Anoda (+) to elektroda dodatnia, która przyciąga elektrony ujemne (-) z katody. Aby można ją było odróżnić od katody, zwykle oznacza się ją kolorem czerwonym. Anoda charakteryzuje się działaniem przeciwbólowym i uspokajającym.
Anoda
Przykład anody (+) przedstawiony został na obrazku poniżej:
Właściwości anody (+)
W okolicy anody wytwarza się reakcja kwaśna w tkankach. Dochodzi do ścinania białka (działanie koagulacyjne), lekkiego odwodnienia skóry oraz stwardnienia tkanek. Warto również wspomnieć, że powoduje ona przesuwanie się kationów (+) w kierunku katody (-). Jest to zjawisko kataforezy.
Zobacz również: Anaforeza.
Ważna jest także reakcja naczyń krwionośnych pod wpływem prądu stałego. Pod katodą rozszerzenie naczyń jest intensywniej wyrażone, pod anodą zaś słabiej.
Ponadto, anoda wywołuje działania:
- przeciwbólowe, przeciwzapalne;
- uspokajające;
- kojące;
- łagodzące;
- tonizujące;
- zmniejszające pobudliwość mięśni i nerwów (anelektrotonus).
Działanie przeciwbólowe wiąże się z faktem, że pod anodą występuje obniżenie pobudliwości tkanek.
Zastosowanie anody
Jak wspomniano wcześniej, posiada ona czerwony kolor, w związku z czym bez problemu można ją odróżnić od katody. Jest to istotne zwłaszcza przy zabiegach, gdzie celem jest wywołanie pod określoną elektrodą odpowiednich reakcji tkanek. Jednym z zabiegów, gdzie dobór elektrody ma szczególne znaczenie, jest jonoforeza, ponieważ część leków wymaga umieszczenia ich właśnie pod anodą.
Należy pamiętać, że biegun dodatni prądu oddziałuje niekorzystnie na włókna uszkodzonych nerwów. Z tego względu w sprawach chorobowych, związanych np. z przerwaniem ciągłości nerwów, stosuje się zawsze katodę jako elektrodę czynną.
Różnicę w zastosowaniu anody jako elektrody czynnej, a biernej, można przedstawić na przykładzie galwanizacji. Wyróżnia się wstępującą oraz zstępującą:
- galwanizacja wstępująca – anoda umiejscowiona jest dystalnie (katoda zaś proksymalnie). Takie ułożenie działa pobudzająco i zwiększa pobudliwość nerwową. Wiąże się to z faktem, że prąd stały płynie od anody do katody (od plusa do minusa), czyli będzie się kierował od dołu, ku górze;
- galwanizacja zstępująca – anoda umiejscowiona jest proksymalnie (katoda zaś dystalnie). Takie ułożenie działa tonizująco i obniża pobudliwość nerwową.
Galwanizację tego typu można wykonywać także w linii poziomej na tułowiu. Chcąc wykonać galwanizację wstępującą, wystarczy wówczas ułożyć anodę wzdłuż żeber, katodę zaś bliżej kręgosłupa. Wówczas prąd będzie kierował się do środka ciała, wywołując objawy charakterystyczne dla galwanizacji wstępującej. Odwrotne ułożenie elektrod (anoda bliżej kręgosłupa) spowoduje objawy typowe dla galwanizacji zstępującej.
Bibliografia
- Mikołajewska E., Elementy fizjoterapii. Fizjoterapia dla praktyków, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011.
- Mika T., Fizykoterapia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1996.
- Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
Polecane produkty:
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
