Szukaj

Dodatkowa kostka w stawie skokowym

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Dodatkowa kostka w stawie skokowym to charakterystyczne, często niepokojące dla pacjenta zjawisko, które można zauważyć na badaniu RTG. Ma 2 podłoża – może wynikać z fizjologicznej obecności dodatkowej trzeszczki (co zdarza się stosunkowo rzadko) bądź być konsekwencją złamania kości, podczas którego doszło do oderwania się odłamu kostnego.

Dodatkowa kostka w stawie skokowym
Ryc.1. RTG jednego z pacjentów naszego Centrum Fizjoterapeuty z dodatkową kostką w stawie skokowym.

Dodatkowa kostka w stawie skokowym – przyczyny

Kostki dodatkowe w okolicy przyczepów ścięgien oraz trzeszczki o nietypowej lokalizacji bywają defektem anatomicznym pojawiającym się podczas rozwoju organizmu. Wówczas wykrywane są zupełnie przypadkowo podczas badań obrazowych. Pojawiają się wskutek obecności dodatkowych jąder kostnienia w okresie rozwojowym. Najczęściej spotykanymi kostkami dodatkowymi w obrębie stopy są:

  • kość trójkątna;
  • kość łódkowata;
  • kość podstrzałkowa.

Zawsze należy je zróżnicować ze złamaniami awulsyjnymi, polegającymi na oderwaniu się fragmentu kości pod wpływem działania dużych sił ze strony aparatu mięśniowego. Do pojawienia się dodatkowej kostki w stawie skokowym może więc dojść także wskutek złamania kości piętowej czy poważnego zwichnięcia w stawie skokowym, prowadzącego do złamania kości skokowej.

Dodatkowa kostka w stawie skokowym – objawy

Wykwalifikowany radiolog zawsze jest w stanie odróżnić fizjologiczną dodatkową kostkę od odłamu odszczepionego podczas złamania awulsyjnego. W pierwszym przypadku obecność kostki zazwyczaj przebiega bezobjawowo, dlatego jest ona wykrywana całkowicie przypadkowo podczas badań kontrolnych lub wykonywanych po urazach. Z kolei dodatkowa kostka powstała wskutek złamań awulsyjnych zwykle wiąże się z wystąpieniem dodatkowych dolegliwości (choć nie zawsze – wszystko zależy od tego, w którym miejscu ulokuje się ostatecznie odłam).

Dodatkowa kostka trójkątna

Kość trójkątna to najczęściej obserwowana dodatkowa kostna w obrębie stopy. Lokalizuje się w tylnej części stawu skokowo-goleniowego, między nim a ścięgnem Achillesa. To odmienność anatomiczna stopy, która u części osób nie powoduje dolegliwości bólowych. Zwykle jednak podczas wykonywania maksymalnego zgięcia podeszwowego stopy powoduje konflikt w tylnej części stawu, co skutkuje bólem lub dyskomfortem. Dodatkową kostkę trójkątną zawsze należy różnicować z tzw. złamaniem Shepherd’a.

Patronite
Patronite

Dodatkowa kość łódkowata

Dodatkową kość łódkowatą możemy zaobserwować na przednio-przyśrodkowej części stopy. Wyróżnia się jej 3 różne typy w zależności od wielkości i zrośnięcia z okolicznymi strukturami. Objawy jej obecności często wiążą się ze stopą płasko-koślawą. Kostka może kontaktować się z obuwiem, co powoduje ból i tworzenie się odcisków. Dolegliwości bólowe najczęściej pojawiają się w typie II, ponieważ w jego przebiegu dodatkowa struktura kostna łączy się chrząstkozrostem z kością łódkowatą anatomiczną. Chrząstkozrost ten jest natomiast podatny na uszkodzenia.

Kość Wesaliusza

Kość Wesaliusza lokalizuje się w obrębie ścięgna mięśnia strzałkowego krótkiego, który przyczepia się w okolicy guzowatości V kości śródstopia. Objawy bólowe związane z jej obecnością mogą imitować złamanie w obrębie podstawy tej kości. Zawsze należy różnicować dodatkową kość Wesaliusza z awulsyjnym złamaniem V kości śródstopia.

Dodatkowa kostka w stawie skokowym – leczenie

Leczenie zachowawcze obejmuje korekcję wad stóp, zwłaszcza w przypadku dodatkowej kości łódkowatej. Często po wyleczeniu płaskostopia objawy kliniczne ustępują, umożliwiając powrót do pełnej sprawności i aktywności. Gdy leczenie zachowawcze nie przynosi jednak oczekiwanych rezultatów, rozwiązaniem jest artroskopowa resekcja kostki dodatkowej. Jej chirurgiczne wycięcie nie wpływa na zaburzenie biomechaniki stopy i pozwala na trwałe, całkowite zniesienie dolegliwości bólowych.

Przed zabiegiem, w celu potwierdzenia, że ból wiąże się z obecnością dodatkowej kostki i nie ma innego źródła, wykonuje się próbę lidokainową. Polega ona na podaniu lidokainy (środka znieczulającego) w okolicę tkanek miękkich otaczających kostkę dodatkową.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Sadlik B., Puszkarz M., Kostki dodatkowe stopy – złamania awulsyjne czy defekt rozwojowy?, Ośrodek Biologicznej Rekonstrukcji Stawów, Bialsko-Biała.
  2. Nwawka, O. Kenechi, Sesamoids and Accessory Ossicles of the Foot: Anatomical Variability and Related Pathology, Insights into Imaging 4/ 2013.
  3. Dziak A., Traumatologia układu ruchu, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2009.
Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Jedna odpowiedź

  1. Co zrobić jak nie pomaga lignokaina przy leczeniu kostki trójkątnej. Został mi podany lek z lignolaina ale dalej odczuwam bol w obrębie tej kostki. Co w takim przypadku można zrobić

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Materiały znajdujące się na Portalu Fizjoterapeuty są chronione prawem autorskim. Zabrania się kopiowania w jakiejkolwiek formie bez uprzedniej zgody autora.