Alanina to związek chemiczny będący aminokwasem endogennym. Oznacza to, że jego produkcja może nastąpić w organizmie każdego człowieka przy obecności koniecznych do tego substratów. Alaninę zalicza się do tzw. aminokwasów proteinowych, stanowiących podstawę do produkcji cząsteczek białkowych. Są szczególnie cenione przez sportowców i osoby aktywne fizycznie.
Alanina – charakterystyka
Pod względem budowy aminokwas ten jest związkiem niepolarnym alifatycznym oraz optycznie czynnym. W białkach spotkać można go pod postacią izomeru L, gdzie stanowi niecałe 8% wszystkich białkowych reszt aminokwasowych. Alanina może powstać w organizmie człowieka na 3 różne sposoby:
- aminotransferaza walina:pirogronian przekształca na nią pirogronian oraz walinę;
- aminotransferaza glutaminian:pirogronian przekształca na nią z glutaminian i pirogronian;
- desulfuraza cysteinowa przekształca na nią cysteinę.
Miejscem jej syntezy jest wątroba. Fizjologicznie występuje ona głównie w osoczu krwi oraz w wydzielinie gruczołu krokowego w przypadku mężczyzn.
Alanina – źródła
Choć alanina może być syntezowana w organizmie, nie zawsze ilość ta zaspokaja aktualne zapotrzebowania organizmu. Wówczas warto uzupełnić jej braki źródłami zewnętrznymi. Największe ilości alaniny znajdziemy w takich produktach jak:
- wątróbka i podroby;
- mięso;
- ryby;
- jajka;
- kasza jaglana;
- orzechy, zwłaszcza orzechy arachidowe;
- otręby;
- kiełki pszenicy;
- nasiona dyni i słonecznika;
- algi, zwłaszcza Spirulina i Chlorella.
Powyższe produkty powinny znajdować się w diecie każdej osoby zdrowo odżywiającej się. Suplementacja Spiruliny i Chlorelli uzupełni dodatkowo pozostałe niedobory pokarmowe oraz oczyści organizm z toksyn, co jest niezwykle ważne dla prawidłowej pracy wątroby, a więc i naturalnej syntezy alaniny.
Za co odpowiada alanina?
Alanina wykazuje zdolność do buforowania mięśni, co oznacza, że znacznie później odczuwają one zmęczenie podczas pracy czy aktywności fizycznej. Następuje wzrost zawartości karnozyny w mięśniach, czyli związku o silnych właściwościach przeciwutleniających i przeciwstarzeniowych. Karnozyna zmniejsza gromadzenie się kwasu mlekowego w mięśniach podczas wykonywania ćwiczeń. Udowodniono, że regularna suplementacja tego aminokwasu już po miesiącu widocznie poprawia wydolność wysiłkową oraz wytrzymałościową, bez zmian w stężeniu mleczanu. Jako suplement diety można spotkać beta-alaninę. Najczęściej przyjmuje się ją przed treningiem, raz dziennie, w ilości 2-4 g. Są to ilości uznawane za optymalne i bezpieczne dla zdrowia.
Alanina ma jednak duże znaczenie dla ogólnego zdrowia, a nie tylko wydolności fizycznej. Wykazano, że posiada właściwości antyoksydacyjne i przeciwstarzeniowe. Może przy tym skutecznie poprawiać odporność, głównie poprzez neutralizację wolnych rodników i zmniejszanie stresu oksydacyjnego.
Nadmiar alaniny
Przedawkowanie suplementów diety zawierających alaninę może skutkować wystąpieniem objawów takich jak:
- parestezje;
- świąd skóry na całym ciele;
- zaczerwienienie skóry;
- przyspieszone bicie serca (tachykardia).
W skrajnych przypadkach obserwuje się hipotonię i niewydolność oddechową.
Niedobór alaniny
Niedobór alaniny jest rzadko obserwowany, ponieważ związek ten jest produkowany w organizmie człowieka. Może jednak wystąpić przy wyjątkowo ubogiej i restrykcyjnej diecie. Wówczas typowymi objawami są:
- przewlekłe zmęczenie;
- ospałość;
- wzmożona męczliwość mięśni, nawet podczas mało wymagających aktywności.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Kendziorek M., Zagdańska B., Aminotransferaza alaninowa w roślinach wyższych, Postępy Biologii Komórki, 3/2011.
- Ferrier D., Biochemia, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2018.
- Szymańska J., Badanie biotransformacji L-alaniny i jej pochodnych metodami izotopowymi, Warszawa 2014.
