Czyraczność to choroba związana z powstawaniem ropnych stanów zapalnych okołomieszkowych z wytworzeniem czopa martwiczego. Początkowo pojawia się guzek, który przekształca się w krostkę i rozległe zmiany skórne. Bezpośrednią przyczyną jest infekcja gronkowcami. Diagnostyką i leczeniem zajmuje się lekarz dermatolog.
Czyraczność – przyczyny
Przyczyną powstawania czyraków jest zakażenie bakteriami Gram-dodatnimi, zazwyczaj gronkowcem złośliwym. Bakterie te znajdują się naturalnie na powierzchni skóry każdego człowieka, tworząc fizjologiczną mikroflorę. U zdrowych osób nie powodują żadnych konsekwencji, jednak po zadziałaniu czynników wywoławczych stają się chorobotwórcze. Czynnikami ryzyka czyraczności są więc:
- cukrzyca;
- choroby nerek;
- choroby autoimmunologiczne;
- nowotwory;
- skrajne wyniszczenie lub niedożywienie;
- niedobory witamin i minerałów;
- wszelkie problemy zdrowotne związane z obniżeniem odporności;
- zaburzenia przemiany materii.
Czyraczność rozwija się wskutek zapalenia mieszka włosowego i zatkania ujścia gruczołu łojowego. Nie należy mylić jej z innymi schorzeniami dermatologicznymi, np. trądzikiem pospolitym. Aby mieć pewność diagnozy najlepiej udać się do doświadczonego dermatologa, który od razu zleci odpowiednie leczenie.
Czyraczność – objawy
Początkowo czyraki przyjmują postać guzków powodujących silne dolegliwości bólowe. Otoczone są czerwoną obwódką świadczącą o rozwijającym się stanie zapalnym. Mogą osiągać nawet do kilku centymetrów średnicy. Twarde guzki po kilku dniach ulegają przekształceniu w krosty, w efekcie czego robią się bardziej miękkie i wypełnia je czop martwiczy. Objawami współtowarzyszącymi są:
- gorączka lub stan podgorączkowy;
- zaczerwienienie skóry;
- obrzęk, także okolicznych węzłów chłonnych;
- bolesność węzłów chłonnych zlokalizowanych najbliżej czyraków;
- złe samopoczucie.
Po pewnym czasie krosty pękają, co prowadzi do uwolnienia się mas martwiczych. Ranki goją się z pozostawianiem blizn o charakterze kraterowym (wgłębione ubytki na skórze). Rzadką ale bardzo poważną konsekwencją rozsiania bakterii jest sepsa. Zmiany mogą lokalizować się w dowolnym miejscu na ciele, np. na twarzy, plecach, pośladkach, tułowiu czy kończynach. Szczególnie niebezpieczne są zmiany na twarzy, ponieważ mogą prowadzić do infekcji układu nerwowego i zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Czyraczność – leczenie
Postępowanie lecznicze zależy od zaawansowania i lokalizacji czyraków. W wielu przypadkach czyraki mają przebieg łagodny i ustępują samoistnie. Po pęknięciu wymagają jedynie dezynfekcji i zastosowania wysokiej higieny osobistej. Przy przewlekłych i intensywnych czyrakach, a także tych pojawiających się na twarzy, konieczna jest wizyta u lekarza, który wykona drenaż ropnia w warunkach sterylnych. Przepisze również odpowiednie leki, np. antybiotyki lub maść ichtiolową. Przeciwwskazane jest samodzielne wyciskanie i usuwanie zawartości czyraków, ponieważ prowadzi to jedynie do zaostrzenia stanu zapalnego i rozsiania bakterii po ciele.
Gdy czyraki powstają wskutek chorób przewlekłych, zaleca się ich ustabilizowanie za pomocą farmakoterapii i odpowiedniego stylu życia. Przykładowo, w przebiegu cukrzycy konieczna jest kontrola glikemii. Aby wzmocnić odporność warto natomiast zadbać o kompleksową i zdrową dietę, uzupełnioną suplementami takimi jak koenzym Q10, acerola, Chlorella czy Spirulina. W warunkach domowych osoby ze skłonnością do czyraków powinny używać mydła antybakteryjnego.
Profilaktyka
Profilaktyką czyraków jest wzmacnianie odporności oraz dążenie do ustabilizowania i kontroli chorób przewlekłych. Zaleca się również unikanie bezpośredniego kontaktu z osobą chorą, ponieważ bakterie Gram-dodatnie szybko przenoszą się drogą kontaktową. Osoby chore powinny dbać o higienę osobistą, aby nie rozprzestrzeniać bakterii.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Stasiak M., Lasek J., Witkowski Z., Marks W., Gołąbek K., Zakażenia skóry i tkanek miękkich — złożony i aktualny problem diagnostyczny i terapeutyczny lekarza każdej specjalności medycznej, Forum Medycyny Rodzinnej, 4/2012.
- Rudnicka L., Olszewska M., Rakowska A., Sar-Pomian M., Współczesna dermatologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2022.
