Mikrodiscektomia

Mikrodiscektomia stanowi najczęściej stosowany zabieg chirurgiczny na kręgosłupie w odcinku lędźwiowym zaliczany jednocześnie do minimalnie inwazyjnych. Do podstawowych korzyści zalicza się szybką likwidację dolegliwości bólowych przy niewielkim nacięciu.

Leczenie chirurgiczne

Szacuje się, że na leczenie zachowawcze nie reaguje około 10% pacjentów. Wówczas niezbędne jest wdrożenie postępowania chirurgicznego. Ponadto bezwzględne wskazanie do operacji stanowi zespół ogona końskiego czy nasilone objawy ubytkowe, takie jak znaczne osłabienie siły mięśniowej lub deficyty czucia.

Zabiegi operacyjne koncentrują się na:

• dekompresji ucisku na struktury nerwowe kręgosłupa;
• usunięciu uszkodzonych krążków międzykręgowych;
• odtworzeniu stabilności kręgosłupa w przypadku segmentów z zaburzeniami biomechanicznymi;
• stabilizacji stawów kręgosłupa dotkniętych przewlekłym stanem zapalnym i zmianami zwyrodnieniowymi.

Dodatkowo, po przebytym zabiegu niezbędna jest rehabilitacja, która obiera na cel minimalizację czasu powrotu do pracy zawodowej i normalnego codziennego życia.

Jednym z najpopularniejszych zabiegów jest właśnie mikrodiscektomia.

Zobacz również: Wypadnięcie jądra miażdżystego.

Mikrodiscektomia

Mikrodiscektomia endoskopowa stosowana jest wówczas, gdy nastąpiło znaczne przemieszczenie krążka międzykręgowego do kanału kręgowego i nie ma możliwości jego usunięcia innymi metodami. Stanowi odmianę stosowanych powszechnie metod laparoskopowych, a jej zaletą jest mała inwazyjność. Wynika to z niewielkiego cięcia na skórze, które wynosi zwykle do 2 cm, a także odwarstwienia mięśni bez ich przecinania. Zabieg należy do skutecznych, a ryzyko nawrotu dolegliwości przy prawidłowej rehabilitacji, braku powikłań i odpowiednim późniejszym stylu życia jest minimalne. Wynosi bowiem zaledwie 4%.

Metodyka zabiegu

Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu całkowitym w pozycji leżenia na brzuchu. Po wysterylizowaniu pola zabiegowego lekarz wykonuje niewielkie nacięcie umożliwiające odsunięcie mięśni z kości, wewnątrz której znajdują się korzenie nerwowe kręgosłupa. Następnie chirurg wykona niezbędne czynności, które mogą obejmować np. usunięcie ewentualnych wyrośli kostnych czy krążka międzykręgowego powodującego ucisk nerwów. Na koniec ranę się zszywa, po czym można bezpiecznie wybudzić pacjenta. Sam zabieg trwa średnio około 80-90 minut.

Powikłania

Technikę mikrodiscektomii zalicza się do minimalnie inwazyjnych. Jednakże jak w przypadku każdej operacji, tak i tutaj mogą wystąpić powikłania. Zalicza się do nich:

• uszkodzenie korzenia nerwowego (do 8% przypadków);
• uszkodzenie worka oponowego z wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego (do 13%);
• infekcje i zakażenia rany (do 5%);
• przejściowe nasilenie bólu z powodu manipulacji w pobliżu korzenia nerwowego;
• krwiaki.

Wskazania

Bardzo często zabieg wykonuje się w przypadku ciężkiej rwy kulszowej czy przepukliny oponowo-rdzeniowej. Do pozostałych wskazań można natomiast zaliczyć:

• osłabienie funkcji motorycznej mięśni stopy lub goleni z powodu ucisku na nerwy;
• upośledzenie funkcji pęcherza moczowego lub zaburzenia wypróżniania na tle wypukliny krążka międzykręgowego;
• zaburzenia czucia w obrębie kończyn dolnych z powodu zespołu korzeniowego;
• lędźwiowy zespół korzeniowy.

Zobacz również: Dyskopatia lędźwiowa (lumbago).

Mikrodiscektomia – rehabilitacja

Niezwykle ważna jest pierwsza faza po operacji, która obejmuje pierwsze 3 tygodnie po wykonaniu zabiegu. Pacjent będzie odczuwał ból, ograniczoną ruchomość stawów, tkanek i ograniczoną zdolność chodzenia. Towarzyszyć temu będzie obrzęk i brak tolerancji dla wymuszonych pozycji.

Na tym etapie podstawą rehabilitacji jest krioterapia, zwłaszcza w pierwszych dniach, która ma na celu zmniejszenie bólu, obrzęku i stanów zapalnych. Pacjent stosuje także gorset zgodnie z zaleceniami lekarza. W następnych dniach można wprowadzać:

• elektrostymulację mięśni;
• trening prawidłowej mechaniki ciała, czyli nauka poprawnego siedzenia, stania i chodu oraz zmian pozycji, bez ustawienia zgięciowego tułowia podczas tych czynności;
• mobilizację opony twardej rdzenia kręgowego;
• ćwiczenia bierne rozciągające mięśnie stawu biodrowego;
• mobilizacje stawów kręgosłupa i stawów biodrowych zgodnie z zaleceniami;
• ćwiczenia tłoczni brzusznej.

To właśnie pierwsze dni wpływają w największym stopniu na dalszy przebieg rehabilitacji i szybki powrót do zdrowia. W związku z tym liczy się systematyczność i zaangażowanie pacjenta w cały proces usprawniania.

	Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej...
	Kwas hialuronowy na stawy i skórę Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Gołębiowska N., Przegląd technik chirurgicznych stosowanych w leczeniu przepukliny międzykręgowej kręgosłupa lędźwiowego, Studia Medyczna, 3/2018.
2. Łuczak-Piechowiak A., Skuteczność wybranych metod fizjoterapeutycznych w zespołach bólowych lędźwiowej części kręgosłupa, Poznań 2012.
3. Janiszewska M., Nowak B., Wyzwania fizjoterapii – wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Naukowe TYGIEL, Lublin 2017.