Test Matthiasa służy do badania wydolności mięśni posturalnych tułowia i grzbietu. Stosuje się go w szczególności u dzieci, jednak niekiedy także i u dorosłych.
Test Matthiasa – charakterystyka
Przy wyprostowanej postawie ciała ocenia się nie tylko ustawienie kręgosłupa i tułowia, ale również czynną pracę poszczególnych mięśni. Wyróżnia się postawę swobodną i napiętą.
Test Matthiasa pozwala na ocenę zdolności utrzymywania postawy przez mięśnie. W efekcie badane są siła i wytrzymałość mięśni brzucha oraz grzbietu. Test pozwala na ilościową i jakościową ocenę działania sił mięśniowych równoważących masę ciała.
Zobacz również: Prawidłowa postawa ciała.
Wykonanie
Pacjent znajduje się w pozycji stojącej. Następnie poleca mu się uniesienie wyprostowanych kończyn górnych i utrzymanie tak przyjętej pozycji.
Interpretacja
W warunkach fizjologicznych przy uniesieniu ramion badany pochyli cały tułów w tył, a środek ciężkości głowy przemieszcza się do przodu. Pełna wydolność mięśni umożliwi prawidłową zdolność do utrzymywania postawy w całkowitym wyproście lub dojdzie do nieznacznego tylko przemieszczenia tułowia w tył.
Przy osłabieniu mięśni posturalnych nastąpi powiększenie krzywizn kręgosłupa (kifozy piersiowej i lordozy lędźwiowej).
Ponadto wyróżnia się 2 stopnie osłabienia postawy wg Matthiasa:
- I stopnia – pacjent prostuje się prawidłowo, jednak po upływie 30 sekund dochodzi do pogłębienia krzywizn kręgosłupa;
- II stopnia – przy uniesieniu ramion miednica przesuwa się w przód, czemu towarzyszy pogłębienie lordozy lędźwiowej i kifozy piersiowej. Pacjent nie może w pełni się wyprostować. W tym przypadku można mówić zatem o postawie zgarbionej.
Należy różnicować i wyraźnie odgraniczyć funkcjonalne osłabienie postawy od zaburzeń spowodowanych organicznymi chorobami kręgosłupa. Umożliwia to wykonanie dokładnego badania klinicznego z oceną funkcji, które pozwala wcześnie oddzielić osłabienie postawy od zaburzeń strukturalnych lub chorób o nieznanej etiologii.
W szczególności należy odróżnić skoliozę, nadmierną kifozę i kręgozmyk od zaburzeń postawy takich jak plecy płaskie, okrągłe czy lordotyczne (plecy wklęsłe).
Bibliografia
- Buckup K., Buckup J., Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
