Wodonercze to patologiczny stan określający nadmierne nagromadzenie moczu w obrębie kielichów i miedniczek nerkowych oraz moczowodów, czego przyczyną jest przeszkoda w odpływie moczu do pęcherza. Innymi słowy, prawidłowo produkowany mocz gromadzi się nerkach i moczowodach, tym samym nie mogąc być normalnie wydalany.
Wodonercze – przyczyny
Istnieje wiele przyczyn wodonercza. Najczęściej patologia może się wiązać z:
- nowotworem nerki lub pęcherza moczowego;
- kamicą nerkową;
- zaburzeniami funkcjonowania nerek z powodu tkanek torbielowatych;
- kamicą moczowodową;
- zwężeniem moczowodu;
- tętniakiem aorty lub tętniakiem tętnic biodrowych;
- martwicą brodawek nerkowych;
- pęcherzem neurogennym;
- endometriozą;
- zapaleniem pęcherza moczowego;
- stulejką lub łagodnym rozrostem gruczołu krokowego u mężczyzn;
- zwężeniem cewki moczowej.
Do częstych przyczyn u dzieci można zaliczyć wrodzone wady nerek, zaś w przypadku osób dorosłych w kontekście chorób wrodzonych wyróżnia się refluks pęcherzowo-moczowodowy oraz zwężenie szyi pęcherza moczowego. Należy także wspomnieć, że wodonercze może rozwinąć się w przebiegu ciąży, ponieważ wówczas macica zwiększa swoją objętość i może tym samym uciskać na moczowód – częściej prawy.
Wodonercze – objawy
Wodonercze zazwyczaj przebiega bezobjawowo, dlatego diagnozowane jest zupełnie przypadkowo, podczas innych badań. Jeśli objawy wystąpią, są one wysoce niespecyficzne. Dzieci najczęściej skarżą się na ból brzucha, biegunki, wzdęcia lub brak apetytu, natomiast osoby dorosłe częstsze występowanie infekcji układu moczowego, tępy ból w okolicy lędźwiowej lub wymioty. Wodonerczu w niektórych przypadkach może towarzyszyć gorączka oraz wzrost ciśnienia tętniczego. To, czy objawy kliniczne w ogóle wystąpią, zależy od czynników takich jak: ilość moczu, który zalega, stopień rozciągnięcia struktur.
Wodonercze można podejrzewać przy pojawieniu się problemów ze strony układu moczowego, takich jak: bezmocz, skąpomocz, częste mikcje w godzinach nocnych lub częste oddawanie moczu. Oczywiście tego typu objawy należy zróżnicować u urologa i fizjoterapeuty uroginekologicznego z nietrzymaniem moczu. Prawidłowo powinno się oddawać mocz 7-8 razy w ciągu doby, w tym 0-1 raz porą nocną. Dla osób mających problemy takiej natury dobrym rozwiązaniem będzie prowadzenie przez 3 dni dzienniczka mikcji.
Zobacz również: Moczenie nocne.
Diagnostyka wodonercza
Jak wspomniano wcześniej, wodonercze najczęściej diagnozuje się całkowicie przypadkowo. Zarówno u dzieci, jak i u osób dorosłych może to nastąpić np. podczas badania USG jamy brzusznej. Innym badaniem wykonywanym u dzieci z wodonerczem jest scyntygrafia dynamiczna z próbą diuretyczną. To badanie obejmuje ocenę wychwytu przez nerki radioaktywnego znacznika, czyli kontrastu podanego dożylnie, a następnie sprawdzenie szybkości wydalania tego znacznika z dróg moczowych.
Wodonercze – leczenie
Leczenie omawianej dolegliwości zależy głównie od przyczyny jej wystąpienia. Przykładowo, jeśli wiąże się z nowotworem, należy jak najszybciej rozpocząć chemioterapię, radioterapię lub inną formę leczenia. Z kolei kamienie zalegające w układzie moczowym należy jak najszybciej usunąć. W niektórych przypadkach (najczęściej przy wrodzonych wadach anatomicznych) konieczna jest interwencja chirurgiczna, której celem jest korekta tej wady.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Stańczyk A., Król R., Klimunt J., Kolonko A., Cierpka L., Powikłania urologiczne po przeszczepieniu nerki, Chirurgia Polska, 2/2013.
- Żyluk A., Wodonercze o niejasnej etiologii przebiegające z objawami „ostrego brzucha” – opis przypadku, Pomeranian Journal of Life Sciences, 1/2015.
