Prawo Webera

Prawo Webera jest jednym z podstawowych praw psychofizycznych i zostało odkryte w 1849 roku przez E.H. Webera.

Prawo Webera

Skuteczne są tylko bodźce równe lub większe od progowych, a ich efekt jest wprost proporcjonalny do intensywności. Ocena jest odczuciem subiektywnym i nie odpowiada wartości absolutnej bodźca. Odczuwanie minimalnej różnicy między wartościami dwóch bodźców określamy jako ułamek Webera.

Prawo stwierdza, że przyrost intensywności bodźca zdolny wywołać dostrzegalny przyrost intensywności wrażenia musi być proporcjonalny do już działającego bodźca. Dodatkowo wyraża się stałym współczynnikiem dla danego rodzaju wrażeń. W efekcie siła wrażenia rośnie proporcjonalnie do logarytmu intensywności bodźca.

Prawo to zostało potwierdzone dla wielu rodzajów wrażeń, między innymi dla wrażeń:

• wzrokowych;
• słuchowych;
• dotykowych.

W omawianym prawie można się również spotkać z określeniem progu różnicy.

Próg różnicy

Odpowiada on zdolności dostrzegania różnic między poszczególnymi bodźcami. Jeśli różnice te są zbyt małe, człowiek nie będzie w stanie ich dostrzec, dlatego porównywane obiekty będą wydawać się być takie same. Przykładem może być smak tego samego produktu zakupionego dwukrotnie w odstępie 6 miesięcy. Względnie będzie on smakował tak samo, jednak pewne jest, że oba produkty wykażą minimalną różnicę w smaku.

Do pomiaru tego progu wykorzystać można pojęcie ledwo dostrzegalnej różnicy. Odnosi się ona do takiej różnicy między określonymi bodźcami, która może już zostać dostrzeżona.

Psycholog Weber posłużył się tym pojęciem do stworzenia prawa nazwanego stałą lub ułamkiem Webera.

Wrażenia zmysłowe

Konstruując skalę wrażeń zmysłowych za początkową wartość przyjmuje się zwykle wartość progową. Jest to najniższa, umowna wartość bodźca rejestrowanego przez zmysły człowieka. Wartość ta jest jednak umowna, ponieważ odbiór poszczególnych wrażeń zmysłowych jest subiektywny i różni się w zależności od osobnika. W związku z tym ocena głośności danego dźwięku będzie proporcjonalna do logarytmu ciśnienia akustycznego na membranie bębenka.

Zobacz również: Czucie teleceptywne.

Bibliografia

1. Gębarski K., Kwast T., 500 zagadek astronomicznych, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1984.
2. Wojnowski J., Wielka encyklopedia PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001.

	Plastry do kinesiotapingu Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej...
	Plastry kinesiotaping Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej...