Polipy nosa

Polipy nosa (łac. polypus nasi) powstają w skutek zmian zapalnych śluzówki. Mogą wpływać na barwę głosu, a w skrajnych przypadkach mogą ulec złośliwieniu. Leczenie polipów nosa prowadzi się dopiero po ich chirurgicznym usunięciu. Dotyczą głównie osób po 20. roku życia, przy czym 2-4 razy częściej mężczyzn.

Polipy nosa – przyczyny

Powstawanie polipów nosa według wielu autorów wiąże się z przewlekłym procesem zapalnym. Uważa się, że powstaniu polipów nosa sprzyjają czynniki miejscowe w obrębie jam nosa. Jednym z nich jest właśnie zaburzenie mechanizmów miejscowej homeostazy w przebiegu procesu zapalnego. Na powstawanie polipów nosa może mieć wpływ także:

• stosunkowo słabe unaczynienie komórek sitowia;
• budowa anatomiczna komórek sitowia i przewodu nosowego środkowego;
• nieruchome rzęski oraz zastój gęstego i lepkiego śluzu.

Biopsja błony śluzowej nosa u chorych z polipami prawie zawsze wykazuje zespół nieruchomych rzęsek. Niektórzy uważają również, że powstawanie polipów nosa wiąże się z predyspozycją genetyczną.

Możliwe, że pierwszym etapem w powstawaniu polipów nosa są miejscowe zaburzenia w transporcie jonowym przez nabłonek oddechowy, powodujące wzrost podnabłonkowej akumulacji elektrolitów i wody.

Polipy nosa – klasyfikacja

Polipy nosa dzieli się na:

• polipy nosa jednostronne;
• polipy nosa obustronne – bez towarzyszących schorzeń bądź z astmą i nietolerancja niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Inny podział natomiast obejmuje:

• polipy obrzękowe;
• polipy gruczołowe;
• polipy mieszane.

Polipy obrzękowe występują w około 60% przypadków, zatem u większości. Najrzadziej występuje typ mieszany, który można traktować jako formę zejściową procesu aktywnego.

Oddzielnym rodzajem polipa nosa jest polip choanalny. Powstaje on w zatoce szczękowej i wychodzi przez jej ujście naturalne do nozdrzy tylnych, a następnie do nosogardła. Różnica między polipem nosa a polipem choanalnym wynika nie tylko z umiejscowienia, ale także z budowy i mechanizmu powstawania.

Polipy nosa – leczenie

Do głównych celów leczniczych zalicza się:

• przeciwdziałanie obrzękowi błony śluzowej nosa;
• przestawienie się układu nerwowego wegetatywnego;
• ogólne wzmocnienie.

Ze względu na nieznaną przyczynę choroby, leczenie polipów nosa jest jedynie objawowe. Można je podzielić na farmakologiczne i operacyjne. Należy podkreślić, że te dwie metody nie wykluczają się, a wielokrotnie są stosowane razem. Uzupełnienie procesu leczenia może stanowić fizjoterapia, choć wciąż nie jest ona aż tak popularna w tej jednostce chorobowej.

Polipy nosa – farmakoterapia

W leczeniu farmakologicznym najczęściej stosuje się kortykosteroidy. Są one szczególnie korzystne, gdy w błonie śluzowej nosa występują liczne nacieki eozynofilowe. W efekcie podczas podawania kortykosteroidów obserwuje się stopniowe ustępowanie eozynofilii, co koreluje z poprawą stanu klinicznego. Można je stosować zarówno miejscowo, jak i ogólnie.

Leczenie chirurgiczne polipów nosa

Zabieg chirurgiczny jest wskazany przy znacznej niedrożności nosa, braku poprawy po leczeniu zachowawczym oraz gdy występują nawroty choroby. Leczenie operacyjne polega na usunięciu zmian polipowatych z jam nosowych oraz zatok przynosowych. Bardzo duże możliwości daje zastosowanie w tych przypadkach czynnościowa chirurgia endoskopowa zatok przynosowych.

Fizjoterapia polipów nosa

Stosuje się inhalacje ogólne z równoczesnym oddychaniem lub indywidualne z hydrokortyzonem 25-50 mg/1 zabieg.

Uzupełnieniem może być ogólne naświetlanie promieniami nadfioletowymi lub kąpiele czterokomorowe galwaniczne. W przypadku kąpieli mogą one być całkowite lub częściowe (półkąpiele). Wszystko zależy od stanu układu krążenia pacjenta.

Osobnym odłamem jest leczenie uzdrowiskowe. Szczególnie korzystne zdaje się być przebywanie w klimacie górskim, przy czym niewskazany jest pobyt w klimacie nizinnym.

Uzdrowiska w Polsce o profilu otolaryngologicznym znajdują się między innymi w miejscowościach takich jak:

• Ciechocinek;
• Jedlina Zdrój;
• Rymanów Zdrój;
• Szczawnica;
• Wieliczka;
• Kołobrzeg – stany po operacyjnym usunięciu polipów;
• Szczawno Zdrój – po leczeniu operacyjnym.

	Czarnuszka (Nigella Sativa) w kapsułkach Czarnuszka siewna to roślina, z której pozyskuje się olej o właściwościach potwierdzonych badaniami. W składzie zawiera m.in. niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), czyli takie, których organizm nie jest w stanie sam wytwarzać i musimy dostarczać Zobacz więcej...
	Olej z czarnuszki siewnej w płynie Naturalny, nierafinowany, tłoczony na zimno olej otrzymywany z nasion czarnuszki siewnej pochodzących z ekologicznych upraw. Wykorzystuje się go przy różnego rodzaju problemach skórnych ... Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Jurkiewicz D., Polipy nosa, Magazyn otorynolaryngologiczny, 11/2003.