Szukaj
Szukaj

Prawa kompensacji Anochina

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Prawa kompensacji Anochina rządzą (jak można się domyśleć) zjawiskiem kompensacji. Z kolei kompensacja odnosi się do przejęcia utraconych funkcji, utraconego bądź uszkodzonego narządu przez inny narząd. Można napisać, że wyższe organizmy utraciły w znacznym stopniu zdolności regeneracyjne tkanek, wzrosły jednak ich zdolności kompensacyjne.

 

Czym jest kompensacja?

Kompensacja (łac. compensatio – równoważenie) to zdolność organizmu na zasadzie przystosowania. Stanowi podstawę leczenia zaburzeń ruchowych. Kompensacja, a rehabilitacja to dwa różne pojęcia, jednak są ze sobą związane i często do pewnego stopnia się pokrywają.

Punktem wyjścia w rozpatrywaniu żywego ustroju musi być wzajemny stosunek tego ustroju i środowiska. Jego czynność jest wyrazem przystosowania się do otoczenia, zachowania z nim dynamicznej równowagi. Na organizm mogą działać, poza zwykłymi bodźcami, także bodźce szkodliwe. W efekcie niszczą go lub tylko częściowo uszkadzają jego tkanki.

Uszkodzenia strukturalne jakiejkolwiek części organizmu prowadzą do zaburzenia funkcji tej części oraz wtórnie całego organizmu. Organizm ten stara się w tych patologicznych warunkach przystosować się do otoczenia i doprowadzić do całkowitej lub częściowej restytucji naruszonej funkcji.

Kompensacja jest zjawiskiem ogólnobiologicznym i wzrastającym w procesie ewolucji. Na proces kompensacji mają wpływ następujące czynniki:

  • lokalizacja i rozległość uszkodzenia;
  • wiek i ogólny stan zdrowia chorego;
  • motywacja pacjenta;
  • sposób pobudzania oraz sterowania organizmem;
  • szybkość powstawania uszkodzenia.

W fizjoterapii obowiązuje zasada jak najwcześniejszego leczenia ruchem. Nie ma tu jednak jednego szablonu i kompensacja zachodzi różnie w zależności od wymienionych wyżej czynników. Całość zjawiska kompensacji jako przystosowania odbywa się za pomocą wszelkich rezerw, którymi organizm rozporządza.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Prawa kompensacji Anochina

Cztery prawa kompensacji Anochina brzmią następująco:

  1. Każdy żywy organizm posiada wrodzone „pogotowie kompensacyjne”, czyli fizjologiczne możliwości zastąpienia utraconej funkcji.
  2. Kompensacja może nastąpić tylko w przypadku wystąpienia zaburzeń czynności podstawowych mechanizmów fizjologicznych odpowiedzialnych za daną funkcję oraz w wyniku odpowiedniego nasilenia sygnałów.
  3. Procesy kompensacji aktywują się bez udziału woli i niezależnie od tego, który narząd został uszkodzony.
  4. Kompensacja wymaga stałego utrwalania oraz doboru odpowiednich bodźców fizjologicznych, ponieważ powrót utraconych funkcji nie jest procesem trwałym. Skuteczność takich działań zawsze powinna być potwierdzona oraz udokumentowana.

Warto pamiętać, że samoistny proces kompensacji zwykle nie jest korzystny, dlatego należy go kontrolować zwykle poprzez kinezyterapię.

Prawa ogólne niezależne od rodzaju zaburzeń i dróg kompensacji

Tutaj należy wspomnieć o następujących prawach:

  • istnieje siła oporu żywego organizmu przeciw odchyleniu funkcji pozostająca w pewnym stosunku siłowym do rozmiarów tego odchylenia;
  • niezależnie od miejsca, stopnia i rodzaju zaburzenia początkiem kompensacji jest zawsze sygnalizacja do ośrodka;
  • kompensacja opiera się na wzmożeniu aferentacji lub danie funkcji aferentacji nowej, co jest podstawowym warunkiem oddziaływania środowiska na przystosowawcze funkcje organizmu;
  • ustrój skompensowany jest w stanie chwiejnej równowagi, z której nadzwyczaj łatwo może go wytrącić każdy poboczny czynnik.

Istotą mechanizmów kompensacyjnych jest więc trenowanie pozostałych części narządu lub innych narządów celem włączenia ich do naruszonej funkcji. W efekcie celem jest powstawanie nowych koordynacyjnych mechanizmów nerwowych. Kompensacja jest czynnością złożoną, na którą składają się:

  • mobilizacje zapasowych możliwości;
  • trenowanie nieuszkodzonych części;
  • wytworzenie nowych mechanizmów w związku z otoczeniem;
  • aktywowanie dublujących mechanizmów.

Podsumowując, kompensacja polega na wyrównaniu uszkodzonej funkcji na drodze zastąpienia zniszczonych mechanizmów nowymi, na bazie nowej struktury.

Bibliografia

  1. Hausmanowa I., Zaburzenia ruchowe w udarze mózgu i ich leczenie, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1956.
  2. Konarska J., Zdolność do autorehabilitacji jako konsekwencja wcześniejszych zabiegów wychowawczo-rehabilitacyjnych, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, XXVII/2014.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *