Szukaj
Szukaj

Udar mózgu – fizjoterapia

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Udar mózgu to z definicji zespół kliniczny charakteryzujący się nagłym wystąpieniem ogniskowych lub globalnych zaburzeń czynności mózgu. Trwają one dłużej niż 24 godziny lub prowadzą do śmierci i nie mają innej przyczyny niż naczyniowa.

Udar mózgu fizjoterapia

Udar mózgu – objawy

Obraz kliniczny udaru mózgu jest dynamiczny i zależy między innymi od lokalizacji oraz wielkości ogniska udarowego. Objawy zmieniają się w czasie. Do przykładowych objawów można zaliczyć:

  • zaburzenia przytomności;
  • zaburzenia świadomości;
  • niedowłady lub porażenia;
  • zaburzenia czucia i równowagi;
  • zaburzenia mowy i połykania;
  • apraksję;
  • zaburzenia widzenia;
  • zaburzenia czynności zwieraczy.

Do objawów wegetatywnych należą zaburzenia:

  • rytmu serca i snu;
  • termoregulacji;
  • ciśnienia krwi.

Bardzo często udar mózgu skutkuje porażeniem połowiczym torebkowym, co przejawia się tzw. pozycją Wernickiego-Manna. Charakteryzuje się ona odwiedzeniem ramienia, zgięciem w stawie łokciowym i pronacją przedramienia oraz zgięciem palców dłoni i nadgarstka. W odniesieniu do kończyny dolnej, pozycja ta obejmuje wyprost w stawie kolanowym i końsko-szpotawe ustawienie stopy.

Rehabilitacja po udarze

Program całej rehabilitacji w przypadku udaru mózgu powinien być:

  1. Zorientowany całościowo – to znaczy, że musi obejmować wszystkie ważne sfery funkcjonowania chorego (fizyczną, emocjonalną, poznawczą i społeczną)
  2. Zaplanowany – z uwzględnieniem różnic indywidualnych chorych po udarze.
  3. Zaprojektowany po szczegółowym badaniu diagnostycznym – takie badania muszą być przeprowadzone przez wielu specjalistów, między innymi: fizjoterapeutę, lekarza prowadzącego, neuropsychologa i logopedę.
  4. Omówiony zarówno z chorym jak i z jego najbliższą rodziną.
  5. Zaakceptowany przez chorego i jego opiekunów.
  6. Realizowany przez zespół wielospecjalistyczny.

Ważne jest, aby pacjent był rehabilitowany przez przeszkolony zespół. Należy pamiętać, że podstawą leczenia fizjoterapeutycznego jest kinezyterapia. Natomiast masaż i fizykoterapia to jedynie środki wspomagające ćwiczenia lub łagodzące wtórne następstwa choroby (np. ból, odleżyny).

Zobacz również: Odleżyny – leczenie i profilaktyka.

Udar mózgu – fizjoterapia

Zastosowanie fizjoterapii jest celowe oraz uzasadnione zawsze wtedy, gdy zaburzeniu ulega automatyczna, dowolna lub odruchowa kontrola ruchu, która przejawia się jako bezwład lub niedowład.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Fizjoterapia znajduje zastosowanie w zaburzeniach koordynacji, kontroli napięcia mięśniowego oraz przy pojawieniu się niekontrolowanych ruchów (dystonia, klonusy, drżenia). Rehabilitacja jest procesem długotrwałym, ale zwykle największa poprawa stanu pacjenta uzyskiwana jest do 6 miesiąca po udarze, zatem musi być prowadzona w sposób prawidłowy. Często dobór metod fizjoterapeutycznych i współpraca pacjenta przesądzają o jakości jego dalszego życia.

Kinezyterapia

Kinezyterapia jest najpowszechniejszym sposobem leczenia po udarze mózgu. W pierwszej fazie po udarze kinezyterapia polega na nauce samodzielnego zmieniania pozycji w leżeniu, siadania z leżenia, przesiadania się z łóżka na wózek inwalidzki, samodzielnego stania i ruchu w pozycji pionowej oraz funkcjonalnego chodu. Fizjoterapeuta ćwiczy z pacjentem czynności życia codziennego, ponieważ to właśnie takie zajęcia będą świadczyły o samodzielności chorego. Najważniejsze jest utrzymanie prawidłowego zakresu ruchomości, niedopuszczenie do bezczynności mięśni oraz zapobieganie patologicznemu napięciu mięśniowemu, np. poprzez rozciąganie i mobilizacje stawowe. Ćwiczenia fizyczne można uzupełniać i wspomagać indywidualnie dobranym sprzętem ortopedycznym.

Niezwykle pomocna i często stosowana w udarze jest metoda PNF. Jej celem jest odtworzenie utraconej funkcji poprzez wykorzystanie rezerw motorycznych znajdujących się w nieuszkodzonych segmentach ciała. Następnie wprowadzana jest stymulacja powrotu prawidłowych wzorców ruchowych po stronie porażonej.

Obecnie nie ma dowodów potwierdzających przewagę jednej metody kinezyterapeutycznej nad inną. Stosuje się:

  • ćwiczenia wytrzymałościowe – które podnoszą sprawność funkcjonalną i wpływają na poprawę parametrów sercowo-naczyniowo-płucnych nawet wiele lat po udarze;
  • ćwiczenia oporowe – wpływające na siłę mięśniową kończyn;
  • biofeedback – czyli aktywność z wykorzystaniem bodźców wzrokowych lub słuchowych.

Zobacz również: Kinezyterapia – podział ćwiczeń.

Inne metody

Metodą uzupełniającą leczenie jest fizykoterapia. Zalicza się do niej ultradźwięki, pole magnetyczne małej i wielkiej częstotliwości, elektrolecznictwo i światłolecznictwo. W przypadku spastyczności stosuje się prądy Huffschmidta lub tonolizę.

Zobacz również: Spastyczność – fizjoterapia.

Pomocny bywa także masaż – zarówno klasyczny jak i limfatyczny. Dodatkowo wykorzystuje się kinesiotaping (dynamiczne plastrowanie).

Bibliografia

  1. Szczudlik A., Członkowska A., Kwieciński H., Słowik A., Udar mózgu, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2007.
  2. Kwolek A., Fizjoterapia w neurologii i neurochirurgii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *