Szukaj

Staw mostkowo-obojczykowy

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Staw mostkowo-obojczykowy (łac. articulatio sternoclavicularis) łączy obojczyk z klatką piersiową. Jest to staw kulisty, złożony i wieloosiowy.

Staw mostkowo-obojczykowy

Jak zbudowany jest staw mostkowo-obojczykowy?

Powierzchnie stawowe obejmują koniec mostkowy obojczyka i wcięcie obojczykowe mostka wraz z przylegającą częścią chrząstki pierwszego żebra. Uzupełnieniem powierzchni stawowych jest krążek stawowy. Ukształtowanie tych powierzchni jest osobniczo zmienne. Także obustronnie jest ono różne, ponieważ u osób praworęcznych po stronie prawej zauważa się zwykle silniejsze wymodelowanie.

Obie powierzchnie są zazwyczaj siodełkowate – główka stawowa jest bardzo wypukła w płaszczyźnie czołowej i niezbyt silnie wklęsła w płaszczyźnie strzałkowej.

Zobacz również: Płaszczyzny ciała.

Torebka stawowa

Torebka stawowa (łac. capsula articularis) przyczepia się wzdłuż brzegów powierzchni stawowych. Jest luźna, ale bardzo gruba i odporna na rozerwanie, ponieważ dokładnie wzmacniają ją więzadła (z wyjątkiem kąta przednio-dolnego).

Błona maziowa torebki przedzielona krążkiem stawowym, tak samo jak jama stawowa występuje w dwóch odcinkach – w części górno-bocznej worka maziowego nieco większa niż w części dolno-przyśrodkowej.

Krążek stawowy

Staw mostkowo-obojczykowy posiada krążek stawowy (łac. discus articularis), który znajduje się między obiema powierzchniami stawowymi. Poprzez torebkę stawową przyczepia się on u góry do obojczyka, u dołu zaś do mostka i do chrząstki pierwszego żebra. Krążek ten, tak samo jak chrząstkę powierzchni stawowych, buduje chrząstka włóknista. Posiada różną grubość w zależności od miejsca występowania (od 3 do 6 mm).

Można zatem stwierdzić, że między obiema kostnymi powierzchniami stawowymi znajduje się masa chrzęstna o grubości około 1 cm. Ciekawostką jest, że wraz z wiekiem dochodzi często do zaniku chrząstki w większym lub mniejszym stopniu.

tubapay
tubapay

Krążek stawowy dzieli jamę stawową na dwie odrębne komory:

  • część górno-boczną;
  • część dolno-przyśrodkową.

Jego zadanie polega na dostosowaniu do siebie obu powierzchni stawowych. Dodatkowo, dzięki swej sprężystości znacznie łagodzi on siłę uderzenia w okolicy stawu ramiennego.

Więzadła

Wyróżnić można następujące 3 więzadła:

  • więzadło mostkowo-obojczykowe przednie i tylne (łac. ligamentum sternoclaviculare anterius et posterius) – biegną w postaci silnych pasm nieco rozbieżnie na przedniej i tylnej powierzchni torebki stawowej od końca mostkowego obojczyka, aż do górnej części rękojeści mostka. Wzmacniają torebkę stawową i hamują nadmierne ruchy obojczyka w przód i w tył;
  • więzadło międzyobojczykowe (łac. ligamentum interclaviculare) – jest nieparzystym więzadłem, wklęsłym od góry. Rozpina się pomiędzy końcami przyśrodkowymi obojczyków, przy czym jego włókna częściowo przyczepiają się także do krążka stawowego. Hamuje ruchy obojczyka ku dołowi i w położeniu tym można je bardzo dobrze wyczuć;
  • więzadło żebrowo-obojczykowe (łac. ligamentum costoclaviculare) – składa się z dwóch warstw oddzielonych kaletką maziową, przebiega od chrząstki I żebra do wycisku więzadła żebrowo-obojczykowego na dolnej powierzchni obojczyka. Między obiema jego warstwami znajduje się kaletka maziowa.

Więzadła stawu mostkowo-obojczykowego są tak silne, że wywichnięcie mostkowego końca obojczyka są bardzo rzadkie w stosunku do częstych złamań tej kości.

Zobacz również: Złamanie obojczyka.

Ruchy w stawie

Ruchy w stawie mostkowo-obojczykowym są podobne do ruchów w typowym stawie kulistym, ponieważ zachodzą dookoła trzech osi ustawionych prostopadle względem siebie. Największy zakres ruchu (około 50°) zachodzi ku górze, przy unoszeniu obręczy barkowej, następnie ruch ku tyłowi (35°), w przód (26°) i nieznaczny ruch w dół (5°). Ruch ku dołowi zostaje zahamowany przez pierwsze żebro oraz pasma przyśrodkowe więzadła mostkowo-obojczykowego.

Zobacz również: Rodzaje stawów.

Należy wspomnieć, że pociągając ramię silnie ku dołowi i do tyłu zbliżamy obojczyk ku pierwszemu żebru i uciskamy tętnicę podobojczykową między obojczykiem, a pierwszym żebrem. W efekcie tego zanika tętno w okolicy tętnicy promieniowej. Prowadząc ten sam ruch można również ucisnąć splot ramienny.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
  2. Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Materiały znajdujące się na Portalu Fizjoterapeuty są chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania w jakiejkolwiek formie bez uprzedniej zgody autora.