu do operacji, ale jeszcze przed jej wykonaniem, należy wykonać szereg niezbędnych badań:
- określenie grupy krwi i czynnika Rh;
- ogólna morfologia krwi obwodowej;
- EKG;
- badanie układu krzepnięcia;
- podstawowe badania biochemiczne;
- RTG klatki piersiowej.
Lekarz w razie potrzeby może zalecić inne badania. Pacjent musi pozostać na czczo. Zabrania się jedzenia 6 godzin przed operacją, a picia 4 godziny przed operacją.
Postępowanie pooperacyjne
Przez kilka miesięcy po operacji stabilizacji kręgosłupa należy prowadzić bardzo oszczędne życie w odniesieniu do kręgosłupa. Pacjent powinien unikać schylania się, dźwigania ciężkich przedmiotów czy rotacji tułowia. Poleca się unikać nawet kierowania samochodem i innymi pojazdami. Konieczna jest odpowiednia rehabilitacja. Na ogół powrót do pełnej sprawności i aktywności fizycznej zajmuje około pół roku.
Po operacji zaleca się regularne wizyty kontrolne, najczęściej co w schemacie: 6 tygodni, 3, 6 i 12 miesięcy po operacji. Lekarz może podczas nich zalecić wykonanie badań obrazowych – tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Wszelkie niepokojące objawy należy jak najszybciej zgłaszać lekarzom.
Wskazania do operacji stabilizacji kręgosłupa
Głównym wskazaniem do przeprowadzenia tej operacji jest ucisk krążka międzykręgowego na struktury nerwowe, co powoduje poważne dolegliwości bólowe i nerwowe. Mogą pojawiać się zaburzenia czucia, bóle promieniujące do nóg czy niedowłady kończyn dolnych. Ze względu na powagę zabiegu, jeśli tylko istnieje możliwość leczenia zachowawczego, należy wypróbować wszystkich dostępnych metod z tego zakresu.
Zobacz również: Stenoza kręgosłupa – objawy oraz leczenie.
Polecane produkty:
|
Mata do akupresury (mata z igłami)
Mata do akupresury posiada specjalne igły. Ma działanie terapeutyczne i wykorzystywana jest na różne okolice ciała w celu zmniejszenia bólów, regulacji napięcia mięśniowego i wielu innych schorzeń. Zobacz więcej... |
|
Mata z kolcami
Mata z kolcami została wykonana z materiałów wytrzymałych i odpornych, a zarazem bezpiecznych. Regularnie stosowana w domowym zaciszu, niweluje liczne dolegliwości bólowe. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Iwańczyk K., Lemiesz G., Czaprowski D., Trening stabilizacji kompleksu lędźwiowo-miedniczno-biodrowego, Praktyczna Fizjoterapia&Rehabilitacja, 9/2013.
- Ślimak P., Wolański W., Gzik M., Wpływ stabilizacji przedniej na biomechanikę odcinka szyjnego kręgosłupa człowieka, Aktualne Problemy Biomechaniki, 5/2011.
- Greenspan A., Beltran J., Diagnostyka obrazowa w ortopedii, Wydawnictwo Medipage, Warszawa 2018.
